ขอพื้นที่เล็กๆ เขียนความในใจหน่อยนะคะ ถ้าใครใจดีก็ขอกำลังใจหน่อยนะคะ กับสิ่งที่เจอว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี 😢🙏🏻

สวัสดีคะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะคะเราอายุ 21 เคยมีแฟนแบบคบนานๆมา2 คน คนหนึ่ง 5 ปี กับอีกคน 2 ปีคะ แต่คือนั้นไม่ใช่เหตุผลที่เราตั้งกระทู้มา เราจะบอกว่าเวลาเราคบกับใคร เราจะคบจริงๆแบบจริงจังมากคบนานๆ ตลอด จนปัจจุบันคะเราโสด จากคนเก่าที่คบมา 2 ปี ชีวิตเราก็วนแบบเดิมๆผ่านไป อกหักบ้าง เศร้าบ้างตามประสาคนอกหักอ่าเนอะ จนวันหนึ่งคะ
                ⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳

   วันที่เขา ‘กลับเขามา’ เขาคนนี้คือผู้ชายคนหนึ่งที่เรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ เป็นเพื่อนบ้านกัน เป็นญาติกันแบบห่างๆ วิ่งเล่นด้วยกันมาตลอด แต่เรียนคนละโรงเรียนนะคะ แต่เรียนพิเศษด้วยกันตลอด จนพอเราโตขึ้นมา อยู่ป.5 เราต้องย้ายบ้านคะ ไม่เจอหน้ากันอีกเลย ตอนนั้นก็เด็กมากเนอะเรายังไม่รู้จักความรักเลย แต่ตอนนั้นยอมรับแค่ว่าเรายังนึกถึงเขาตลอดมา เรากับเขาก็ขาดการติดต่อกันไปเลยคะ 😅
    แต่ก็เหมือน มีอะไรให้เรากลับมาเจอกันอีก 😊เรามีเหตุผลต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านเดิม นั้นจึงเป็นเหตุให้เรากับเขาต้องเจอกันอีก เราย้ายกลับมาตอนเราอยู่มอสี่ เราไม่เจอกับเขามาประมาน 5 ปี พอกลับมาเจอกันทีนี้ เรารู้สึกดีกับเขามาก ยอมรับเลยว่าคิดถึงเขามากๆ แต่ติดตรงที่เรามีแฟน😂 และเราเป็นคนรักแฟนคือรักจริงๆ เราเลยพยายามห้ามใจตัวเองมาตลอดว่ามันเป็นไปไม่ได้ ส่วนตอนที่เราย้ายกลับมา บังเอิญอีกคะโรงเรียนที่เขาเรียนกับเราเรียน เป็นทางเดียวกัน ต้องไปพร้อมกันทุกวัน เราเพิ่งย้ายกลับมา แม่เราเห็นว่าเขาไปเรียนทางเดียวกับเราแม่เลยฝากเราไปกับเขาคะ เราก็ไปเรียนด้วยกันทุกวันนะคะ แต่ไม่เคยพูดกันเลยสักคำ ได้แต่ยิ้มให้กัน แต่เรานู้สึกว่ารอยยิ้มของเขาแววตาของเขา มันมีอะไรแอบซ่อนไว้อยู่ เราเคยคิดว่าเขาก็ชอบเราแบบที่เราชอบเขา แต่เขาเป็นคนเงียบๆเราเลยตัดความคิดตัวเองอีกคะว่าเรามโนไปเอง 🤦🏻‍♀️ และก็นั่งรถหลับซบไหล่กันไปทุกวัน (เหมือนฉากในหนังเลยคะเขาเป็นเด็กช่าง เราเป็นเด็กนักเรียนมอปลาย ดูไม่มีอะไรเป็นไปได้เลย