ทำยังไงกับเหตการณ์ความรักตอนนี้ดี

มีความทุกข์ใจที่อยากหาทางออก เราอายุ 33 รสนิยมคือชอบผู้หญิงคะเมื่อ2ปี 4เดือนที่แล้วเรารู้จักกับผู้หญิงคนนึงผ่าน App Tinder น้องอายุ22จะ23ในตอนนั้น เรียนอยู่ ม.กรุงเทพคะ ส่วนเราทำงาน CSR อยู่ที่กาญจนบุรีคะ ตอนนั้นเราไม่มีแฟนมาประมาณ2ปีคะ ปิดตัวเองคบแบบเล่นๆไม่จริงจัง จนมาเจอน้องรู้สึกอยากจริงจังกับใครสักคน ก็ตัดสินใจเลือกคบน้องคะแรกๆเราก็มีกระทบกระทั่งเรื่องหึงหวงกันบ้าง เราหึงเค้านะคะเพราะเค้าเคยแอบไปเจอแฟนเก่า เพื่อเก็บของๆเค้าคืนโดยที่ไม่ได้บอกความจริงกับเราทำให้เรารู้สึกระแวง พอเราคุยกันได้สักระยะนึง เราก็พัฒนาความสัมพันธ์เข้าใกล้กันมากขึ้นเราไปหาเค้าเกือบทุกวันนั่งรถตู้จากกาญจนบุรีไป อยู่ใกล้เค้า เรามีความสุขมากๆคะอุ่นใจและตั้งใจว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้จะทำให้ดีที่สุด จะไม่ทำตัวเหลวไหลคบซ้อนให้รักต้องพังลงคะ แต่ที่บ้านน้องไม่สนับสนุนให้เราคบกันคะเพราะด้วยเรื่องอายุ และความรวดเร็วของการคบกัน แต่น้องก็ยังคบกับเราคะ คบสักพักน้องเรียนจบคะ ที่บ้านน้องให้หางาน ให้น้องกลับไปอยู่บ้าน แต่น้องก็สู้จนมาอยู่กับเราที่เมืองกาญฯ แต่ติดปัญหาคะเกรดเฉลี่ยไม่ถึงคะทำให้น้องต้องลงเรียนใหม่ น้องไม่กล้าบอกกับที่บ้านคะ เงินเดือนเราตอนนั้นหลังหักค่าเช่าค่าใช้จ่ายแล้วไม่พอค่าเทอมให้น้อง น้องก็เลยโทรไปขอพ่อเค้า(พ่อกับแม่เลิกกันคะ น้องอยู่ในความดูแลของแม่) และก็มีอันต้องพลิกชีวิตไปอยู่กับพ่อน้องระยะหนึ่ง อยู่ได้สักพักก็เริ่มมีปัญหาเพราะพ่อน้องเค้ามีภรรยาใหม่เข้ากันไม่ได้ ก็เลยพากันหลบออกมา เราพาน้องไปตั้งหลักที่บ้านเราที่ต่างจังหวัดคะ ตอนนั้นรอเกรดของน้องออกและช่วยน้องหางานคะ บังเอิญได้งานที่กำแพงเพชร แต่เราก็ทำอยู่ที่กาญฯ เดินทางไป-กลับเอาเพราะเดือนๆนึงมีประชุมไม่กี่ครั้งคะ ปรากฏว่าเกรดน้องออกมาไม่ถึงน้องยังเรียนไม่จบคะ ก็เลยคุยกับหัวหน้างานเพื่อขอเรียนใหม่ เราก็เลยวางแผนการเรียนให้น้อง มานั่งดูว่าควรลงเรียนใหม่หรือรีเกรด เรานั่งคำนวนแล้วน้องควรรีเกรดคะ ก็เลยให้คำแนะนำน้องว่ารีตัวนี้นะ ลงเรียนตัวนี้กับตัวนี้เกรดเฉลี่ยจะผ่าน หลังจากลงเรียนน้องจะมีเรียนทุกวันพฤหัสบดีคะ เราจะตื่นตี4 ขับรถจากกำแพงเพชรพาน้องมาเรียนที่ ม.