ได้รับข่าวดี ต้องไปร่วมงานมงคล รุ่นน้องที่รู้จัก


เมื่อไม่นานมานี้...แต่ตอนนั้นเป็นแค่คำพูดที่น้องเค้าบอกนะ

จนมาวันที่ได้รับการ์ดเชิญอย่างเป็นทางการ
ตอนแรกอ่ะ งง ๆ นิดหน่อย
คิดว่าเราจำชื่อเจ้าบ่าวผิด....

คือเราอ่ะรู้จักทั้งเจ้าบ่าว และเจ้าสาวนะ
เจ้าสาวเป็นรุ่นน้องสมัยเรียน
เจ้าบ่าวเป็นนักเรียนรุ่นเดียวก่ะเรา (หมายถึงคนที่เราคิดไว้ในตอนแรกอ่ะนะ)

เค้าคบหากันมานานมากอยู่  ในส่วนที่เรามองเห็นอ่ะนะ

คือเอาตรงๆ คาใจมากเลยนะ  อดไม่ได้ที่จะถามน้องมัน....ว่าเกิดไรขึ้น
มีไรที่อยากบอกอยากระบายมั้ย ?
อยากให้น้องมันมีความสุข....สุขจริงๆ ในวันนั้น...

น้องนัดกินข้าว แล้วเล่าให้ฟังว่า...

พี่ค่ะ  เค้าเป็นคนที่ดีค่ะ ดีมาก...แต่พี่เชื่อมั้ย
ว่าหนูไม่เคยมีตัวตน ไม่เคยมีความหมายก่ะเค้าเลยด้วยซ้ำล่ะมั้ง.... เราวางแผนจะแต่งงานกันด้วยซ้ำนะ  แต่จนถึงนาทีที่ต้องทำไรในเรื่องพวกนี้....ทุกอย่างหนูรู้สึกว่ามีแค่หนูที่พยายามวิ่งตาม  ....
ที่ะยายามทำ  ทำให้มันดี....

วันที่ต้องลองชุด  เค้าลืมนะ....อ่ะไม่เป็นไร
หนูพยายามเข้าใจ

แต่วันที่ต้องไปรับการ์ด  หนูต้องไปคนเดียว
ยอมรับค่ะ....หยุดคิดอยู่นานที่หน้าร้าน
พี่คงพอเข้าใจเนอะ .....จุกหน่อยๆ
น้ำตาแมร่งงงไหล .......นั่นล่ะค่ะ
หนูกลับมาคุยก่ะเค้าใหม่.....คุยกันแบบดีดีนะคะ

เค้าพยายามอธิบาย และขอโทษหนู
หนูอึดอัดมาก  อยากจะพูด อยากจะตะคอกเค้าให้มันสมกับที่หนูต้องอดกลั้น  มาอย่างยาวนาน ....แต่หนูไม่ได้ทำแบบนั้นนะคะ



หนูแค่บอกว่า  

"เราเลิกกันเถอะ...
..........โลกของเค้าไม่เคยมีหนู  ไม่เคยมี   ทั้งแต่ก่อนและตอนนี้ ....ต่อไปก้อคงไม่มี"

เค้าไม่เคยที่จะง้อ หนูเลยด้วยซ้ำ....
พอเวลามีปัญหา  ก้อแค่เฉยยย  แล้วเรื่องก้อเงียบ....เป็นแบบนี้ วน ๆ .....

.....

(เฮ้ยยยย แกร....ชั้นฟังแล้ว ชั้นจุกแทน
ปวดที่ชั้นตาด้านบนเลย ... ห่านนน)

แล้วว เจ้าบ่าวคนนี้ล่ะ..? อาไรยังไง

แค่จะให้เค้ามารับบทนี้แทน มันไม่ได้นะหนู ......สงสารเค้า

น้องมันบอกว่า  เค้ารักหนูค่ะพี่
รักที่หนูเป็นแบบนี้ ......รับได้ที่เป็นแบบนี้
ไม่สน ไม่แคร์...ถ้ามันจะชดเชยสิ่งที่หนูเคยขาดไป

เค้าบอกว่า หนูอยู่เฉยๆ ....รักษาแผลที่ใจไปก่อน......เค้าจะเดินเข้ามาหาหนูเอง

นั่นล่ะค่ะ  .....เค้าขอหนูแต่งงาน
แต่งเข้านะคะ ....เค้ายินดีจะมาอยู่ก่ะหนู
หนูไม่ต้องเข้าไปลำบากในบ้านเค้า 55555


น้องเล่าไปหัวเราะไป.... เราดูไม่ออกเลย
ว่าน้องมัน กลบเกลื่อนรึเปล่า  .....



มันจริงนะคะพี่ไอ่คำที่ว่า


ที่ที่มันเป็นของเรา  ตรงนั้นเราจะมีตัวตน....
ถึงเเม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นที่ที่ เราตั้งใจอยากยืน อยากอยู่ก้อตาม

แต่มันจะเป็นที่ของเราค่ะ
หนูเลือกแล้วค่ะพี่
มันน่าจะมีความสุขกว่าที่เคยเป็น ......


เหมือนฉันได้เรียนรู้จากน้องมันเลย....
เอาจริงๆ คือ แอบเจ็บแทนน้องมันเลย


แต่ก้อขอให้น้องมัน มีความสุขนะ
อย่างเดียวที่รู้คือ
เราไม่ได้ยืนอยู่ตรงที่น้องมันยืน....
เราไม่มีทางรู้ได้เลย....ว่าน้องมันต้องเจอก่ะอาไรบ้าง .....

ที่เหลือก้อคือ.....
แต่งตัวให้สวย...แล้วไปร่วมงานมงคลน้องมันเนอะ ☺☺