อยากทราบว่าสถานะแบบนี้เขาเรียกกันว่าอะไรหรอ?

คือเราคุยกับคนคนนึงอยู่แต่ที่ผ่านมาเราเทเขาไปหลายรอบมากๆชนิดที่ว่าเราไม่ได้สนใจเขาเลยเพราะตอนนั้นเหมือนเขาก็มีเจ้าของอยู่แล้วพอวันนึงเขากลับทักเรามาเพราะเป็นช่วงที่เขาโสดแล้วตอนนั้นเราก็เหงาๆคุยๆไปไม่ได้คิดอะไรก็คุยทุกวันเรายอมรับว่าเรารู้สึกดีแต่ไม่มากขนาดนั้น จนเขาอยากเจอเราเราก็นัดเจอกันเราไปหากันบ่อยมากเพราะบ้านเรากับเขาใกล้กันระหว่างที่เราไปๆมาหาเขาเราซื้อข้าวซื้อน้ำเทคแคร์เขาตลอดนะชนิดแบบงานบ้านฉันทำให้นะอะไรที่ทำได้ฉันทำ แบบว่าชนิดที่เราไม่เคยทำให้ใคร แล้ววันนึงเราก็เผลอไปมีอะไรกับเขาก็คุยกันต่อไปเรื่อยๆจนเราถามเขาว่า สถานะของเรามันคืออะไร เขาก็บอกมันยังไม่มากพออีกหรอที่เป็นอยู่ เราไม่เข้าใจเราก็อธิบายให้เขาฟังนะว่าเรารู้สึกดีแล้วเราไม่เป็นแบบนี้กับใครเขาก็พูดมา ประโยคนึงว่า 'เขาสนใจในตัวเราแต่ถ้าให้ผูกมัดก็คงไม่ได้เพราะไม่อยากทำร้าย' เราก็แบบจุกกับคำพูดเขาเหมือนกันเราเลยตัดสินใจว่าจะหายไปแต่เหมือนกับว่าเขาขอให้เราอยู่ด้วยอะไรไม่รู้ดลใจให้เราปล่อยผ่านเราเลยอยู่ต่อไปแบบนั้น พอนานๆเขาเรื่องมันเริ่มเลยเถิดมีไปนอนค้างบ้านเขาบ้างถ้าคนภายนอกหรือรอบตัวที่รู้จักเราเขามองเรากับเขาเป็นแฟนกันแต่ความเป็นจริงแล้วเราไม่ได้เป็นอะไรกันเลย มันมีเหตุการนึงเราอยู่กับเขานะแล้วมีสายเข้าเป็นสายผู้หญิงเขาก็คุยฟิลเหมือนแฟนกันเราก็นั่งฟังคือเขาโกหกผู้หญิงคนนั้นว่าอยู่กับเพื่อนทั้งๆที่จริงเขาอยู่กับเราซึ่งเราไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครแล้วคืนนั้นเราก็เงียบทั้งคืนจนชนิดที่ว่าเขาแทบโมโหที่เราไม่ตอบอะไรเลย จนก่อนจะนอนเขาถามว่า รู้สึกแย่มั้ยที่อยู่กับเขา เราเลยตอบไปว่าไม่แย่เลย แล้วก็กลับมาบ้านหลังจากกลับจากห้องเขาซึ่งเราก็ทะเลาะกันเราเลยถามว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร เขาก็ตอบว่าไม่ได้เป็นอะไร นี่ก็เลยปล่อยผ่านเพราะมันรู้สึกว่าแค่นี้มันก็รู้คำตอบแล้วที่ผ่านมาเรารับรู้ตลอดนะว่าเขาคุยกับใครแต่เราไม่มีสิทธิ์ทำอะไรเพราะเราไม่รู้สถานะตัวเอง แต่บางครั้งเขาก็จะหงุดหงิดเวลาที่เรามีผู้ชายมาสนใจแล้วเขาก็หายคือเขาไม่ได้ห้ามเลยที่เราจะคุยกับใครก็ได้เขาไม่ล้ำเส้นเราเราอยากจะทำอะไรก็ทำแต่ด้วยความที่เรารักใครเราก็ไม่คิดจะทำให้เขาเป็นควายเลยทั้งที่ๆเราก็ทำได้แต่เราไม่ทำ วันนั้นเราทะเลาะกันเขาบอกว่า พอมั้ย ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจอีกอยู่ดีว่าเขาคิดอะไรอยู่เราถามเหตุผลเขาสั้นๆว่า เพราะอะไรมีคนใหม่หรอ เพราะเราเคยบอกเขาว่าถ้ามีคนใหม่แล้วให้บอกได้เลยนะ เขาบอกว่าไม่มี เขาแค่ไม่อยากให้เราเสียเวลา ซึ่งเราก็ตกใจเพราะคำว่า พอมันต้องเป็นเราที่พูดไม่ใช่เขาพูดอะ ซึ่งตอนนั้นเราร้องไห้เหมือนคนบ้าขาดสติมากเราเลยบอกเขาว่าเราไปนะเราเก็บของกำลังออกจากห้องซึ่งเขาบอกว่า จะไปเลยหรออยู่ก่อนสิ เราไม่ได้สนใจเลยเราปิดห้องแล้วเรารีบเดินเขาเปิดประตูออกมาเรียกเราโทรหาให้เราขึ้นไปหาแต่เราตัดสินใจไปตั้งสติไปหาเพื่อนก่อน พอผ่านไปสักพักเราโทรกลับไปหาเขาคือเราก็คุยกันแล้ววางสายเราเลยพิมไปว่า จะเอายังไงบอกนะ เขาพิมกลับมาว่า ยังอยากอยู่มั้ย ซึ่งเราเลยถามสวนกลับไปว่ายังต้องการเราอยู่มั้ยซึ่งเขาตอบกลับมาว่า ต้องการสิ เราเลยเลือกที่จะกลับไปหาเขาที่ห้องแล้วคุยกันอีกรอบ เขากอดเราเขาขอโทษซึ่งเราก็ถามหาเหตุผลว่าทำไมเขาถึงบอกพอมั้ยเขาบอกว่าอะไรหลายๆอย่างซึ่งอะไรหลายๆอย่างของเขาคือเขาคิดว่าเราอยากแบ่งเวลาให้คนอื่นบ้างซึ่งที่ผ่านมาเรามีเขาคนเดียวมาตลอดเขาก็รับรู้ว่าเรามีเขาคนเดียวเราก็คุยกันไปกันมาจนเข้าใจแล้วเขาพูดมาว่า 'เรามันโง่ที่มาอยู่กับเขา' เราเลยสวนกลับไปทันที่เลยว่า 'เราคงโง่ตั้งแต่แรกแล้วที่รักเขา ' เราก็แยกย้ายไม่ได้เจอกันเกือบอาทิตย์แต่เราก็คุยกันอยู่ทุกวัน ทุดครั้งที่เราถามหาสถานะเขามักจะตอบกลับมาเสมอว่า 'แบบนี้มันดีแล้ว ' ในที่นี้ความหมายของเขาแบบนี้มันดีแล้วมันคืออะไร แล้วสถานะแบบนี้มันเรียกว่าอะไร?