Tumbbad

ภาพยนตร์เรื่อง "ทูมบัด" เป็นอีกหนึ่งหนังสยองขวัญของอินเดียที่ทำได้ดีมากและอยากให้ลองหามาดูกันคะเพราะเราดูแล้วมันตรึงอยู่ในหัวขนาดที่ว่านั่งเครื่องบินผ่านภาคตะวันตกของประเทศนี้ในใจก็รู้สึกได้ถึงความอลังกาลของพลังแห่งดินแดนที่เต็มไปด้วยความเข้มขลังทางจิตวิญญาณอันลี้ลับโบราณนี้

เป็นอีกหนึ่งเรีองราวแนวสยองขวัญปนลึกลับที่ได้นำเอาตำนานความเชื่อในคำภีร์พระเวทย์โบราณ มาผสมผสานกับตำนานเรื่องลึกลับพื้นบ้านที่เล่ากันว่ามีอยู่จริงในหมู่บ้านทูมบัด

นอกจากนี้หนังยังได้ใส่ปรัชญาคติสอนใจของแก่นใจความหลักของทุกศาสนาในอินเดียที่มีความเหมือนกันคือเรื่องกิเลสตัณหาคือสิ่งที่พาสู่หายนะ..... ตีแผ่ในรูปแบบภาพยนตร์แนวสยองขวัญแฟนตาซีสไตน์หนังฝรั่งที่มีทั้งความดิบดาร์คโกธิคแบบตะวันตกแต่ยังคงกลิ่นอายแบบงดงามอ่อนช้อยของบอลลิวูดอย่างอ่อนๆ (ป. ลเรีองนี้ดาร์คแทบจะ80%ของเรีองจึงไม่ต้องถามว่าไม่มีฉากเต้นแน่นอน) 

