เรามีเพื่อนอยู่สองคนเป็นเพื่อนสนิทกัน คนนึงเป็นผู้ชาย คนนึงเป็นผู้หญิงค่ะ
ขอแทนเป็นตัวย่อเเล้วกันนะคะ เพื่อนผู้ชาย = A เพื่อนผู้หญิง=B
คือว่า เราสามคนเป็นเพื่อนสนิทกัน เรียนโรงเรียนเดียวกัน AกับB อยู่ห้องเดียวกัน เเต่เราอยู่คนละห้องกับสองคนนั้น
เนื่องจากทั้งสองคนเรียนแผนเดียวกัน (ปล. เราเรียนแผนภาษาค่ะเลยไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน)
ทีนี้เรื่องมีอยู่ว่า ทุกหลังเลิกเรียน ไอ้A มันจะชอบโทรหาตลอดเเล้วถามว่าอยู่ไหน เลิกเรียนยัง พากูไปซื้อของกินหน่อยนั่นนี่บลาๆๆๆ เราก็ไปกับมันตลอดค่ะ พอซื้อของกินเสร็จมันก็เดินกลับมาส่งที่รถเกือบจะทุกวัน เวลามีการบ้านอะไรที่ทำไม่ได้เราก็ถามมันตลอด เวลาไม่มีเงินซื้อของกินมันก็เลี้ยง เวลาเเบตหมดมันก็ให้ยืมพาวเวอร์แบงค์ ซึ่งมันเป็นคนที่พึ่งพาได้ดีในระดับนึงเลยค่ะ ทีนี้มีอยู่วันนึง ไอ้ A กับ ไอ้ B มันดันทะเลาะกัน เราก็แบบไม่อยากให้เพื่อนทะเลาะกันก็เลยถามไอ้ Aว่าเรื่องมันเป็นมายังไง มันบอกว่า ‘วันนี้กูปวดหัวไม่อยากพูดกับใคร กูเลยเงียบทั้งวันทีนี้น่ะตอนเรียน B มันเอากระเป๋าไปไว้ให้กูก็แบบไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับมัน (ปล.ก่อนหน้านี้เขาสองคนทะเลาะกันค่ะ) กูเลยดึงกระเป๋ากูเเล้วไปนั่งที่อื่น เเล้วทีนี้มันก็ทักมาบอกกู ว่า “เป็นเพื่อนกูมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ” แล้วมันก็บล็อกแชตกูเลย ’ พอฟังมันเล่าจบเราก้ถามเลยค่ะว่าโอเคมั้ย มีเรื่องอะไรทุกข์ใจมั้ย ถึงเก็บมาคิดจนปวดหัวแล้วไม่คุยกับใคร มันก็เล่าให้ฟังว่าเครียดเรื่องเรียนนั่นนี่ธรรมดาแหละค่ะ ตามประสาวัยรุ่น เราก้เลยแนะนำไปว่า เอ้อ ลองอธิบายให้Bฟังมันจะได้ไม่โกรธนะ
ทีนี้ผ่านไปหลายวันเขาทั้งสองก็คืนดีกันแล้วค่ะ ทีนี้มีครั้งนึง A มันชวนเราไปกินชานมไข่มุก แล้วบอกด้วยว่าจะเลี้ยง เนื่องจากเราเป็นคนเห็นแก่กินเลยตอบตกลงไป แต่เผอิญว่าเเบตโทรศัพท์เราหมด เราก็ขอยืมพาวเวอร์เเบงค์จาก A ไอ้A มันก็ให้เรายืมค่ะ จนซื้อชานมไข่มุกเสร็จมันก็เดินมาส่งที่รถตามปกติของมัน ทีนี้ B นั่งอยุ่บนรถพอดี ซึ่ง B เห็นเราหยิบพาวเวอร์แบงค์มาคืน A - B ก็พูดขึ้นว่า “เป็นแบบนี้ล่ะ ทีกูขอยืมบอกไม่มี ทีคนอื่นล่ะมีให้ตลอด” แล้วหลังจากนั้น B ก็ไม่คุยกับAเลย แล้วก็ไม่คุยกับเราเลยตลอดทางกลับบ้าน วันต่อมาก็ยังคุยกับเราปกติ แต่ไม่คุยกับ A เลย พอหลังเลิกเรียนเราก็ไปซื้อขนมกับ Aค่ะ เราก้ถามมันว่า ได้ชวน B มาด้วยปะA มันบอกว่า ชวนแล้วแต่มันไม่มา ทีนี้A มันพูดขึ้นว่า สงสัยมันโกรธกูมั้งเลยไม่มาด้วย มันบอกว่า “อะไรๆก็มีแต่(ปล. ในที่นี้คือตัวเราเองค่ะ) มีเรื่องอะไรก็มีแต่ที่รุ้ทุกอย่าง ” เราก็แบบเอ้าอะไรวะ?
