วิธีการจัดการกับรักแบบlong distance อย่างไงดีคะ ?

ขอเกริ่นก่อนนะคะ เรากับแฟนอายุห่างกันประมาณ10ปี++แฟนเราเป็นคนซื่อสัตย์นะคะ และเค้าจะบอกเสมอว่าพี่โตมาขนาดนี้แล้วไม่มารักใครเล่นๆแล้ว มันทำให้เราเชื่อมั่นในตัวเค้ามากเลยค่ะ ก่อนหน้านั้นก็ไม่คิดว่าจะเข้ากันได้หรอกค่ะ แต่พอดีว่ามีอะไรหลายๆอย่างที่เข้ากันได้ และคุยกันรู้เรื่อง เรื่องราวความรักต่างวัยนี้เลยไม่เป็นปัญหาค่ะ พอคบกันไปก็มีเรื่องทะเลาะกันบ้างตามปกติเพราะเราเป็นคนงี่เง่าและขี้หวงมากยืนหนึ่งเลยค่ะ แต่พี่เค้าก็ยอมเราตลอดนะคะ และก็ผ่านมาระยะหนึ่งคบกันมาได้สักพักยังไม่ถึงปีนะคะ พี่เค้าก็ต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศค่ะ เวลาห่างกัน6ชั่วโมงเลยค่ะ แต่ว่าเรากับพี่เค้าก็พยายามทำให้ใกล้กันมากที่สุดนะคะ คือพอพี่เค้าเลิกเรียนแล้วก็จะโทรหา คอลไลน์ตลอด ตื่นเช้ามาก็คอล ซึ่งเราก็ทำหน้าที่รอเค้าตื่นและก็ส่งเข้านอนค่ะ เรารู้นะคะว่าการอยู่เมืองนอกมันเหนื่อย แถมต้องเรียนอีก จึงไม่ค่อยอยากงี่เง่าและชวนพี่เค้าทะเลาะ เป็นแบบนั้นทุกวันค่ะมาซักพัก แต่เดี๋ยวอีกไม่นานเราก็ต้องไปเรียนต่อเหมือนกันค่ะ ทีนี้ถึงจะได้ไประเทศที่ไม่ได้ไกลกันเท่าไหร่ เวลาก็ไม่ได้ต่างกันมาก แต่ว่าตัวเราเองจะไม่มีเวลาแบบเดิมๆเหมือนตอนที่อยู่ไทยอีกแล้วค่ะเพราะเรียนหนัก แต่สุดท้ายแล้วพี่เค้าก็จะต้องกลับไทยมาทำงานก่อนที่เราจะกลับมาค่ะ (เราเรียนป.ตรีนะคะ พี่เค้าเรียนป.เอกค่ะ สายสุขภาพด้วยกันทั้งคู่ค่ะ) ก็จะกลายเป็นรักระยะทางไกลเหมือนเดิม  เราควรจะทำตัวอย่างไรดีคะ?กลัวความห่างไกลมากเพราะไม่เคยเลย ที่เป็นอยู่ตอนนี้คือต้องบังคับไม่ให้คิดถึงจนงอแง การประคับประคองควรเป็นอย่างไรคะ?
ขอบคุณมากค่ะ