บางครั้ง อยากลาออกจากชีวิตใครคนหนึ่งซึ่งอยู่ด้วยกันมา19ปี แต่ด้วยความผูกพัน ทำให้ยากเหลือเกิน

ชีวิตคู่ยากเหลือเกิน ประคับประคองกันมา สิ่งทีโชคดีคือต่างฝ่ายต่างไม่เคยนอกใจกัน  สิ่งที่โชคร้ายคือทั้งนิสัย ความคิด สังคม ครอบครัว ทัศนคติ ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ปรับตัวจนเหนื่อย อยากมีลูกแต่ก็ยังไม่มี บางครั้งก็แอบกลัวว่าถ้าหากมีแล้ว ผู้ชายคนนี้จะยอมเสียสละเพือลูกได้ไหม ขนาดของของเขาถ้าไม่ขอก่อนไปหยิบกินส่ง หรือทำอะไรส่งๆก็จะโดนว่า หวงแม้กระทั่งของกินของตัวเอง แต่เขาก็ซื้อแหวน นาฬิกา เครืองประดับให้ ก็งงๆกับอารมณ์เขาเหมือนกัน จะว่าไม่เสียสละเลยบางครั้งก็ไม่ใช่ แต่บางทีถ้าให้ตื่นเช้าไปส่ง จะโวยวาย เวลารถโดนเฉี่ยว ออกอาการห่วงรถ มากกว่าเรา หลายๆอย่างทำให้ไม่มั่นใจและทำให้ไม่ยอมไปหาหมอเพื่ออยากมีลูกจริงจัง ประเด็นคืออยากมีลูก แต่ยังไม่มั่นใจกับนาคตเลย แล้วช่วงนี้คิดบ่อยมากว่าอยากอย่า แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นนั้นซักที ซึ่งความรู้สึกนี้จะเป็นเวลาที่รู้สึกว่าเขาไม่ได้ทำตามใจเรา ยอมรับว่าเราก็ไม่ได้ดีซะทุกอย่าง แต่รู้สึกว่ามันเป็นวงจรที่วนไปวนมา จนบางทีอยากใช้ชีวิตของตัวเองดู (เป็นแฟนกันตั้งแต่เรียนมัธยม เป็นคนแรกของกันและกัน และแต่งงานกัน อยู่ด้วยกัน)