เครียดค่ะ รบกวนปรึกษา...เกริ่นก่อน...เรามีพี่น้องสามคน(หน้าตาเหมือนแฝดสาม) เราคนสุดท้าย
เราเป็นลูกที่แม่รัก แต่พ่อเกลียด เกลียดมาก
ไม่รู้ทำไม...คนรอบข้างเดาว่าแกน่าจะมีความคิดว่าเราไม่ใช่ลูกแก
ช่วงแม่ท้องเรา แม่เคยเล่าว่าพยายามกินยาให้เราออก เพราะครอบครัวพ่อไม่ให้เอาไว้
นิสัยแกจะเจ้าชู้ แกเลยชอบจิตตกคิดว่าคนอื่นเป็นเหมือนแก แม่ทะเลาะกับแกหนีไปไม่กี่วัน แกก็ว่าแม่ไปมีชู้แล้ว
ตอนนี้อายุ34แล้วค่ะ ลูก/สามีก็ไม่มี
ตอนเด็กๆเกลียดพ่อมาก เพราะพ่อชอบตีแรงๆ
บ้าอำนาจ มีเมียเยอะแล้วชอบมาตีแม่ พ่อเลวร้ายมาก (มากจริงๆค่ะ) จนจะฆ่าตัวตายตั้งแต่ประถมไม่รู้กี่รอบ
ตอนเด็กๆเป็นเด็กเรียนเก่งมาก ได้ที่1ของจังหวัดบ่อยๆ
แต่พอเริ่มมัธยม พ่อก็ตบประจำ หาว่าRadไปมั่วผู้ชาย จนเลิกอยากเรียนเก่งและเกือบเสียคนไปเลย
เข้าเรื่องนะคะ... ด้วยความรักแม่มาก
เห็นแม่โดนพ่อรังแกบ่อยๆ เลยมาเปิดร้านอาหารตอนอายุ26อยู่กับแม่ เพราะแม่ถ้าไม่มีอะไรทำจะเครียด ต้องอยู่ด้วยตลอด
แต่ก็จ่ายค่ากิน/ค่าอยู่ให้ทั้งครอบครัวนะ
(พี่สาว2คนอยู่ด้วย... พ่อไปๆมาๆ)
แต่เหมือนแม่ตัดพ่อไม่ได้ ร้านกำลังดัง ก็มีเหตุให้ต้องยกให้พี่สาว เพราะปัญหาภายใน (ที่ๆไปเปิดคือร้านอาหารเก่าพ่อที่เคยทำและเจ๊งไป คือพ่อไม่เอาแล้ว เราไปต่อเติมเองใหม่)
เปิดมาได้ปีเดียวกำลังรุ่ง
อยู่ๆแม่กับพ่อก็ไปแอบปรึกษากันและเอาทีมกุ๊กมาทำที่ร้านโดยไม่เห็นหัวเรา(พ่ออ้างว่าจะจ้างเอง) ทั้งๆที่เราไม่ได้เลือก แล้วร้านนี้มันเป็นทุนของเราเกือบทั้งหมดแล้ว แค่อยู่ในผืนดินพ่อ ทีมกุ๊กเห็นเราเป็นเด็ก มาเปลี่ยนระบบจัดการในร้านของเราหมด ด่าเราหยาบๆคายๆบ่อยๆ พ่อกับแม่ก็รู้ แต่เค้าก็เฉย ให้ทีมกุ๊กจัดการเฉยเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ตอนร้านมันลุ่มๆดอนๆก็ไม่เห็นใครสนใจ พอลูกค้าเต็มทุกวันก็อยากเข้ามาจัดการ เราเลยจำเป็นต้องออกมาทำงาน (เหมือนโดนไล่ออกทางอ้อม)ยกร้านให้พี่สาวและครอบครัวดูแล และไปแต่ตัว (ซึ่งตอนที่เราออกไป ร้านดังแล้ว ติดอันดับของจังหวัดก่อนที่ทีมกุ๊กจะมาแล้ว เรามีพนักงานประจำอยู่ชุดนึงแล้ว)
