คือเราเป็นคนเงียบๆ เข้าใจแหละว่าบางทีมันพูดน้อยใช่มั้ย ก็เพราะเราไม่มีอะไรจะพูด คิดคำพูดไม่ออกอ่ะ ไม่เข้าใจเหรอ แต่เราก็ไม่ใช่ว่าจะเงียบกับทุกอย่างอ่ะ เวลาทำงานต้องออกความเห็น เราก็ออกความเห็น ตั้งใจทำงาน
เพื่อนเราคนนึงอ่ะ มันบอกว่าเราเงียบเกิน มันอึดอัด เราก็เข้าใจมันนะว่ามันคงจะอึดอัดจริงๆนั่นแหละเพราะเราเงียบอย่างงี้
พอเราได้ยินงั้น เราก็พยายามชวนมันคุยบ้าง แต่มันก็ตอบแบบส่งๆ ตอบเหมือนไม่อยากคุยกับเราอย่างงั้น
สรุปคือจะเอาไงแน่อ่ะ? เราเงียบก็อึดอัด เราชวนคุยก็ทำหน้าบึ้ง ถามคำตอบคำ เราก็ไม่รู้จะเอายังไงแล้วเหมือนกันว่ะ
ตอนเราเงียบ มันก็จะชอบบ่นนั่นบ่นนี่ อะไรไม่ถูกใจมันก็บ่น เราก็นั่งเงียบๆรับฟัง พอมันเห็นเราเงียบ ไม่หือไม่อือ ก็เอาใหญ่เลยจ้า บ่นทุกอย่าง ใครทำอะไรไม่ถูกใจเข้าหน่อยก็บ่น อย่างวันนี้ทีแรกมันบอกจะออกไปกินข้าวข้างนอกม. พอเลิกเรียนเราก็ถามมันว่าจะไปเลยมั้ย มันก็บอกว่า “ไม่ไปละ ใครจะไป ขี้เกียจ” แล้วชักสีหน้าใส่เรา เอ๊า เราทำไรผิดวะ ก็ถามดีๆแล้วนะ
วันนี้เราหงุดหงิดจนอยากจะร้องไห้เลยอ่ะ แล้วไม่ใช่แค่วันนี้นะ มันเคยทำอย่างงี้ใส่เราบ่อยๆละ มีครั้งนึงเราทนไม่ไหว เราก็เลยบอกไปตรงๆว่า แกทำแบบนี้ เราไม่โอเคนะ แต่มันก็ไม่รับฟังเราบ้างเลยอ่ะ มันบอกว่าเราดุเกินไป แต่จริงๆเราเปล่าดุเลย แค่เพราะเราเป็นคนเงียบๆตลอดไง เวลาพูดทีมันเลยดูเหมือนจริงจัง เป็นประโยคที่มาจากความคิดเราจริงๆไง แล้วจากนั้นมันก็เงียบใส่เรา เมินเรา งอนเราไปอีกหลายวัน จนถึงวันที่ต้องทำงาน มันถึงยอมคุยกับเรา
คือเห็นว่าเราเงียบๆ อยากทำอะไรก็ได้งี้หรอ คิดว่าเงียบแล้วต้องเป็นพระอิฐพระปูนให้มางอแงมาหงุดหงิดใส่งี้หรอ มีหัวใจเหมือนกันนะเว้ย
เห็นเงียบๆ แต่ไม่ใช่ว่าจะเป็นที่รองรับอารมณ์ให้ได้ตลอดนะ ที่เราเงียบคือหมายถึงเราพร้อมยอมรับฟังนะ ไม่ใช่ให้มาทำตัวแบบนี้ใส่อ่ะ
เรื่องบางเรื่อง เคารพพื้นที่ส่วนตัวกันและกันบ้างเถอะ อยู่หอในคนละห้อง แต่เปิดประตูโพล่งเข้ามาเหมือนเป็นห้องตัวเอง ไม่เคาะประตูใดๆทั้งสิ้น อยากจะเปิดก็เปิด ทั้งๆที่เมทเราก็นอนอยู่ เราหงุดหงิดมากอ่ะ
หงุดหงิดจนอยากจะร้องไห้ เลยมาระบาย หงุดหงิดเพราะทำอะไรไม่ได้ด้วย เพราะเราเคยพูดกับมันไปแล้วว่าไม่โอเคที่มันทำกับเราแบบนี้ แต่มันไม่ฟังเราเลยว่ะ แล้วต้องทนอยู่กับมันอีก 9 ปี (ทำไมนานแบบนี้ เพราะเรียน6ปีค่ะ ใช้ทุนอีก 3 ปี ฝึกที่เดียวกัน ใช้ทุนที่เดียวกันกับมันอีก) หนีไม่พ้น
จริงๆเพื่อนคนนี้ มันก็ไม่ได้มีอิทธิพลอะไรกับชีวิตเรามากขนาดนั้น แต่ตั้งแต่เราเกิดมาจนเข้ามหาลัยแล้ว เพิ่งเจอคนทำนิสัยแบบนี้ใส่เราครั้งแรกนี่แหละ
[ขอพื้นที่ระบายเฉยๆ] เป็นคนเงียบๆ มันไปมีปัญหามากนักหรอ?
