เป็นแบบผมนี้เขาเรียกว่าอะไรครับผมรู้สึกจริงๆหรือแค่หลอกตัวเองครับ

คือผมก็ชอบผญปกตินะครับ แต่มันมาเป็นบางอารมที่รู้สึกดีกับผช
แล้วมาวันหนึ่งผมรู้สึกดีกับเพื่อนคนหนึ่งมากๆจนเขามีแฟนแล้วผมรู้สึกเจ็บมากๆจากปกติที่จะได้อยู่ด้วยกันก็กลายเป็นว่าเขาไปอยู่กับแฟนมันทำให้ผมรู้ครับว่าผมรักเขา แต่ผมยิ่งยื้อเท่าไหรมันยิ่งเละยื้อมาเป็นปีเขาก็รับฟังผมไม่รู้ว่าผมรักเขาแบบไหนแต่ผมบอกเขาไปแล้วว่าผมรักเขามันทำให้แม้แต่ผมจะเป็นเพื่อนเขาก็ไม่ไว้ใจผมเหมือนเดิมมันเละลงเรื่อยๆยิ่งผมพยายามอธิบายให้เขาเข้าใจความรู้สึกผมมันยิ่งเละลงผมรู้สึกว่าความสุขผมมันเริ่มหายไปเรื่อยๆผมก็รู้ว่ามันคงเป็นเพราะผมเห็นแก่ตัวที่ไม่ยอมคิดว่าเขาจะรู้สึกยังไง ผมรู้สึกตัดใจจากเขาไม่ได้เลยเลือกได้ผมไม่หน้าพูดไปแบบนั้นเลย

ผมพยามไปคุยกับผญหรือผชหรือเพศอื่นๆผมก็ไม่รู้สึกอะไรเลย
หรือว่าผมเป็นพวกชอบผชแท้ๆหรือยังไงครับ
ผมไม่รู้ว่าผมต้องชอบใครเพศอะไรยังไงทำตัวแบบไหน
จริงผมก็ไม่ได้แครเรื่องเพศสภาพแต่ผมต้องเจอคนแบบไหนถึงจะได้คุยแล้วรู้สึกแบบนี้ครับ
คือมันเป็นคำถามที่ผมคิดว่ายากจริงๆนะครับมันเหมือนจะง่าย