ไม่มีใครโทรตามเราสักคน ไปเหมือนหมา5555 เพราะตอนนั้นร้านขายได้วันละหลายหมื่น จนเราตั้งปฏิญาณตนว่าจะไม่ช่วยเหลือครอบครัวเราใดๆอีก
เราไปกู้แบงค์มาเป็นล้านเพื่อมาทำร้านด้วย เราก็ยังต้องใช้หนี้ต่อไป...เพราะอย่างที่บอกว่าร้านเพิ่งจะดังเราก็ขยายเอาๆ ยังไม่ได้ใช้หนี้เลย (วางแผนผิด)
ไม่มีใครโทรตามสักคนเดียว ไปแบบหมาโดยแท้
ไปหางานทำ แอบเห็นเฟสบุ๊กพี่สาวใช้เงินโครมๆ ทั้งแบรนด์เนม ดูครอบครัวมีความสุขเชียวตอนเราไม่อยู่
ผ่านไปปีกว่าๆ ร้านเจ๊ง... ที่บ้านหมดตัวอีกแล้ว บ้านก็ไม่มีเพราะโดนคดีความ (มีเหลือหลังเดียวคือพ่ออยู่กับเมียน้อยและลูกใหม่)
มีคดีความหลายคดี พ่อจากเคยรวยๆจากธุรกิจอื่นด้วยก็สิ้นเนื้อประดาตัว ไปมีคดีความกับคนที่รวยกว่าเลยโดนแกล้งสารพัด
ตอนนั้นเราทำงานเป็นวิศวกรอยู่ เงินเดือน4หมื่นหน่อยๆเอง อายุประมาณ 28-29
ก็เอาเงินมาเลี้ยงแม่ ให้เดือนละ8,000 และเช่าบ้านให้อยู่อีกเดือนละ7,000 แต่มันไม่ได้จ่ายแค่นั้น เพราะพี่สาวเพิ่งจะเริ่มทำงานก็เงินเดือนน้อย เราเลยเหมือนต้องจ่ายทุกอย่าง
สุดท้ายว่าจะจ่ายแค่ครอบครัวเรา พ่อก็ไม่มีเงินอีก แม่ก็ทำท่าเครียดห่วงพ่อ ก็เลยเอารถไปรีไฟแนนซ์ มาช่วยเหลือที่บ้านอีก (หนี้เก่าล้านนึงที่ทำร้านแรกยังไม่หมดนะ)
เลยมานั่งคิดๆ เป็นแบบนี้ก็จะพากันตายหมด
แม่ก็ร้องห่มร้องไห้...อยากทำร้านอาหารอีกแล้ว ขอโทษเราเรื่องร้านแรกที่ทำกับเราแบบนั้น
(เอาจริงๆ เราค่อนข้างมีดวงกับทำร้านอาหาร ตอนเรียนมหาลัยเวลาพ่อทิ้งร้านของเค้าเอง แล้วเราจำเป็นเข้าไปดูแลพนักงานให้ปี/2ปี ร้านจะกลับมาคนแน่น ขยายใหญ่โตทุกครั้ง แต่พอทำได้ดี พ่อมักจะมายึดและไล่ออกจากบ้าน5555)
เราเลยใช้ทุนที่รีไฟแนนซ์รถมาส่วนนึง ไปกู้เงินนอกระบบมาอีก4แสน มาเปิดร้านใหม่อีกรอบ เพราะที่บ้านแย่มากตอนนั้น ลำพังเงินเดือน4หมื่น มันดูแลเค้าไม่ได้อยู่แล้ว....เหมือนจะตายกันหมดเลย เงินจะกินยังไม่มีเลย
ด้วยความที่ทุนจำกัด เลยเปิดร้านได้นิดเดียว
เรามักจะเริ่มจาก0 ตลอดเลย เหนื่อยมาก ตอนแรกๆก็ไม่มีคนงานเหมือนร้านเก่านั่นแหละ ทำงานยิ่งกว่ากรรมกร พี่สาว2คนไม่ได้มาช่วยอะไร เพราะทำอะไรไม่เป็น ส่วนมากมาช่วยเสิร์ฟเล็กน้อยๆกับเก็บเงิน
