จากกระทู้อันเก่าที่ผมเคยตั้งไป
คนที่ผมแอบชอบเธอเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมากๆครับ ยิ่งรู้จักก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงมากๆ มากกว่าที่คิด ผมใช้เวลาในการทำความรู้จักเขามาได้สักพักบางครั้งเวลาที่เขาคุยด้วยก็จะคุยกันยาวเลยครับได้รู้เรื่องส่วนตัวบ้างเล็กน้อย เรื่องที่เขาไม่อยากพูดกับเพื่อนเขาก็มาระบายให้ผมฟัง ในช่วงแรกๆผมทักเขาไปแค่สองเวลา ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่ผมก็ยังทักเขาต่อไปแต่ไม่ถี่ บางวันเขาก็ชวนผมคุย แต่ก็จะเป็นในเรื่องถึงสิ่งที่เขาชอบ และก้เรื่องที่เขาอยากระบายบ้างเล้กน้อย เราเป็นอย่างนี้มาประมาณ 19 วัน วันที่19 เขาหายไปเลยครับทักไปก็ไม่ตอบ เขาทำให้ผมรู้สึกสับสนมากๆเขาไม่ตอบอะไรแต่ในโซเชี่ยลเขายังปกติดี ผมรู้สึกกระวนกระวายมากจนเผลอพูดอะไรออกไป ในตอนนั้นผมคิดว่าเขาคงอึดอัดผมก็เลยถามเขา ถามตรงๆเลย ผมโกรธตัวเองมากๆ
อยากจะยกเลิกข้อความแต่ก้ไม่ทัน เขาอ่านไม่ตอบทิ้งไว้หนึ่งวัน เขาก็มาตอบกลับว่า เขาไม่ได้อึดอัด ผมเองก้ไม่รู้จะตอบอะไรแต่ความรู้สึกตอนนั้นผมคิดว่าผมอยากจะเลิกทักเขาไปแล้ว ผมก็เลยบอกเขาว่า "ถ้าอยากคุยก็ทักมานะ ผมพร้อมจะตอบเสมอ" จบประโยคนั้นเขาอ่านไม่ตอบผม สุดท้ายเขาอันเฟรนผม รวมไปถึงทุกๆช่องทางเลยครับ ในตอนนั้นผมยิ่งรู้สึกสับสนมากๆครับ ผมไม่รู้เลยว่าเขารู้สึกอะไรอยู่ ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิด แต่เขาก็หายไปแล้วผมก็ทำอะไรไม่ได้ รู้สึกว่าเขาใจร้ายมากๆแต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรนะครับ
หลังจากวันนั้น 3 วัน เขาก็ทักผมมา แอดเฟรนมาใหม่ เขาขอโทษผมที่เขาทำแบบนั้น วันนั้นเราก็คุยกันยาวจนดึกเลยครับ ได้รู้ว่า ที่เขากลับมาเป็นเพราะเพื่อนของเขาช่วยพูดให้ผม วันนั้นมันดีจนผมคิดว่ามันดีกว่าที่เคยคุยๆกันมา เหมือนเป็นการเริ่มใหม่ แต่พอมาอีกวันก็แบบเดิมครับ คุยกันน้อยมาก เรามีโอกาสได้เจอกันแล้วครับ วันที่ผมไปเจอเขา เขาดูเป็นเหมือนคนละคนกับในแชทที่คุยเลยครับ วันที่ผมไปเจอเขา เราก้อยู่ด้วยกันรวมไปถึงเพื่อนๆของผมเองด้วย ถ้าผมไม่ได้คิดไปเองเขาก้ดูเขินๆผมนะเวลาที่ผมมองเขา เพราะเขาก็ยิ้มๆให้ผม นั่นยิ่งทำให้ผมคิดว่ามันดี ตอนที่เจอกันเราไม่ได้คุยอะไรมากมายหรอกนะครับ แต่เขาก็ยิ้มให้ผมตลอดเวลาที่ผมมองเขา เขาดูเหมือนจะทำตัวไม่ถูกด้วยเวลาที่ผมอยู่ใกล้ๆ เขาไม่ได้หนีเวลาที่ผมพยายามเข้าไปใกล้ๆ แต่พอกลับมาในแชทเขาก้เงียบหายไปเหมือนเดิม บางวันก้ดีบางวันก็รู้สึกท้ออยากจะหยุด แต่พอนึกถึงรอยยิ้มเวลาที่เขายิ้มให้ผมมันก็ทำให้ผมอยากจะไปต่อ
แต่ผมก็เข้าใจนะว่าเขาโลกส่วนตัวสูงผมเองก็เป็น แต่ผมไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรผมดูไม่ออก ผมทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง
ผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ ไปต่อหรือพอก่อนดีครับ
