คือของผมก็เคยรัก ผญ คนนึ่งมากแต่ผมไม่เคยรู้เลยว่าเธอรักผมหรือเปล่า

แต่ผมไม่สนหรอกว่าเธอจะรักผมหรือไม่ ขอแค่ผมได้รักเธอก็พอ

เราได้คบ แต่คบกันได้ประมาณ1เดือนแล้วก็เป็นช่วงเทศกาลสงกรานต์ ผมก็พาเธอไปเที่ยวเราไปกัน4คนชึ่งอีกคู่ก็เป็นแฟนกัน บอกตามตรงทั้งชีวิตผมไม่เคยมีความสุขเท่านี้มาก่อนเลย ในเวลานั้นผมก้พยายามทำในสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเธอคิดว่ามันอาจจะเป็นความทรงจำที่ดีให้กับเธอ

แต่ผมกลับรู้สึกว่าที่ทำมาทั้งหมดมันไม่มีค่าอะไรเลย เพราะผมยิ่งพยายามก็ยิ่งทำให้เธอเรี่มเบื่อผมมากขื้นแล้วเธอก็ทำตัวเหีนห่างและไม่สนใจผม และแล้วพอตอนกลับมาถึงบ้านก็เป็นอันว่าจบ

นั่นแหละครับความรักของเราจบลงแล้วครับ ชึ่งผมทำอะไรไม่ได้เลยผมได้แต่โทษตัวเองที่ไม่ดีพอสำหรับเธอ

รวมทั้งหน้าตาของเราที่โคตจะขี้เหร่555

จากวันที่เราเลีกกันไม่นานผมก็เรียนจบและได้ไปทำงานใน ตจว ผมก็คอยแอบส่องชีวิตเธอมาตลอดทุกวัน

แล้วจนมาถึงวันนี้ที่เราเลีกกันมาได้2ปีแล้วผมก็ยังแอบส่องอยู่ เอ้ย เออถูกแล้วยังส่องอยู่

ผมกลับมานั่งคิดทำไมเธอถึงทั้งผมไปแล้วกลับมาดูรูปเก่าๆ อือหือนั่นรูปเราหรือตัวอะไรนั่น ดำยิ่งกว่าถ่าน555 ไม่แปลกใจเลยที่เธอจะทิ้งผมไป

เราไม่เหมาะกันเล้ย..........

แต่2ปีที่เราเลีกกันมาผมกลับไม่เคยมอง ผญ อื่นเลย มันทำให้ผมรู้สึกเฉยชากับเรื่อวความรักมาก บางทีก็แอบคิดว่าเราเป็นเกย์ไปแล้วหรอเนี่ย5555

ไม่ๆผมไม่ได้เป็นครับ

ผมยังงงกับความรู้สึกตัวเองเหมือนกันว่าที่เราไม่มีคนใหม่เปันเพราะเรายังลืมเธอไม่ได้ หรือเราไม่กล้าที่จะมีคนใหม่ กลัวจะเสียใจอีก หรือเราไม่เปีดใจรับคนใหม่กันแน่ ผมยังรอเธออยู่ หรือผมต้องกานใครสักคนเข้ามารักษาแผลให้หายกันแน่...........เฮ้ออ

แต่เอาเหอะผมไม่ค่อยชีกับเรื่องนั้นเท่าไหร่ และทั้งหมดนี่ก็คือประสบการณ์ความรักของผม ถ้าใครได้อ่านแล้วก็ช่วยแชร์ประสบการณ์ความรักของตัวเองให้อ่านหน่อยน่ะครับ 

ขอบคุณครับที่ทนอ่านจบคร้าบบบบ นี่หย่อละนะ