ในช่วงนี้ก็ผ่อนรถให้พ่อเดือนละหมื่น2 กับให้ใช้อีกอาทิตย์ละหมื่นกว่าบาท เพราะพ่อมีลูกเล็กและไม่มีรายได้ แกก็คนเคยมีเงินอ่ะนะ ให้แม่เอาเงินไปให้เรื่อยๆ จริงๆไม่อยากให้ แต่เเม่ดูรักพ่อมาก (งงเหมือนกัน)
พ่อก็ดูสำนึกขึ้น น่าสงสารเชียว มาช่วยที่ร้านด้วยเล็กๆน้อยๆพอเป็นพิธี ส่วนแม่ก็ทำอาหารช่วยที่ร้านอยู่แล้ว ให้แม่ครั้งละ15,000 หมดเมื่อไหร่ก็ให้อีก เพราะแม่ต้องไปเล่นไพ่กับเพื่อนทุกวันจันทร์ ไม่งั้นแกจะเครียด ให้มากไม่ได้ แกจะใช้หมด
แล้วก็ให้พี่สาว2คนบ้าง ผ่อนรถให้เค้าบ้าง แต่ก็หืดขึ้นคอนะ เพราะอย่างที่บอก มันเริ่มจากติดลบ
เปิดมาได้เกือบ2ปี ใช้หนี้นอกระบบไปแล้ว4แสน
แม่ก็มาโดนยิงเสียชีวิตที่ร้านเลยเพราะคู่อริพ่อ ก่อนแม่เสียเคยเตือนพ่อเรื่องพวกนี้แล้ว ว่าเราไม่รวยเท่าเค้า ให้หยุดฟ้องร้องแค่นี้ได้ไหม ครอบครัวเราโดนทำร้ายมามากพอแล้ว แต่โดนพ่อด่าว่าขี้ขลาดซะงั้น...
(ระหว่างนี้ได้เงินคืนค่าเฉพาะค่าผ่อนรถให้พ่อมา2แสน เพราะพ่อได้เงินจากคดีความบางคดี แต่ค่าให้ใช้ทุกเดือนแกไม่ได้ให้คืน)
เป็นอันว่าร้าน2ต้องปิดตัวลง ไม่มีแม่แล้ว มันทำไม่ได้แล้ว แม่เสียตรงนั้น ตรงที่เรานอนกับแม่ทุกคืน
และไม่อยากต้องลำบากทำร้านอาหารอีกแล้ว เพราะร่างกายเสื่อมโทรม นอนดึก ไม่ดูแลตัวเอง เหมือนทำงานใช้หนี้ ทำงานเลี้ยงคนอื่นเท่านั้น
เลยออกมาทำงานเหมือนเดิม เงินเดือนได้ประมาณ6หมื่น ให้พ่อเดือนละหมื่น/ผ่อนรถให้อีกหมื่นสอง(เพราะเงินเก่าพ่อที่ได้จากคดีใช้หมดละ เงินล้านนึงพ่อใช้ไม่กี่เดือน) แต่พ่อก็ทำท่าว่าไม่พอใช้
ซึ่งเราก็ต้องผ่อนรถ กับผ่อนหนี้เก่าล้านนึงที่เคยกู้มาด้วยใน6หมื่นนี้
ทำงานให้พ่อเดือนละ 22,000 มา2ปีแล้ว ตั้งแต่ร้าน2ปิด เลยมาคิดเล่นๆว่า เราต้องให้เค้าไปอีกนานแค่ไหน... จำเป็นต้องให้มั้ย
เพราะรถเค้าก็ไปออกเอง บอกให้เอารถเราไปใช้ก็ไม่ยอม แค่บ่นกับพี่สาว พี่สาวยังว่าเราอกตัญญูเลย
เราไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนเลย กินแต่ของถูก อยากโบท็อกซ์ก็คิดแล้วคิดอีก เหนื่อยอ่ะ....