กรุงเทพทุกสัปดาห์คะ คอยจ้ำจี้จ้ำไชให้น้องทำการบ้าน ไม่ขาดเรียนเผื่อติดปัญหาจะได้พูดคุยกับอาจารย์ได้ เราไปนั่งเรียนเป็นเพื่อนจนจบเทอมคะ ผลปรากฏว่าเกรดน้องไม่ถึงจริงๆ เราก็เลยเนียนเป็นน้องโทรหาอาจารย์เพราะเกรดยังไม่ได้ส่งให้มหาลัยคะ ขอร้องว่าตอนนี้ได้งานทำงานแล้ว บริษัทให้โอกาสเพื่อรอใบผลการเรียนถ้าเรียนไม่จบในเทอมนี้จะต้องออกจากงานเพราะขาดคุณสมบัติ อาจารย์ก็ช่วยเหลือคะเพราะน้องไม่เคยขาดเรียนเลย งานส่งทุกชิ้น สรุปเรียนจบคะ เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันนอนกอดกัน ทุกอย่างมีความสุขมากๆคะ เราไม่เคยเหนื่อยเวลาที่พาน้องไปเรียนเลย หลังจากนั้นเราเปลี่ยนงานมาทำที่กำแพงเพชรคะ เพราะมันเริ่มกระทบการทำงานที่เมืองกาญฯ ผู้ใหญไม่ค่อยพอใจที่บางที่ตามตัวเราไม่เจอคะ เลยมาทำบริษัทเหมือนน้องแต่คนละสายงานคะ เราทำเป็นเซลล์หายอดติดตั้งอินเตอร์เน็ต ตอนนั้นรู้อยู่แล้วว่างานไม่เหมาะกับตัวเอง เริ่มงานได้ไม่กี่วันเสียคุณป้าไป ตอนนั้นเราเริ่มมีความเครียดเพราะคุณป้าสำคัญมากเราเคยทำไม่ดีกับแก มีความรู้สึกผิดคะ อารมณเราเริ่มเปลี่ยนไปเพราะเครียดคะ ทำงานนี้ได้สักพักก็คุยกับน้องว่าจะลาออกและพยายามหางานใหม่คะ พอลาออกมีเหตุให้เราต้องกลับไปอยู่บ้านที่สุโขทัย ย้ายจากหอ เราขอให้น้องเดินทางไป-กลับแทน เพราะคำนวนค่าใช้จ่ายแล้วพอๆกัน ตอนนั้นคุณแม่อาการทรุดลงเพราะแกเป็นผู้ป่วยติดเตียง จ้างคนมาดูแลแล้วเค้าไม่ป้อนอาหารทำให้คุณแม่ขาดสารอาหารรุนแรงมากคะ เข้าออกโรงพยาบาลอยู่หลายครั้ง ตอนนั้นเรารับปากน้องว่าจะดูแลเตรียมอาหารให้น้องกินก่อนเดินทาง และตอนกลับคะ แต่เราก็ทำไม่ได้คะละเลยสิ่งที่เคยบอกน้อง น้องไม่เคยปริปากบ่นเลยสักคำ อารมณ์แปรปรวนของเราเริ่มมีมากขึ้น เครียดเรื่องคุณแม่เสียใจรู้สึกผิดเคยทำร้ายจิตใจแกตอนที่แกเริ่มป่วนเป็นสมองเสื่อม เราเริ่มแยกอารมณ์ไม่ได้ หงุดหงิดใส่น้อง โมโหหากรอนาน น้องทำอะไรช้าไม่ถูกใจก็บ่นต่อว่า ด้วยถ้อยคำรุนแรง เราลืมไปว่าจริงๆแล้วน้องเหนื่อยมากกว่าเราาะอีก ละเลยความรู้สึกน้อง น้องไป-กลับประมาณ7เดือนคะ จนเมื่อ3วันก่อน เราก็หงุดหงิดใส่น้องต่อว่าน้องขึ้นกูอีก น้องเลยไปจากเราคะ บอกว่าเก็บมานาน เราพยายามง้อน้องก็ไม่เป็นผลคะเค้าโทรให้ที่บ้านมารับคืนนั้นเลย ตี3น้องโทรมาจะเข้ามาเอาของที่บ้าน น้องเข้ามาเราก็ขอร้องน้องคะว่าอย่าไป น้องก็ไม่ยอมจนเรายอมปล่อยน้องกลับไปก่อนและตามง้ออีกที ตอนทะเลาะกันเราเอาโทรศัพท์น้องติดตัวมา แล้วlog in lineน้องไว้เพื่อจะดูความเคลื่อนไหวของน้องคะว่าคุยอะไรยังไงกับที่บ้าน ตอนน้องไปเราโทรหากันตลอดกาลเดินทางคะ ตอนเช้าน้องถึงกรุงเทพ lineน้องก็มีความเคลื่อนไหวน้องส่งlocationให้คนๆนึงแล้วบอกว่าถึงแล้วนะคะ ไม่เอาของแล้ว เหลือเคลียร์เรื่องรถ ตอนนั้นเราเลยรู้ว่าน้องแอบคุยกับคนอื่น เราโทรกลับไปหาน้องถามว่าคืออะไรน้องบอกไม่มีอะไรแล้วตัดสายไป