ภาพเด็กชายตัวเล็กป้อมยื่นมือไปอุ้มลูกแมวผอมแห้งขึ้นมาจากท้องร่อง เป็นที่ประทับตรึงใจบรรดาแม่ค้าหาบเร่และคนเดินในช่วงเช้านั้นเป็นอย่างมาก เสียงชมเซ็งแซ่จากเหล่าลูกค้า
“ใจบุญสุนทานจริงพ่อคุณ ตัวยังน้อยอยู่เลย ลูกหลานใครเนี่ย”
“หลานยายลูกอินไงเล่า นี่แมวตัวที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ ประเดี๋ยวก็ไปขอยายเลี้ยงในบ้าน แล้วยายลูกอินแกก็ยอมเสมอ เพราะรักหลานชาย”
และก็เป็นจริง เด็กน้อยอุ้มลูกแมวเขรอะขระตัวใหม่เข้าบ้าน ตัวเองยังเดินเตาะแตะอยู่เลย นางอินกำลังกำกับลูกจ้างในครัวผัดกะทะใหญ่เลี้ยงคนงานอาหารเช้า พอหันมาเห็นหลานชายก็ส่ายหน้าแต่ก็อดอมยิ้มไม่ได้
“ไปเก็บมาจากที่ไหนอีกล่ะ ไปๆ เอาไปล้างให้สะอาด ค่อยๆเปิดน้ำนะลูก เดี๋ยวมันจะเย็นไป”
และเด็กชายคนเดียวกันนี้ก็เติบโตมาเป็นนักศึกษาสายช่างในหลายปีต่อมา ระหว่างอยู่ในมหาลัยทบทวนวิชา เสียงเอ็ตตะโรก็แว่วมา
สระน้ำขุดในมหาลัยเกิดมีตัวเงินตัวทองเข้ามาอยู่ เหล่ารุ่นพี่ที่จับได้ล้วนกระเหี้ยนกระหือรือจะแล่เนื้อผัดกระเพรากันเป็นการใหญ่
เด็กหนุ่มคนนั่นอ่านหนังสือไม่คล่องเป็นสุขเสียแล้ว นับเงินในกระเป๋าดูก็มีเจ็ดร้อยกว่าบาท จึงได้เดินไปยังแผนกรุ่นพี่พี่และขอซื้อชีวิตตัวเงินตัวทองนั้นด้วยจำนวนเงินที่มีและปล่อยไป ให้เงินรุ่นพี่ไปซื้อเหล้าเบียร์กินเอาความบันเทิงอย่างอื่น
คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ถึงจะเป็นคำเปรียบเปรยแต่ก็มีจริง จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่
คนที่จะเข้ามาหลอกคนทำความดีเป็นกิจ อยู่ไม่ได้หรอกต้องรู้สึกร้อนรน ไม่อยากอยู่ใกล้ พออยู่ใกล้แล้วมันร้อนทุรนทุรายไม่สบายเหมือนอยู่กับพวกเดียวกัน
มีเพื่อนไม่ดีคนหนึ่ง หลอกล่อให้ชายคนนี้ไปโดนผีหลอกประเภทเป็นตัวตายตัวแทน ตายโหงแล้วอยากให้ชายคนนี้ไปเป็นตัวแทนเพราะหมั่นใส้ในความดีที่คนอื่นยกย่องกับชายคนนี้
ปรากฎว่า บรรดาหมา และ แมว ที่เราเคยเลี้ยงไว้และเสียชีวิตไปมาปกป้อง วิญญาณตายโหงดวงนั้นต้องยอมแพ้ จะเอาชนะได้อย่างไร พลังแห่งความรักที่เราเลี้ยงลูกเรามาชนะทุกสิ่งและปกป้องเรา
ผม(คนเขียน) ไม่ใช่คนฉลาดแต่อย่างใด แต่เป็นคนที่ส่งเสริมความดีงาม และความรักในชีวิตจริงครับ
เรื่องเล็กจากผู้เขียนเจ้าแม่จระเข้
“ใจบุญสุนทานจริงพ่อคุณ ตัวยังน้อยอยู่เลย ลูกหลานใครเนี่ย”
“หลานยายลูกอินไงเล่า นี่แมวตัวที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ ประเดี๋ยวก็ไปขอยายเลี้ยงในบ้าน แล้วยายลูกอินแกก็ยอมเสมอ เพราะรักหลานชาย”
และก็เป็นจริง เด็กน้อยอุ้มลูกแมวเขรอะขระตัวใหม่เข้าบ้าน ตัวเองยังเดินเตาะแตะอยู่เลย นางอินกำลังกำกับลูกจ้างในครัวผัดกะทะใหญ่เลี้ยงคนงานอาหารเช้า พอหันมาเห็นหลานชายก็ส่ายหน้าแต่ก็อดอมยิ้มไม่ได้
“ไปเก็บมาจากที่ไหนอีกล่ะ ไปๆ เอาไปล้างให้สะอาด ค่อยๆเปิดน้ำนะลูก เดี๋ยวมันจะเย็นไป”
และเด็กชายคนเดียวกันนี้ก็เติบโตมาเป็นนักศึกษาสายช่างในหลายปีต่อมา ระหว่างอยู่ในมหาลัยทบทวนวิชา เสียงเอ็ตตะโรก็แว่วมา
สระน้ำขุดในมหาลัยเกิดมีตัวเงินตัวทองเข้ามาอยู่ เหล่ารุ่นพี่ที่จับได้ล้วนกระเหี้ยนกระหือรือจะแล่เนื้อผัดกระเพรากันเป็นการใหญ่
เด็กหนุ่มคนนั่นอ่านหนังสือไม่คล่องเป็นสุขเสียแล้ว นับเงินในกระเป๋าดูก็มีเจ็ดร้อยกว่าบาท จึงได้เดินไปยังแผนกรุ่นพี่พี่และขอซื้อชีวิตตัวเงินตัวทองนั้นด้วยจำนวนเงินที่มีและปล่อยไป ให้เงินรุ่นพี่ไปซื้อเหล้าเบียร์กินเอาความบันเทิงอย่างอื่น
คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ถึงจะเป็นคำเปรียบเปรยแต่ก็มีจริง จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่
คนที่จะเข้ามาหลอกคนทำความดีเป็นกิจ อยู่ไม่ได้หรอกต้องรู้สึกร้อนรน ไม่อยากอยู่ใกล้ พออยู่ใกล้แล้วมันร้อนทุรนทุรายไม่สบายเหมือนอยู่กับพวกเดียวกัน
มีเพื่อนไม่ดีคนหนึ่ง หลอกล่อให้ชายคนนี้ไปโดนผีหลอกประเภทเป็นตัวตายตัวแทน ตายโหงแล้วอยากให้ชายคนนี้ไปเป็นตัวแทนเพราะหมั่นใส้ในความดีที่คนอื่นยกย่องกับชายคนนี้
ปรากฎว่า บรรดาหมา และ แมว ที่เราเคยเลี้ยงไว้และเสียชีวิตไปมาปกป้อง วิญญาณตายโหงดวงนั้นต้องยอมแพ้ จะเอาชนะได้อย่างไร พลังแห่งความรักที่เราเลี้ยงลูกเรามาชนะทุกสิ่งและปกป้องเรา
ผม(คนเขียน) ไม่ใช่คนฉลาดแต่อย่างใด แต่เป็นคนที่ส่งเสริมความดีงาม และความรักในชีวิตจริงครับ