ตอนนี้พ่อทำตัวน่าสงสารมาก ผิดกับเมื่อก่อนที่บ้าอำนาจ
และแกก็แก่มากแล้ว เมียแกก็ไม่ทำงาน ลูกก็เล็กเรียนเอกชน
พอคิดๆก็เครียด ดูแกก็เครียดที่เงินให้ไปแกก็ไม่พอใช้ แกน่าจะไปยืมเงินคนอื่นเยอะแยะด้วย เพราะลำพังหมื่นเดียว/เดือน แกไม่น่าจะพอใช้
(พี่สาวก็ช่วยเหลืออะไรไม่ได้เลย นอกจากต้องแบ่งเงินให้ใช้อีก เพราะไปออกรถใหม่แต่เงินเดือนน้อย เฮ้อ)
เราเบื่อชีวิตแบบนี้อ่ะ พ่อเดินทางชีวิตผิดพลาดเอง
ตอนมีเงินแกก็ผลาญ ไม่ค่อยได้มาให้ครอบครัว ให้แต่ผู้หญิง เมียเป็นสิบ จะขอค่าเทอมแต่ละทีแทบจะคลานไปกราบ โดนแกด่าว่าล้างผลาญเงินแกตั้งแต่ประถม ทั้งๆที่ก็ได้วันละไม่กี่สิบบาท อีกอย่างทำธุรกิจแม่ก็ช่วยเหลือทุกอย่าง ทำมากกว่าพ่ออีก แม่ก็แค่ได้กินได้ใช้ไปวันๆ เราคิดมาเสมอว่าแม่เลี้ยงเรามา พ่อไม่ได้เลี้ยง...
แต่พี่สาวจะคิดอีกอีกอย่างว่าพ่อเลี้ยงครอบครัวเรามา แค่พ่อใช้ให้แม่ทำเนี่ยนะ...
เราอยากจะเลิกให้...พี่สาวก็จะด่าเราอกตัญญู
แล้วทำไมเค้าไม่มาให้กันเองอ่ะ พูดทีไร เค้าก็ร้องไห้เหมือนเป็นบ้าเลย
(ปรึกษาด้วยนะคะ บ้านเราเลือดกรุ๊ปเดียวทั้งครอบครัว ถ้าเราอยากจะตรวจดีเอ็นเอว่าเราเป็นลูกพ่อหรือเปล่า มันจะมีวิธีไหนที่เค้าจะไม่รู้ เพราะตั้งแต่เราให้เงินเค้า ดูเค้ารักเรามากเลย จากเมื่อก่อนแค่เดินผ่านหน้า แทบจะตามกระทืบ ถ้าเราไม่ใช่ลูกเค้า เราจะได้ไม่รู้สึกผิดว่าเราไม่รักเค้า)
ขอบคุณค่ะ
ไม่รักพ่อ แต่ต้องเลี้ยงพ่อ จัดการตัวเองอย่างไรดี
เราเป็นลูกที่แม่รัก แต่พ่อเกลียด เกลียดมาก
ไม่รู้ทำไม...คนรอบข้างเดาว่าแกน่าจะมีความคิดว่าเราไม่ใช่ลูกแก
ช่วงแม่ท้องเรา แม่เคยเล่าว่าพยายามกินยาให้เราออก เพราะครอบครัวพ่อไม่ให้เอาไว้
นิสัยแกจะเจ้าชู้ แกเลยชอบจิตตกคิดว่าคนอื่นเป็นเหมือนแก แม่ทะเลาะกับแกหนีไปไม่กี่วัน แกก็ว่าแม่ไปมีชู้แล้ว
ตอนนี้อายุ34แล้วค่ะ ลูก/สามีก็ไม่มี
ตอนเด็กๆเกลียดพ่อมาก เพราะพ่อชอบตีแรงๆ
บ้าอำนาจ มีเมียเยอะแล้วชอบมาตีแม่ พ่อเลวร้ายมาก (มากจริงๆค่ะ) จนจะฆ่าตัวตายตั้งแต่ประถมไม่รู้กี่รอบ
ตอนเด็กๆเป็นเด็กเรียนเก่งมาก ได้ที่1ของจังหวัดบ่อยๆ
แต่พอเริ่มมัธยม พ่อก็ตบประจำ หาว่าRadไปมั่วผู้ชาย จนเลิกอยากเรียนเก่งและเกือบเสียคนไปเลย