เราเกือบจะขับรถตามไปเพื่อเค้นกับน้อง แต่พี่สาวมาดึงสติไว้คะเลยไม่ขับตาม ใจเย็นลงเราก็โทรเคลียร์กับน้อง น้องบอกว่าคนๆนี้ทำงานบริษัทเดียวกันแต่อยู่ทางเหนือตอนบน เค้าเพิ่งทักมาได้2-3วัน รู้สึกว่าเค้าดีปรึกษาได้ทุกอย่างคะ แต่เราทบทวนเหตุการณ์ไม่ได้เชื่อในคำพูดน้องพยายามถามย้ำน้องยืนยันเหมือนเดิม เราก็เลยไม่เป็นไรให้อภัยเพราะที่ผ่านมาเราผิดพลาดในการที่ไม่ดูแลความรู้สึกน้องให้ดี จนน้องเปิดใจให้อีกคนเข้ามา น้องบอกว่าเลิกคุยบล๊อคทุกอย่างแล้วคนๆนี้ไม่มีผลกับน้อง เลิกคุยให้ได้ แต่เราก็คาใจแล้วไม่เชื่อในคำพูดน้องคะ พอตกเย็นเราคุยกับน้องว่าจะไปขอขมาแม่น้องที่ทำให้เป็นแบบนี้และพาน้องกลับมาทำงานเริ่มต้นกันใหม่พร้อมแก้ไข เราขับรถจากสุโขทัยไปชลบุรี ไปถึงคืนนั้นน้องออกมานอนด้วนคะเรานอนกอดกัน แล้วคุยว่าพรุ่งนี้เช้าจะเข้าไแคุยกับแม่น้องยังไง เพราะน้องอยากกลับไปทำงานแต่ที่บ้านจะให้ลาออกคะ พอถึงเวลาเราจะเข้าไปน้องกลับลังเลใจ เราขอให้น้องจับมือเดินไปขอโทษและขอโอกาสด้วยกัน ผลสรุปคือน้องปล่อยมือเราคะ แล้วเราก็ขอขมาแม่น้องอย่างโดดเดี่ยว แม่น้องไม่รับไหว้ไม่รับขอขมาและไม่ให้น้องกลับกับเราคะ กันเอาตัวน้องขึ้นรถและขับออกไป แล้วบอกให้เรากลับสุโขทัยไปก่อน เดี๋ยวจะไปส่งน้องเองที่กำแพง แล้วให้น้องอยู่หอไม่ให้อยู่ด้วยกัน ท่าทีของน้องคือไม่ได้อยู่ข้างเราอีกแล้วคะ เค้าบอกอยากกลับไปทำงานไม่พร้อมคืนดี ขอเวลาระยะหนึ่งให้ค่อยเป็นค่อยไป เราก็ยอมทุกอย่างคะ ตอนนี้เรายังพูดคุยกันอยู่ บางทีเหมือนน้องจะให้โอกาส บางทีอยากตัดให้ขาดๆไป เรารู้สึกว่าน้องไม่ได้เลิกคุยกับบุคคลที่3คะ เราควรทำยังไงดีคะวันนี้ควรปล่อยมือน้องไป หรือทำให้ดีที่สุดเพื่อหวังว่าเค้าจะกลับมาเริ่มต้นใหม่กับเรา ที่เรากลัวคือบุคคลที่3ที่ไม่รู้เลยว่า มันเริ่มเมื่อไหร่ ความรู้สึกน้องกับคนๆนั้นเป็นยังไง กลัวในช่วงที่ห่างกันน้องสานสัมพันธ์กับคนนี้มากขึ้น เราไม่เชื่อใจว่าเค้าจะอยู่จังหวัดอย่างที่น้องบอกคะ ถ้าน้องอยู่หอ น้องจะเดินทางไปทำงานยังไง น้องขับรถไม่ได้ มันดูทีอะไรมากกว่าการอยากกลับมาทำงานของน้องคะ เราทุกข์ใจมากๆ เลยคะทรมาน เครียดกับการดูแลคุณแม่ แล้วยังมาถูกทิ้งในช่วงเวลานี้ กลัวว่าถ้าไปแอบดูการใช้ชีวิตของน้องในช่วงที่ห่างกันจะเจอว่าคนที่รับส่งน้องจะเป็นคนๆนั้น เราทำยังไง เลือกทางเดินไหนดีคะ ถ้าตัดเรื่องนี้ไปน้องเป็นคนดีมากๆ แทบหาข้อเสียไม่ได้เลยคะ ตั้งแต่วันที่น้องไปจนวันนี้ยังไม่ได้กินข้าวเลยคะนอนไม่หลับทานยาแก้แพ้แบบง่วงนอนครั้งละ5เม็ด ก็ไม่หลับคะ