เพื่อนเราคนนึงอ่ะ มันบอกว่าเราเงียบเกิน มันอึดอัด เราก็เข้าใจมันนะว่ามันคงจะอึดอัดจริงๆนั่นแหละเพราะเราเงียบอย่างงี้
พอเราได้ยินงั้น เราก็พยายามชวนมันคุยบ้าง แต่มันก็ตอบแบบส่งๆ ตอบเหมือนไม่อยากคุยกับเราอย่างงั้น
สรุปคือจะเอาไงแน่อ่ะ? เราเงียบก็อึดอัด เราชวนคุยก็ทำหน้าบึ้ง ถามคำตอบคำ เราก็ไม่รู้จะเอายังไงแล้วเหมือนกันว่ะ
ตอนเราเงียบ มันก็จะชอบบ่นนั่นบ่นนี่ อะไรไม่ถูกใจมันก็บ่น เราก็นั่งเงียบๆรับฟัง พอมันเห็นเราเงียบ ไม่หือไม่อือ ก็เอาใหญ่เลยจ้า บ่นทุกอย่าง ใครทำอะไรไม่ถูกใจเข้าหน่อยก็บ่น อย่างวันนี้ทีแรกมันบอกจะออกไปกินข้าวข้างนอกม. พอเลิกเรียนเราก็ถามมันว่าจะไปเลยมั้ย มันก็บอกว่า “ไม่ไปละ ใครจะไป ขี้เกียจ” แล้วชักสีหน้าใส่เรา เอ๊า เราทำไรผิดวะ ก็ถามดีๆแล้วนะ
วันนี้เราหงุดหงิดจนอยากจะร้องไห้เลยอ่ะ แล้วไม่ใช่แค่วันนี้นะ มันเคยทำอย่างงี้ใส่เราบ่อยๆละ มีครั้งนึงเราทนไม่ไหว เราก็เลยบอกไปตรงๆว่า แกทำแบบนี้ เราไม่โอเคนะ แต่มันก็ไม่รับฟังเราบ้างเลยอ่ะ มันบอกว่าเราดุเกินไป แต่จริงๆเราเปล่าดุเลย แค่เพราะเราเป็นคนเงียบๆตลอดไง เวลาพูดทีมันเลยดูเหมือนจริงจัง เป็นประโยคที่มาจากความคิดเราจริงๆไง แล้วจากนั้นมันก็เงียบใส่เรา เมินเรา งอนเราไปอีกหลายวัน จนถึงวันที่ต้องทำงาน มันถึงยอมคุยกับเรา
คือเห็นว่าเราเงียบๆ อยากทำอะไรก็ได้งี้หรอ คิดว่าเงียบแล้วต้องเป็นพระอิฐพระปูนให้มางอแงมาหงุดหงิดใส่งี้หรอ มีหัวใจเหมือนกันนะเว้ย
เห็นเงียบๆ แต่ไม่ใช่ว่าจะเป็นที่รองรับอารมณ์ให้ได้ตลอดนะ ที่เราเงียบคือหมายถึงเราพร้อมยอมรับฟังนะ ไม่ใช่ให้มาทำตัวแบบนี้ใส่อ่ะ
เรื่องบางเรื่อง เคารพพื้นที่ส่วนตัวกันและกันบ้างเถอะ อยู่หอในคนละห้อง แต่เปิดประตูโพล่งเข้ามาเหมือนเป็นห้องตัวเอง ไม่เคาะประตูใดๆทั้งสิ้น อยากจะเปิดก็เปิด ทั้งๆที่เมทเราก็นอนอยู่ เราหงุดหงิดมากอ่ะ
หงุดหงิดจนอยากจะร้องไห้ เลยมาระบาย หงุดหงิดเพราะทำอะไรไม่ได้ด้วย เพราะเราเคยพูดกับมันไปแล้วว่าไม่โอเคที่มันทำกับเราแบบนี้ แต่มันไม่ฟังเราเลยว่ะ แล้วต้องทนอยู่กับมันอีก 9 ปี (ทำไมนานแบบนี้ เพราะเรียน6ปีค่ะ ใช้ทุนอีก 3 ปี ฝึกที่เดียวกัน ใช้ทุนที่เดียวกันกับมันอีก) หนีไม่พ้น
จริงๆเพื่อนคนนี้ มันก็ไม่ได้มีอิทธิพลอะไรกับชีวิตเรามากขนาดนั้น แต่ตั้งแต่เราเกิดมาจนเข้ามหาลัยแล้ว เพิ่งเจอคนทำนิสัยแบบนี้ใส่เราครั้งแรกนี่แหละ