เข้าเรื่องนะคะ... ด้วยความรักแม่มาก
เห็นแม่โดนพ่อรังแกบ่อยๆ เลยมาเปิดร้านอาหารตอนอายุ26อยู่กับแม่ เพราะแม่ถ้าไม่มีอะไรทำจะเครียด ต้องอยู่ด้วยตลอด
แต่ก็จ่ายค่ากิน/ค่าอยู่ให้ทั้งครอบครัวนะ
(พี่สาว2คนอยู่ด้วย... พ่อไปๆมาๆ)
แต่เหมือนแม่ตัดพ่อไม่ได้ ร้านกำลังดัง ก็มีเหตุให้ต้องยกให้พี่สาว เพราะปัญหาภายใน (ที่ๆไปเปิดคือร้านอาหารเก่าพ่อที่เคยทำและเจ๊งไป คือพ่อไม่เอาแล้ว เราไปต่อเติมเองใหม่)
เปิดมาได้ปีเดียวกำลังรุ่ง
อยู่ๆแม่กับพ่อก็ไปแอบปรึกษากันและเอาทีมกุ๊กมาทำที่ร้านโดยไม่เห็นหัวเรา(พ่ออ้างว่าจะจ้างเอง) ทั้งๆที่เราไม่ได้เลือก แล้วร้านนี้มันเป็นทุนของเราเกือบทั้งหมดแล้ว แค่อยู่ในผืนดินพ่อ ทีมกุ๊กเห็นเราเป็นเด็ก มาเปลี่ยนระบบจัดการในร้านของเราหมด ด่าเราหยาบๆคายๆบ่อยๆ พ่อกับแม่ก็รู้ แต่เค้าก็เฉย ให้ทีมกุ๊กจัดการเฉยเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ตอนร้านมันลุ่มๆดอนๆก็ไม่เห็นใครสนใจ พอลูกค้าเต็มทุกวันก็อยากเข้ามาจัดการ เราเลยจำเป็นต้องออกมาทำงาน (เหมือนโดนไล่ออกทางอ้อม)ยกร้านให้พี่สาวและครอบครัวดูแล และไปแต่ตัว (ซึ่งตอนที่เราออกไป ร้านดังแล้ว ติดอันดับของจังหวัดก่อนที่ทีมกุ๊กจะมาแล้ว เรามีพนักงานประจำอยู่ชุดนึงแล้ว)
ไม่มีใครโทรตามเราสักคน ไปเหมือนหมา5555 เพราะตอนนั้นร้านขายได้วันละหลายหมื่น จนเราตั้งปฏิญาณตนว่าจะไม่ช่วยเหลือครอบครัวเราใดๆอีก
เราไปกู้แบงค์มาเป็นล้านเพื่อมาทำร้านด้วย เราก็ยังต้องใช้หนี้ต่อไป...เพราะอย่างที่บอกว่าร้านเพิ่งจะดังเราก็ขยายเอาๆ ยังไม่ได้ใช้หนี้เลย (วางแผนผิด)
ไม่มีใครโทรตามสักคนเดียว ไปแบบหมาโดยแท้
ไปหางานทำ แอบเห็นเฟสบุ๊กพี่สาวใช้เงินโครมๆ ทั้งแบรนด์เนม ดูครอบครัวมีความสุขเชียวตอนเราไม่อยู่
ผ่านไปปีกว่าๆ ร้านเจ๊ง... ที่บ้านหมดตัวอีกแล้ว บ้านก็ไม่มีเพราะโดนคดีความ (มีเหลือหลังเดียวคือพ่ออยู่กับเมียน้อยและลูกใหม่)
มีคดีความหลายคดี พ่อจากเคยรวยๆจากธุรกิจอื่นด้วยก็สิ้นเนื้อประดาตัว ไปมีคดีความกับคนที่รวยกว่าเลยโดนแกล้งสารพัด
ตอนนั้นเราทำงานเป็นวิศวกรอยู่ เงินเดือน4หมื่นหน่อยๆเอง อายุประมาณ 28-29
