ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเออเราเป็นนักศึกษาจบใหม่พยายามทำความเข้าใจกับระบบการสัมครงานเว้ยไม่ใช่ไม่ปรับตัวแต่มันก็เกินไปบางที
ประเด็นหลักๆเลยที่สงสัยมากทำไมเวลาที่บริษัทจะไม่รับเราเข้าทำงานจึงไม่มีการโทรแจ้งไม่โทรแจ้งเราไม่ว่าบอกวันที่เราขัดเจนจะติดต่อกลับนู้นนี่แต่หายนี่คือการตกสัมภาษณ์งานแน่นอน และถึงแม้ไม่มีการบอกวันเวลาติดต่อกลับชัดเจนจากประสบการณ์ที่ไปมาคือต้องรู้ทันทีว่าไม่ได้ ไม่ต้องบอกเว้ยว่าจะติดต่อกลับเพราะคนเรามันคาดหวังการที่เราเลือกไปสัมภาษณ์หรือไม่สัมภาษณ์เราค่อนข้างที่จะตัดสินใจแล้วว่าเราต้องการหรืออยากทำงานที่นั่นจริงๆหรือป่าวเราถึงตัดสินใจไปสัมภาษณ์งานแล้วทุกครั้งที่มีการออกไปสัมภาษณ์งานค่าใช้จ่ายเกิดขึ้นตั้งแต่เราเดินออกจากบ้านแล้วบ่นนนนนน
เราพยายามปรับตัวที่จะเข้าใจมันจนกลายเป็นว่ามีบริษัทไหนติดต่อเรามามันทำให้เราไม่กล้าที่จะไปสัมภาษณ์งานเพราะเหมือนกลัวว่าจะเจอเหตุการเดิมๆที่เรารอเก้อ
บางบ.ที่รู้ตัวว่าไม่ได้แน่ๆเราไม่คาดหวังแน่นอนแต่กับบ. ที่แบบโอโห้ในการสัมภาษณ์คือขายฝันมากให้ความหวังมากกกกบอกวันเวลาชัดเจนแต่สุดท้ายแล้วการปฏิเสธของคุณไม่ต่างไรกับการหายเข้ากลีบเมฆของหลายๆบริษัทเลย
สิ่งที่อยากจะฝากให้แต่ละบริษัทรับรู้ถ้าหากได้เข้ามาอ่านคือเราอยากให้แต่ละบริษัทแจ้งมาเลยว่าจะรับไม่รับไม่ใช่หายการที่คุณบอกเราว่าคุณไม่รับเราเข้าทำงานเรายังโอเครกว่าการที่คุณหายไปเฉยๆแล้วปล่อยให้เรารอเก้อโลกมันยุคไหนแล้วอย่าติดกับระบบเดิมๆเลยจูลๆกันหน่อยก็ได้เราเด็กรุ่นใหม่เราก็อยากร่วมงานกะคนรุ่นเก่าเช่นกัน
มันเครียดว้อยยยย มันท้อแล้ววววว ยุคนี้มัน 2019 แล้ว ไม่ใช่ 19...
ทำไมการปฏิเสธรับเข้าทำงานหลังสัมภาษณ์งานของหลายๆบริษัทจึงต้องทำเป็นหายไปเลย ไม่ติดต่อกลับ??
ประเด็นหลักๆเลยที่สงสัยมากทำไมเวลาที่บริษัทจะไม่รับเราเข้าทำงานจึงไม่มีการโทรแจ้งไม่โทรแจ้งเราไม่ว่าบอกวันที่เราขัดเจนจะติดต่อกลับนู้นนี่แต่หายนี่คือการตกสัมภาษณ์งานแน่นอน และถึงแม้ไม่มีการบอกวันเวลาติดต่อกลับชัดเจนจากประสบการณ์ที่ไปมาคือต้องรู้ทันทีว่าไม่ได้ ไม่ต้องบอกเว้ยว่าจะติดต่อกลับเพราะคนเรามันคาดหวังการที่เราเลือกไปสัมภาษณ์หรือไม่สัมภาษณ์เราค่อนข้างที่จะตัดสินใจแล้วว่าเราต้องการหรืออยากทำงานที่นั่นจริงๆหรือป่าวเราถึงตัดสินใจไปสัมภาษณ์งานแล้วทุกครั้งที่มีการออกไปสัมภาษณ์งานค่าใช้จ่ายเกิดขึ้นตั้งแต่เราเดินออกจากบ้านแล้วบ่นนนนนน
เราพยายามปรับตัวที่จะเข้าใจมันจนกลายเป็นว่ามีบริษัทไหนติดต่อเรามามันทำให้เราไม่กล้าที่จะไปสัมภาษณ์งานเพราะเหมือนกลัวว่าจะเจอเหตุการเดิมๆที่เรารอเก้อ
บางบ.ที่รู้ตัวว่าไม่ได้แน่ๆเราไม่คาดหวังแน่นอนแต่กับบ. ที่แบบโอโห้ในการสัมภาษณ์คือขายฝันมากให้ความหวังมากกกกบอกวันเวลาชัดเจนแต่สุดท้ายแล้วการปฏิเสธของคุณไม่ต่างไรกับการหายเข้ากลีบเมฆของหลายๆบริษัทเลย
สิ่งที่อยากจะฝากให้แต่ละบริษัทรับรู้ถ้าหากได้เข้ามาอ่านคือเราอยากให้แต่ละบริษัทแจ้งมาเลยว่าจะรับไม่รับไม่ใช่หายการที่คุณบอกเราว่าคุณไม่รับเราเข้าทำงานเรายังโอเครกว่าการที่คุณหายไปเฉยๆแล้วปล่อยให้เรารอเก้อโลกมันยุคไหนแล้วอย่าติดกับระบบเดิมๆเลยจูลๆกันหน่อยก็ได้เราเด็กรุ่นใหม่เราก็อยากร่วมงานกะคนรุ่นเก่าเช่นกัน
มันเครียดว้อยยยย มันท้อแล้ววววว ยุคนี้มัน 2019 แล้ว ไม่ใช่ 19...