มีใครเป็นแบบนี้บ้างไหม?
- คุยๆเสร็จหันหลังแป๊บเดียว ลืม เช่น พรุ่งนี้ช่วยเตือนซื้อ...หน่อย, เพิ่งถามคนนั้นคนนี้-เรื่องนั้นเรื่องนี้ ตอนคุยก็โอเคเข้าใจหมด พอหันหลังรึทำงานอื่นเท่านั้นล่ะ....(เฮ้ยๆ เมื่อกี้ว่าไงนะ)
- ดูหนังดูละครจนจบ ถามละครชื่ออะไร.......จำไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้ทุกเรื่องหรอกนะ (รวมทั้งอ่านหนังสือด้วย)
- นายชื่ออะไร? (ชื่อ....) / บางทีต้องคลุกคลีอยู่ด้วยสักหลายวันถึงจะจำได้
บางทีก็จำได้ บางทีก็จำไม่ได้ เวลาคุยกับใครต้องออกตัวไว้ก่อนว่า เดี๋ยวครั้งหน้าถามกันใหม่ก็อย่ารำคาญนะ(ต้องขนาดนั้น)
ลักษณะแบบว่านักเรียนเข้าใจมั้ย?.......เข้าใจคร้าบบบ ถามอีกทีรึพลิกแพลงหน่อยก็ตอบไม่ได้ อะไรประมาณนี้
แต่.....แต่....แต่.....ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่จำไปซะทุกอย่างนะ ที่จำก็มีที่ไม่จำก็มีส่วนมากก็เรื่องยิบๆย่อยๆ กิจวัตรประจำวันก็ไม่ได้ลืมอะไรครองตัวได้ปกติ
การเอาชีวิตรอดไปวันๆ ก็ยังปกตินะ
ทุกอย่างที่ว่าไปก็บอกตัวเองว่าจำไว้ๆๆๆ หรือบอกกับใจว่าจะไม่ลืม แล้วมันก็เลือนหายไปเอง
อายุ ๓๐ กลางๆ แต่ก็เป็นมานานแล้วล่ะ
ความจำที่ลืมเลือน
- คุยๆเสร็จหันหลังแป๊บเดียว ลืม เช่น พรุ่งนี้ช่วยเตือนซื้อ...หน่อย, เพิ่งถามคนนั้นคนนี้-เรื่องนั้นเรื่องนี้ ตอนคุยก็โอเคเข้าใจหมด พอหันหลังรึทำงานอื่นเท่านั้นล่ะ....(เฮ้ยๆ เมื่อกี้ว่าไงนะ)
- ดูหนังดูละครจนจบ ถามละครชื่ออะไร.......จำไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้ทุกเรื่องหรอกนะ (รวมทั้งอ่านหนังสือด้วย)
- นายชื่ออะไร? (ชื่อ....) / บางทีต้องคลุกคลีอยู่ด้วยสักหลายวันถึงจะจำได้
บางทีก็จำได้ บางทีก็จำไม่ได้ เวลาคุยกับใครต้องออกตัวไว้ก่อนว่า เดี๋ยวครั้งหน้าถามกันใหม่ก็อย่ารำคาญนะ(ต้องขนาดนั้น)
ลักษณะแบบว่านักเรียนเข้าใจมั้ย?.......เข้าใจคร้าบบบ ถามอีกทีรึพลิกแพลงหน่อยก็ตอบไม่ได้ อะไรประมาณนี้
แต่.....แต่....แต่.....ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่จำไปซะทุกอย่างนะ ที่จำก็มีที่ไม่จำก็มีส่วนมากก็เรื่องยิบๆย่อยๆ กิจวัตรประจำวันก็ไม่ได้ลืมอะไรครองตัวได้ปกติ
การเอาชีวิตรอดไปวันๆ ก็ยังปกตินะ
ทุกอย่างที่ว่าไปก็บอกตัวเองว่าจำไว้ๆๆๆ หรือบอกกับใจว่าจะไม่ลืม แล้วมันก็เลือนหายไปเอง
อายุ ๓๐ กลางๆ แต่ก็เป็นมานานแล้วล่ะ