ก็เอาเงินมาเลี้ยงแม่ ให้เดือนละ8,000 และเช่าบ้านให้อยู่อีกเดือนละ7,000 แต่มันไม่ได้จ่ายแค่นั้น เพราะพี่สาวเพิ่งจะเริ่มทำงานก็เงินเดือนน้อย เราเลยเหมือนต้องจ่ายทุกอย่าง
สุดท้ายว่าจะจ่ายแค่ครอบครัวเรา พ่อก็ไม่มีเงินอีก แม่ก็ทำท่าเครียดห่วงพ่อ ก็เลยเอารถไปรีไฟแนนซ์ มาช่วยเหลือที่บ้านอีก (หนี้เก่าล้านนึงที่ทำร้านแรกยังไม่หมดนะ)
เลยมานั่งคิดๆ เป็นแบบนี้ก็จะพากันตายหมด
แม่ก็ร้องห่มร้องไห้...อยากทำร้านอาหารอีกแล้ว ขอโทษเราเรื่องร้านแรกที่ทำกับเราแบบนั้น
(เอาจริงๆ เราค่อนข้างมีดวงกับทำร้านอาหาร ตอนเรียนมหาลัยเวลาพ่อทิ้งร้านของเค้าเอง แล้วเราจำเป็นเข้าไปดูแลพนักงานให้ปี/2ปี ร้านจะกลับมาคนแน่น ขยายใหญ่โตทุกครั้ง แต่พอทำได้ดี พ่อมักจะมายึดและไล่ออกจากบ้าน5555)
เราเลยใช้ทุนที่รีไฟแนนซ์รถมาส่วนนึง ไปกู้เงินนอกระบบมาอีก4แสน มาเปิดร้านใหม่อีกรอบ เพราะที่บ้านแย่มากตอนนั้น ลำพังเงินเดือน4หมื่น มันดูแลเค้าไม่ได้อยู่แล้ว....เหมือนจะตายกันหมดเลย เงินจะกินยังไม่มีเลย
ด้วยความที่ทุนจำกัด เลยเปิดร้านได้นิดเดียว
เรามักจะเริ่มจาก0 ตลอดเลย เหนื่อยมาก ตอนแรกๆก็ไม่มีคนงานเหมือนร้านเก่านั่นแหละ ทำงานยิ่งกว่ากรรมกร พี่สาว2คนไม่ได้มาช่วยอะไร เพราะทำอะไรไม่เป็น ส่วนมากมาช่วยเสิร์ฟเล็กน้อยๆกับเก็บเงิน
ในช่วงนี้ก็ผ่อนรถให้พ่อเดือนละหมื่น2 กับให้ใช้อีกอาทิตย์ละหมื่นกว่าบาท เพราะพ่อมีลูกเล็กและไม่มีรายได้ แกก็คนเคยมีเงินอ่ะนะ ให้แม่เอาเงินไปให้เรื่อยๆ จริงๆไม่อยากให้ แต่เเม่ดูรักพ่อมาก (งงเหมือนกัน)
พ่อก็ดูสำนึกขึ้น น่าสงสารเชียว มาช่วยที่ร้านด้วยเล็กๆน้อยๆพอเป็นพิธี ส่วนแม่ก็ทำอาหารช่วยที่ร้านอยู่แล้ว ให้แม่ครั้งละ15,000 หมดเมื่อไหร่ก็ให้อีก เพราะแม่ต้องไปเล่นไพ่กับเพื่อนทุกวันจันทร์ ไม่งั้นแกจะเครียด ให้มากไม่ได้ แกจะใช้หมด
แล้วก็ให้พี่สาว2คนบ้าง ผ่อนรถให้เค้าบ้าง แต่ก็หืดขึ้นคอนะ เพราะอย่างที่บอก มันเริ่มจากติดลบ
เปิดมาได้เกือบ2ปี ใช้หนี้นอกระบบไปแล้ว4แสน
แม่ก็มาโดนยิงเสียชีวิตที่ร้านเลยเพราะคู่อริพ่อ ก่อนแม่เสียเคยเตือนพ่อเรื่องพวกนี้แล้ว ว่าเราไม่รวยเท่าเค้า ให้หยุดฟ้องร้องแค่นี้ได้ไหม ครอบครัวเราโดนทำร้ายมามากพอแล้ว แต่โดนพ่อด่าว่าขี้ขลาดซะงั้น...
