ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราไม่เคยบอกใครนะคะว่าเราเป็นแบบนี้ 
บอกก่อนเลยนะคะว่าบ้านและคนที่บ้านฮีลเราไม่ได้ค่ะ  บ้านไม่ใช่เซฟโซน
ไม่ว่าเราจะอ้าปากพูดอะไรก็ดูเหมือนจะยุ่งยากไปหมด ทะเลาะกันตลอด
เคยลองจะเปิดใจพูดดีๆด้วยก็โดนด่าทุกวัน เลยกลายเป็นว่าเซฟโซนสำหรับเราคือแฟนค่ะ
เวลาเราอยู่กับแฟนหรือเพื่อนเราก็ร่าเริงปกติ แต่บางครั้งเห็นแฟนผิดปกตินิดหน่อยก็จะแอบงอนในใจ
 แต่พออยู่คนเดียวจะชอบคิดไปเรื่อยเปื่อยจนร้องไห้ คิดฟุ้งซ่านทุกๆเรื่อง
เราเหมือนมีโลกอีกโลกนึงที่เราอยู่คนเดียว โลกนั้นมันเหงามาก
เวลามีอะไรที่มันสะเทือนใจเราจะเข้าโหมดนั้นทันที 
เราคิดอยากฆ่าตัวตายบ่อยมาก วันละหลายหน เป็นแบบนี้มาหลายปีมากๆ
แต่ไม่เคยแสดงอาการหรือบอกใครเลย ในเฟส ในไอจีเราก็พูดตลกปกติ
แต่ในใจเรามันเจ็บปวดมากๆ เห้อออ เหมือนเรามองไม่เห็นทางสว่างข้างหน้าอะไรแบบนั้น

คืออาการแบบนี้เข้าข่ายโรคซึมเศร้ามั้ยคะ หรือว่าปกติใครก็เป็นแบบนี้