ที่เป็นอยู่มันโอเคมั้ยครับและผมควรจะ ไปต่อ หรือ พอ ดีครับ
คนที่ผมแอบชอบเธอเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมากๆครับ ยิ่งรู้จักก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงมากๆ มากกว่าที่คิด ผมใช้เวลาในการทำความรู้จักเขามาได้สักพักบางครั้งเวลาที่เขาคุยด้วยก็จะคุยกันยาวเลยครับได้รู้เรื่องส่วนตัวบ้างเล็กน้อย เรื่องที่เขาไม่อยากพูดกับเพื่อนเขาก็มาระบายให้ผมฟัง ในช่วงแรกๆผมทักเขาไปแค่สองเวลา ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่ผมก็ยังทักเขาต่อไปแต่ไม่ถี่ บางวันเขาก็ชวนผมคุย แต่ก็จะเป็นในเรื่องถึงสิ่งที่เขาชอบ และก้เรื่องที่เขาอยากระบายบ้างเล้กน้อย เราเป็นอย่างนี้มาประมาณ 19 วัน วันที่19 เขาหายไปเลยครับทักไปก็ไม่ตอบ เขาทำให้ผมรู้สึกสับสนมากๆเขาไม่ตอบอะไรแต่ในโซเชี่ยลเขายังปกติดี ผมรู้สึกกระวนกระวายมากจนเผลอพูดอะไรออกไป ในตอนนั้นผมคิดว่าเขาคงอึดอัดผมก็เลยถามเขา ถามตรงๆเลย ผมโกรธตัวเองมากๆ
อยากจะยกเลิกข้อความแต่ก้ไม่ทัน เขาอ่านไม่ตอบทิ้งไว้หนึ่งวัน เขาก็มาตอบกลับว่า เขาไม่ได้อึดอัด ผมเองก้ไม่รู้จะตอบอะไรแต่ความรู้สึกตอนนั้นผมคิดว่าผมอยากจะเลิกทักเขาไปแล้ว ผมก็เลยบอกเขาว่า "ถ้าอยากคุยก็ทักมานะ ผมพร้อมจะตอบเสมอ" จบประโยคนั้นเขาอ่านไม่ตอบผม สุดท้ายเขาอันเฟรนผม รวมไปถึงทุกๆช่องทางเลยครับ ในตอนนั้นผมยิ่งรู้สึกสับสนมากๆครับ ผมไม่รู้เลยว่าเขารู้สึกอะไรอยู่ ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิด แต่เขาก็หายไปแล้วผมก็ทำอะไรไม่ได้ รู้สึกว่าเขาใจร้ายมากๆแต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรนะครับ
หลังจากวันนั้น 3 วัน เขาก็ทักผมมา แอดเฟรนมาใหม่ เขาขอโทษผมที่เขาทำแบบนั้น วันนั้นเราก็คุยกันยาวจนดึกเลยครับ ได้รู้ว่า ที่เขากลับมาเป็นเพราะเพื่อนของเขาช่วยพูดให้ผม วันนั้นมันดีจนผมคิดว่ามันดีกว่าที่เคยคุยๆกันมา เหมือนเป็นการเริ่มใหม่ แต่พอมาอีกวันก็แบบเดิมครับ คุยกันน้อยมาก เรามีโอกาสได้เจอกันแล้วครับ วันที่ผมไปเจอเขา เขาดูเป็นเหมือนคนละคนกับในแชทที่คุยเลยครับ วันที่ผมไปเจอเขา เราก้อยู่ด้วยกันรวมไปถึงเพื่อนๆของผมเองด้วย ถ้าผมไม่ได้คิดไปเองเขาก้ดูเขินๆผมนะเวลาที่ผมมองเขา เพราะเขาก็ยิ้มๆให้ผม นั่นยิ่งทำให้ผมคิดว่ามันดี ตอนที่เจอกันเราไม่ได้คุยอะไรมากมายหรอกนะครับ แต่เขาก็ยิ้มให้ผมตลอดเวลาที่ผมมองเขา เขาดูเหมือนจะทำตัวไม่ถูกด้วยเวลาที่ผมอยู่ใกล้ๆ เขาไม่ได้หนีเวลาที่ผมพยายามเข้าไปใกล้ๆ แต่พอกลับมาในแชทเขาก้เงียบหายไปเหมือนเดิม บางวันก้ดีบางวันก็รู้สึกท้ออยากจะหยุด แต่พอนึกถึงรอยยิ้มเวลาที่เขายิ้มให้ผมมันก็ทำให้ผมอยากจะไปต่อ
แต่ผมก็เข้าใจนะว่าเขาโลกส่วนตัวสูงผมเองก็เป็น แต่ผมไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรผมดูไม่ออก ผมทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง
ผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ ไปต่อหรือพอก่อนดีครับ