(ระหว่างนี้ได้เงินคืนค่าเฉพาะค่าผ่อนรถให้พ่อมา2แสน เพราะพ่อได้เงินจากคดีความบางคดี แต่ค่าให้ใช้ทุกเดือนแกไม่ได้ให้คืน)
เป็นอันว่าร้าน2ต้องปิดตัวลง ไม่มีแม่แล้ว มันทำไม่ได้แล้ว แม่เสียตรงนั้น ตรงที่เรานอนกับแม่ทุกคืน
และไม่อยากต้องลำบากทำร้านอาหารอีกแล้ว เพราะร่างกายเสื่อมโทรม นอนดึก ไม่ดูแลตัวเอง เหมือนทำงานใช้หนี้ ทำงานเลี้ยงคนอื่นเท่านั้น
เลยออกมาทำงานเหมือนเดิม เงินเดือนได้ประมาณ6หมื่น ให้พ่อเดือนละหมื่น/ผ่อนรถให้อีกหมื่นสอง(เพราะเงินเก่าพ่อที่ได้จากคดีใช้หมดละ เงินล้านนึงพ่อใช้ไม่กี่เดือน) แต่พ่อก็ทำท่าว่าไม่พอใช้
ซึ่งเราก็ต้องผ่อนรถ กับผ่อนหนี้เก่าล้านนึงที่เคยกู้มาด้วยใน6หมื่นนี้
ทำงานให้พ่อเดือนละ 22,000 มา2ปีแล้ว ตั้งแต่ร้าน2ปิด เลยมาคิดเล่นๆว่า เราต้องให้เค้าไปอีกนานแค่ไหน... จำเป็นต้องให้มั้ย
เพราะรถเค้าก็ไปออกเอง บอกให้เอารถเราไปใช้ก็ไม่ยอม แค่บ่นกับพี่สาว พี่สาวยังว่าเราอกตัญญูเลย
เราไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนเลย กินแต่ของถูก อยากโบท็อกซ์ก็คิดแล้วคิดอีก เหนื่อยอ่ะ....
ตอนนี้พ่อทำตัวน่าสงสารมาก ผิดกับเมื่อก่อนที่บ้าอำนาจ
และแกก็แก่มากแล้ว เมียแกก็ไม่ทำงาน ลูกก็เล็กเรียนเอกชน
พอคิดๆก็เครียด ดูแกก็เครียดที่เงินให้ไปแกก็ไม่พอใช้ แกน่าจะไปยืมเงินคนอื่นเยอะแยะด้วย เพราะลำพังหมื่นเดียว/เดือน แกไม่น่าจะพอใช้
(พี่สาวก็ช่วยเหลืออะไรไม่ได้เลย นอกจากต้องแบ่งเงินให้ใช้อีก เพราะไปออกรถใหม่แต่เงินเดือนน้อย เฮ้อ)
เราเบื่อชีวิตแบบนี้อ่ะ พ่อเดินทางชีวิตผิดพลาดเอง
ตอนมีเงินแกก็ผลาญ ไม่ค่อยได้มาให้ครอบครัว ให้แต่ผู้หญิง เมียเป็นสิบ จะขอค่าเทอมแต่ละทีแทบจะคลานไปกราบ โดนแกด่าว่าล้างผลาญเงินแกตั้งแต่ประถม ทั้งๆที่ก็ได้วันละไม่กี่สิบบาท อีกอย่างทำธุรกิจแม่ก็ช่วยเหลือทุกอย่าง ทำมากกว่าพ่ออีก แม่ก็แค่ได้กินได้ใช้ไปวันๆ เราคิดมาเสมอว่าแม่เลี้ยงเรามา พ่อไม่ได้เลี้ยง...
แต่พี่สาวจะคิดอีกอีกอย่างว่าพ่อเลี้ยงครอบครัวเรามา แค่พ่อใช้ให้แม่ทำเนี่ยนะ...
เราอยากจะเลิกให้...พี่สาวก็จะด่าเราอกตัญญู
แล้วทำไมเค้าไม่มาให้กันเองอ่ะ พูดทีไร เค้าก็ร้องไห้เหมือนเป็นบ้าเลย
(ปรึกษาด้วยนะคะ บ้านเราเลือดกรุ๊ปเดียวทั้งครอบครัว ถ้าเราอยากจะตรวจดีเอ็นเอว่าเราเป็นลูกพ่อหรือเปล่า มันจะมีวิธีไหนที่เค้าจะไม่รู้ เพราะตั้งแต่เราให้เงินเค้า ดูเค้ารักเรามากเลย จากเมื่อก่อนแค่เดินผ่านหน้า แทบจะตามกระทืบ ถ้าเราไม่ใช่ลูกเค้า เราจะได้ไม่รู้สึกผิดว่าเราไม่รักเค้า)
ขอบคุณค่ะ