แล้วทีนี้ A มันก็แคปแชตที่คุย กับ B มาให้เราอ่านค่ะ B ถามการบ้านเเล้ว A มันบอกว่าหนังสืออยู่กับเพื่อนให้เพื่อนทำให้ พอดีงานกูเยอะ B มันก้ตอบกลับมาว่า “ ตลอดแหละคงอะทำ ทีคนอื่นล่ะมีให้ตลอด มีทุกอย่าง แต่ทีกูล่ะไม่มี” แล้วหลังจากนั้น A มันก็ขอโทาบลาๆ แล้วจบด้วยบล็อกแชต หลังจากนั้นเราก็เลยบอกว่า “เออ Aกูมาคิดๆดูแล้ว กูว่ามีอะไรก็ให้มันไปเหอะ เวลาจะไหนมาไหนไม่ต้องโทรหากู มีเรื่องอะไรก็คุยกับมันไปเลย ไม่ต้องมาชวนกุไปไหนมาไหนด้วยละ เอาง่ายๆเลยนะไม่ต้องสนใจกูเลย ไม่ต้องพุดกับกูเลยก็ได้ แต่ถ้ามีเรื่องอะไรสำคัญ ค่อยถามค่อยพูดกันก็แล้วกันนะ ” ตอนแรกมันเหมือนจะไม่ยอมค่ะ แต่เราก้ตอบไปว่า “เพื่อตัวเองนั่นแหละ ชอบหรอวะกับการที่ต้องมาทะเลาะกับเพื่อนด้วยเรื่องงี่เง่าแบบนี้” สุดท้ายมันก็ยอมทำตามที่เราบอกค่ะ จนเรามาคิดว่า เฮ้ยกูทำแบบนี้มันจะดีรึเปล่าวะ ? อยากจะถามทุกคนค่ะว่าเราคิดถูกมั้ย?
ปล.หลังจากนั้นก็ไม่เห็นทั้งสองคนทะเลาะกันอีกเลยค่ะ
ขอปรึกษาเรื่องเพื่อนได้ไหมคะ??
ขอแทนเป็นตัวย่อเเล้วกันนะคะ เพื่อนผู้ชาย = A เพื่อนผู้หญิง=B
คือว่า เราสามคนเป็นเพื่อนสนิทกัน เรียนโรงเรียนเดียวกัน AกับB อยู่ห้องเดียวกัน เเต่เราอยู่คนละห้องกับสองคนนั้น
เนื่องจากทั้งสองคนเรียนแผนเดียวกัน (ปล. เราเรียนแผนภาษาค่ะเลยไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน)
ทีนี้เรื่องมีอยู่ว่า ทุกหลังเลิกเรียน ไอ้A มันจะชอบโทรหาตลอดเเล้วถามว่าอยู่ไหน เลิกเรียนยัง พากูไปซื้อของกินหน่อยนั่นนี่บลาๆๆๆ เราก็ไปกับมันตลอดค่ะ พอซื้อของกินเสร็จมันก็เดินกลับมาส่งที่รถเกือบจะทุกวัน เวลามีการบ้านอะไรที่ทำไม่ได้เราก็ถามมันตลอด เวลาไม่มีเงินซื้อของกินมันก็เลี้ยง เวลาเเบตหมดมันก็ให้ยืมพาวเวอร์แบงค์ ซึ่งมันเป็นคนที่พึ่งพาได้ดีในระดับนึงเลยค่ะ ทีนี้มีอยู่วันนึง ไอ้ A กับ ไอ้ B มันดันทะเลาะกัน เราก็แบบไม่อยากให้เพื่อนทะเลาะกันก็เลยถามไอ้ Aว่าเรื่องมันเป็นมายังไง มันบอกว่า ‘วันนี้กูปวดหัวไม่อยากพูดกับใคร กูเลยเงียบทั้งวันทีนี้น่ะตอนเรียน B มันเอากระเป๋าไปไว้ให้กูก็แบบไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับมัน (ปล.