น้องที่นั่งรถไปกับเราก็แซวเราตลอดจนไปถึงหูคนที่บ้านเรา บ้านเขา ผู้ใหญ่ก็แซวเรากับเขามาตลอด )เราจำความรู้สึกตอนนั้นได้ดีมากคะ เป็นความรู้สึกที่เราไม่เคยลืมและไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับเรา  และทุกครั้งที่เราให้แฟนมาส่งที่บ้านเราก็จะเจอเขาประจำ แบบพอแฟนเรามาจอดรถหน้าบ้านปุ๊ป เขาก็จะเดินออกจากบ้านมาปั๊ป เขาจะเจอเราตอนอยู่กับแฟนตลอดเราไม่รู้ว่าอันนี้เป็นความบังเอิญ หรือเขาตั้งใจ ออกมาตอนนั้นตอนที่เราอยู่กับแฟนหรือป่าว และทุกครั้งเขากก็จะมองเราตลอดเรารู้สึกตลอด ว่ามันมีบ้างอย่างในใจเขาในตาเขา

    จนวันหนึ่ง อยู่ๆเขาก็หายไป ตอนนั้นประมาน มอห้า จะขึ้นมอหก เขาก็หายไปเลย เรากับเขาก็ไม่ได้เจอกันอีก สรุปเราได้ข่าวมาว่าเขาติดคุกคะ (ไม่ใช่คดียานะคะ เขาติดเพราะทะเลาะวิวาท์ตามประสาเด็กช่างคะ) เรากับเขาก็ขาดการติดต่อกันอีกครั้ง ไม่ได้เจอกันอีกเลย ... และเวลาผ่านไป จนเราอยู่มหาลัย ปี สามจะขึ้นปีสี่ เราดันอกหัก และโสด และเศร้ามาก เศร้าทุกวัน โฟสเพ้อลงเฟสตลอด คนก็มาจีบเราตลอดมาคุยแต่เราไม่เคยเปิดใจให้ใครเลย จนวันหนึ่งตอนเที่ยงคืน เขา คนเดิมคนที่เป็นเพื่อนกับเราตั้งแต่เด็กคนที่เราเคยชอบ คนที่เราเล่าไป แอดเฟสเรามา มาถล่มไลค์เรา มันกลายเป็นความบังเอิญอีกครั้งที่เรากับเขาได้กลับมาเจอกัน เราได้คุยกัน แต่ตอนนั้นเขายังไม่พ้นโทษนะคะ เขาออกมาอยู่ในช่วงใกล้ปล่อยตัว  เวลาผ่านไปเขาสารภาพกับเราว่าเขาชอบเรา มาตั้งแต่ที่เรากลับมา นั้นคือตอนที่เราอยู่มอสี่ที่เรานั่งรถไปเรียนด้วยกันทุกวัน กลายเป็นว่าเขากับเราเคยแอบชอบกันมาในช่วงเวลาเดียวกันจริงๆคะ แต่เขาบอกที่เขาไม่จีบเราไม่ค่อยคุยกับเราตอนนั้นเพราะเขาเขิล และเขาก็อ่ย ที่เขาไม่ดีพอที่จะจีบเรา และอีกอย่างเขาบอกเขาเจอเราอยู่กับแฟนทุกครั้ง จนเขาคิดว่าเขาคงไม่กล้าแย่งเรา มาจากแฟนเราเพราะกลัวเราจะมองเขาไม่ดี เรายอมรับนะคะว่าเราก็รู้สึกดีกับเขามาก ที่เราและเขาบังเอิญรู้สึกเหมือนกันในเวลาที่ผ่านมา เราชอบอะไรเหมือนๆก้นกับเขาในหลายๆอย่าง ดูๆไปเรื่องของเรากับเขามันมีแต่ความบังเอิญ เขาให้เราฟังเพลง หากตอนนั้นเธอยังไม่เกิด https://youtu.be/eLRGEvX0vQc