..... ใครที่เป็นแฟนหนังผีไม่ควรพลาด

ตอนนี้จะเป็นช่วงสปอยใครที่คิดจะดูก็ไม่ต้องเปิดอ่านตรงนี้

~~~Spoil 1~~~

เรื่องเริ่มต้นเรื่องเกิดขึ้น

ในปี1918หรือถ้าเทียบกับฝรั่งก็ราวๆยุคไททานิค โยคีณีหญิงซึ่งเป็นม่ายสาวนางหนึ่งต้องโกนหัวและใส่ชุดคล้ายภิกษุณีได้รับหน้าที่ให้มาทำงานสุดสะพรึงเพื่อหาเงินเลี้ยงปากท้องและงานที่เธอได้รับก็คือการเป็นข้ารับใช้ให้แก่ผู้ว่าราชการวัยผู้เฒ่านิสัยตัณหากลับที่ร่ำรวยมากผู้หนึ่งในเมืองทางภาคตะวันตกของอินเดียที่ภายในที่ดินของตระกูลของผู้ว่าราชการผู้นี้ได้เก็บงำความน่ากลัวดำมืดเอาไว้

ตระกูลของเจ้าเมืองหรือผู้ว่าฯชราคนนี้มาแต่โบราณนั้นบูชาเทพเจ้าต้องห้ามที่มีนามว่า

"ฮาสตาร" ซึ่งเชื่อว่าจะทำให้ผู้บูชานั้นประสบแต่ความร่ำรวยในเงินทอง ที่ดินของเจ้าเมืองผู้นี้มีชื่อเรียกขานกันในหมู่ชาวบ้านในเมืองใกล้ๆว่า"ตูมบัด"ในแคว้นมหาราชทรา ใน ที่ดิน ที่ เรียก ว่า"ตูมบาด"แห่งนี้มีสถูปร้างแห่งหนึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริเวณคฤหาสน์ของเจ้าเมืองมากนัก สถูปเก่าคร่ำคร่านี้จะเป็นที่อยู่อาศัยของนางโยคินีม่ายวัยสาวและลูกชายเล็กๆสองคนซึ่งมีชีอว่า "วินายัก" กับ "ศดาชีวะ" เจ้าเมืองได้จ้างหญิงม่ายให้ทำหน้าที่ดูแลและทำอาหารเลี้ยงปีศาจตนหนึ่งซึ่งถูกขังอยู่ในห้องลับภายในสถูปร้าง

ความจริงที่ดำมืดก็คือนางปีศาจที่ถูกขังไว้ในห้องภายในสถูปร้างที่หญิงม่ายต้องมาดูแลนั้นคืออดีตย่าฑวตของเจ้าเมืองผู้ชราซึ่งมีเหตุบางอย่างที่ทำให้นางต้องกลายร่างมาเป็นปีศาจหน้าตาอัปลักคณ์น่ากลัวและไม่สามารถออกไปข้างนอกได้และความจริงที่ดำมืดอีกอย่างก็คือวินายักกับศดาชีวะลูกชายเล็กๆทั้งสองคนของโยคินีม่ายนั้นที่แท้ก็คือลูกนอกกฏหมายที่เกิดกับเจ้าเมืองเฒ่าตัณหากลับซึ่งไม่มีใครในเมืองนี้รู้นอกเหนือไปจากว่าเด็กทั้งสองเป็นแค่ลูกชาวบ้านธรรมดาเท่านั้น

วินายักลูกชายคนโตของหญิงม่ายนั้นมีอายุ14ขวบเป็นเด็กที่มีนิสัยโตเกินวัย บ้าบิ่น ดื้อ อารมย์รุนแรง ฉลาดและโลภมากส่วน ศดาชีวะลูกชายคนเล็กอายุราว10ขวบเป็นเด็กเรียบร้อย ขี้กลัวและอ่อนโยน

แม่มักจะกำชับเด็กทั้งสองว่าพวกเขาห้ามไม่ให้เข้าใกล้ห้องลับในสถูปที่ทั้งสามคนแม่ลูกอาศัยอยู่เพราะเป็นที่ขังของย่าฑวตของเจ้าเมืองซึ่งต้องคำสาปให้นางกลายเป็นแม่มดที่ดุร้ายน่ากลัวซึ่งแม่ของเด็กทั้งสองจะมีหน้าที่คอยทำอาหารไปป้อนให้นางปีศาททานในขณะหลับและตัดเล็บเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ เพราะถ้านางปีศาทไม่ได้กินอาหารนางจะหิวมากและฟื้นขึ้นมาและเป็นอันตรายมากแต่ถ้าได้รับการป้อนอาหารทุกวันนางก็จะหลับ

ตลอด

วินายักลูกชายคนโตรู้ดีว่าผู้ว่าการเมืองหรือพ่อนอกกฏหมายที่ไม่เคยรับหรือเปิดเผยว่าเขาเป็นลูกนั้นจริงๆแล้วผู้ว่าฯเฒ่าผู้นี้มีทองคำเยอะมากซึ่งแม่ของเด็กทั้งสองจะต้องทำการให้อาหารย่าฑวตที่เป็นปีศาทของผู้ว่าการเมืองและนอกจากนี้ยังต้องทำหน้าที่เป็นนางบำเรอลับให้แก่เขาอีกด้วยเพื่อแลกกับเหรียญทองคำที่ว่ากันว่ามีค่ามากและเป็นทองคำบริสุทธิ์ชั้นดีที่สุดในโลกซึ่งย่าฑวตของเจ้าเมืองหรือผู้ว่านั้นขโมยมาจากเทพเจ้าแห่งความโลภเทพฮาสตารที่ใต้ดินแต่เพราะหนีไม่ทันจึงโดนเทพปีศาทนี้กัดกินก็จะมีผิวหนังผุพองเล๊ะจนกลายสภาพเป็นเหมือนปีศาทซึ่งนอกจากจะอัปลักคณ์แล้วจะโดนแสงสว่างมากๆไม่ได้และก็ไม่มีวันตายจากการแก่ตาย ดังนั้นทองคำแต่ละเหรียญที่ย่าฑวตขโมยมาได้จึงมีค่ามากเพราะต้องแลกมาด้วยการเสี่ยงชีวิตซึ่งแม้แม่ของเด็กทั้งสองจะดูแลปรนิบัตเจ้าเมืองและให้อาหารย่าฑวตที่เป็นปีศาทนี้มาตลอด14ปีนางก็ยังได้รับค่าตอบแทนเป็นเหรียญทองที่ย่าฑวตปีศาทเคยขโมยมาเพียงแค่เหรียญเดียวเท่านั้นและไม่มากพอที่จะออกไปใช้ชีวิตตั้งตัวเอาเองข้างนอกได้

ในไม่ช้าเจ้าเมืองผู้เฒ่านิสัยตัณหากลับก็สิ้นชีวิตลงเพราะความชรา ข้ารับใช้หรือคนอื่นๆก็หมดหน้าที่ทำงานในคฤหาสน์บนที่ดินแห่งทูมบัดแต่นางโยคินีม่ายและลูกๆยังคงต้องทำงานให้อาหารย่าฑวตปีศาทต่อไปเพราะมันเป็นหน้าที่ที่ต้องปกป้องไม่ให้ใครผู้ใดเข้ามาในที่ดินอันตรายแห่งนี้

และแล้ววันหนึ่งในระหว่างที่เด็กสองพี่น้องวินายักและศดาชีวะกำลังคุยกันเรื่องตำนานลึกลับเกี่ยวกับทูมบัดอยู่นั้นศดาชีพน้องชายคนเล็กก็บังเอิญตกจากต้นไม้ได้รับบาทเจ็บสาหัสทำให้แม่ของเด็กทั้งสองต้องจ้างเกวียนพาลูกชายคนเล็กไปหาหมอในเมืองของเย็นวันนั้น...... แม่ได้บอกกับวินายักว่านางตัองพาน้องไปหาหมอด่วนและไม่มีทางเลือกอื่นที่ลูกชายคนโตว่าวัย14จำเป็นตัองให้อาหารย่าฑวตปีศาทแทนแม่ในวันนั้นก่อนที่ย่าฑวตปีศาท(หรือที่เด็กทั้งสองเจ้าใจว่าคือแม่มด) จะฟื้นขึ้นมา..... และหากเขาป้อนอาหารไม่ทันเวลาและนางปีศาทเกิดฟื้นขึ้นมาก็ขอให้ท่องคาถาสั้นๆบทหนึ่งที่เมีอนางได้ยินก็จะหลับไปอีกครั้งในทันทีและทำอะไรเขาไม่ได้

คาถาบทที่ว่านี้ก็คือ" นิทราเสียเถิดย่าฑวตไม่เช่นนั้นฮาสตารจะมาหาท่าน"

วินายักลูกชายคนโตรู้สึกกล้าๆกลัวๆในเย็นวันนั้นเขาเตรียมต้มข้าวต้มและทำอาหารแต่ก็ไม่กล้าพอที่จะเข้าไปป้อนอาหารนางแม่มดเฒ่าในห้องลับเพราะใจยังไม่กล้าพอจนกระทั้งเวลามันล่วงเลยไปนางปีศาทจึงตื่นขึ้นมามาจากนิทรา

เดี๋ยวมาต่อ

...........