ก่อนหน้านี้เขาสองคนทะเลาะกันค่ะ) กูเลยดึงกระเป๋ากูเเล้วไปนั่งที่อื่น เเล้วทีนี้มันก็ทักมาบอกกู ว่า “เป็นเพื่อนกูมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ” แล้วมันก็บล็อกแชตกูเลย ’ พอฟังมันเล่าจบเราก้ถามเลยค่ะว่าโอเคมั้ย มีเรื่องอะไรทุกข์ใจมั้ย ถึงเก็บมาคิดจนปวดหัวแล้วไม่คุยกับใคร มันก็เล่าให้ฟังว่าเครียดเรื่องเรียนนั่นนี่ธรรมดาแหละค่ะ ตามประสาวัยรุ่น เราก้เลยแนะนำไปว่า เอ้อ ลองอธิบายให้Bฟังมันจะได้ไม่โกรธนะ
ทีนี้ผ่านไปหลายวันเขาทั้งสองก็คืนดีกันแล้วค่ะ ทีนี้มีครั้งนึง A มันชวนเราไปกินชานมไข่มุก แล้วบอกด้วยว่าจะเลี้ยง เนื่องจากเราเป็นคนเห็นแก่กินเลยตอบตกลงไป แต่เผอิญว่าเเบตโทรศัพท์เราหมด เราก็ขอยืมพาวเวอร์เเบงค์จาก A ไอ้A มันก็ให้เรายืมค่ะ จนซื้อชานมไข่มุกเสร็จมันก็เดินมาส่งที่รถตามปกติของมัน ทีนี้ B นั่งอยุ่บนรถพอดี ซึ่ง B เห็นเราหยิบพาวเวอร์แบงค์มาคืน A - B ก็พูดขึ้นว่า “เป็นแบบนี้ล่ะ ทีกูขอยืมบอกไม่มี ทีคนอื่นล่ะมีให้ตลอด” แล้วหลังจากนั้น B ก็ไม่คุยกับAเลย แล้วก็ไม่คุยกับเราเลยตลอดทางกลับบ้าน วันต่อมาก็ยังคุยกับเราปกติ แต่ไม่คุยกับ A เลย พอหลังเลิกเรียนเราก็ไปซื้อขนมกับ Aค่ะ เราก้ถามมันว่า ได้ชวน B มาด้วยปะA มันบอกว่า ชวนแล้วแต่มันไม่มา ทีนี้A มันพูดขึ้นว่า สงสัยมันโกรธกูมั้งเลยไม่มาด้วย มันบอกว่า “อะไรๆก็มีแต่(ปล. ในที่นี้คือตัวเราเองค่ะ) มีเรื่องอะไรก็มีแต่ที่รุ้ทุกอย่าง ” เราก็แบบเอ้าอะไรวะ?
แล้วทีนี้ A มันก็แคปแชตที่คุย กับ B มาให้เราอ่านค่ะ B ถามการบ้านเเล้ว A มันบอกว่าหนังสืออยู่กับเพื่อนให้เพื่อนทำให้ พอดีงานกูเยอะ B มันก้ตอบกลับมาว่า “ ตลอดแหละคงอะทำ ทีคนอื่นล่ะมีให้ตลอด มีทุกอย่าง แต่ทีกูล่ะไม่มี” แล้วหลังจากนั้น A มันก็ขอโทาบลาๆ แล้วจบด้วยบล็อกแชต หลังจากนั้นเราก็เลยบอกว่า “เออ Aกูมาคิดๆดูแล้ว กูว่ามีอะไรก็ให้มันไปเหอะ เวลาจะไหนมาไหนไม่ต้องโทรหากู มีเรื่องอะไรก็คุยกับมันไปเลย ไม่ต้องมาชวนกุไปไหนมาไหนด้วยละ เอาง่ายๆเลยนะไม่ต้องสนใจกูเลย ไม่ต้องพุดกับกูเลยก็ได้ แต่ถ้ามีเรื่องอะไรสำคัญ ค่อยถามค่อยพูดกันก็แล้วกันนะ ” ตอนแรกมันเหมือนจะไม่ยอมค่ะ แต่เราก้ตอบไปว่า “เพื่อตัวเองนั่นแหละ ชอบหรอวะกับการที่ต้องมาทะเลาะกับเพื่อนด้วยเรื่องงี่เง่าแบบนี้” สุดท้ายมันก็ยอมทำตามที่เราบอกค่ะ จนเรามาคิดว่า เฮ้ยกูทำแบบนี้มันจะดีรึเปล่าวะ ? อยากจะถามทุกคนค่ะว่าเราคิดถูกมั้ย?
ปล.หลังจากนั้นก็ไม่เห็นทั้งสองคนทะเลาะกันอีกเลยค่ะ