แล้วเขาก็บอก เขาอยากได้คำตอบจากเรา เหมือนเขาจะขอเราเป็นแฟน แต่เราบอกเขาว่าเราจะรอเขาพ้นโทษ เราถึงจะเป็นแฟนกับเขา เขาก็บอกจะอยู่ข้างๆเราแบบนี้ไปจนกว่าเขาจะพ้นโทษแล้วเขาจะมาถามเราใหม่
    แต่แล้ว ความบังเอิญของเรากับเขา ก็มักจะมากับการจากลากันแบบครั้งที่ผ่านๆมา ครั้งนี้อยู่ๆเขาก็โดนทางศูนย์เรียกตัวกลับไป และเขาจะได้ปล่อยตัวกลับมา เดือนตุลา เรากับเขา ต้องขาดการติดต่อและจากกันอีก เหมือนที่ผ่านๆมา แต่ครั้งนี้ต่างไปจากครั้งอื่น คือเรากับเขา ต่างรู้ตัวเองแล้ว ว่าอยากมีกันและกัน แต่เรื่องของเรากับเขาก็มีแต่ความบังเอิญครั้งแล้วครั้งเล่า และต้องจากกันครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนเขากลับเขาไปเขาบอกกลัวจะเสียเราไป แบบที่ผ่านๆมา แต่เขาบอกเขาจะไม่ขอให้เรารอ เพราะเขารู้ดีว่าเขาทำสิ่งไม่ดีลงไปเอง แต่เรากับเลือกจะรอเขา ไม่คุยกับใครเลยจริงๆ แต่เรารอเขาแบบนี้มาสองเดือน เราเหงามาก เราอยู่คนเดียวจริงๆไม่คุยกับใครเลยสักคน รอแค่เขา เขียนจดหมายไปหาเขาบ่อยมาก แต่จดหมายเขากว่าจะมาถึงเรานานมากจนเราท้อ เราเป็นคนอ่อนไหวมาก ขี้งอแงขี้อ้อนสุดๆ แต่ครั้งนี้เราอ้อนใครไม่ได้ จนเราเคยคิดว่าเราจะรอเขาต่อดีไหม หรือพอแค่นี้ เราเลยไปลองคุยกับคนอื่น สุดท้ายแล้ว ใจเราก็ยังคงรอเขาคะ เราไม่รู้สึกอยากตอบใครหรือคุยกับใครเลยนอกจากเขา ....


😢😢 ความรู้สึกทั้งหมดข้างบนที่เราเขียนมา เราแค่อยากมาขอพื้นที่ได้ระบาย และอยากถามคนที่เคยรอแฟนออกจากคุก คุณใช้อะไรในการให้กำลังใจตัวเองคะ ผ่านแต่ละวันไปยังไง ท้อแบบเราไหม
  เรื่องของเรากับเขามันเป็นเรื่องที่เราไม่สามารถบอกใครได้ ทั้งทางบ้าน หรือทางเพื่อนเพราะเราเคยบอกเพื่อน เพื่อนก็บอกเรากับเขามีกันคนละสังคม มันจะอยู่ด้วยกันได้หรอ มีแต่คนมองเขาไม่ดี เราเลยเลือกที่จะไม่เล่าให้ใครฟัง แต่เราอยากให้โอกาสเขาให้เขาได้พิสูจน์ให้คนอื่นเห็น ว่าที่เขาเข้าไปติดในนั้นเขาไม่ได้เป็นคนไม่ดี แต่เพราะเขาพลาด ตามประสาเด็กช่างเด็กผู้ชายที่ทะเลาะวิวาท์กันเลยทำให้อนาคต เขาต้องหยุดไปต่อ แต่เขาก็กำลังจะออกมาเรียนต่อนะคะ ไม่ได้ทิ้งอนาคต เขาเลิกทุกอย่าง เพื่อนเราเพื่อครอบครัวเขา เราอยากให้โอกาสเขาคะ แต่เราจะให้กำลังใจตัวเองยังไงดีคะ 😭😭😭
นี้เพิ่งกรกฎาคม เขาออกมาตุลาคม อีก4 เดือนแน่ะ แงงงงง 😭
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่