สวัสดีค่ะ ทุกคน
เป็นนักศึกษาปี1 เรียนอยู่ที่รามคำแหง
ด้วยความที่ว่า มาจากตจว และก็มาเรียนคนเดียวเลย แล้วก็อยู่กับคนในครอบครัว ก็จะไม่ค่อยได้สนิทกับเพื่อนซักเท่าไหร่ไร มีแค่คุยกันผ่านๆ  เรียนคณะเดี้ยวกัน แต่คนล่ะคณะ มันเลยเหมือนแบบไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ ตัวดิฉัน ต้องการเพื่อนที่แบบไปไหนมาไหนด้วยกัน เหมือนสมัยมัธยมเลย  อยู่ก็อยู่ที่ใกล้ๆกัน ลงเรียนคณะเหมือนกัน สาขาเหมือนกัน ภาคปกติเหมือนกัน เหมือนเป็นเพื่อนซี่กันเลย แต่ก็ ไลน์กลุ่มก็แล้ว ประถมนิเทศ ก็แล้ว ก็ไม่เจอเพื่อนที่สนิทกันจริงๆเลย พี่ๆที่มาจากตจวเหมือนกัน ต้องมาเรียนที่รามคำแหงคนเดียว ผ่านช่วงหาเพื่อนแท้ได้ยังไงค่ะ เพราะว่ารู้สึก ม.ราม หาเพื่อนโครตยากเลย ถ้าไม่ใช้เป็นเพื่อนทางบ้าน จากสมัยมัธยมมาก่อน ชีวิตในกรุง มันเข้ายากขนาดนี้เลยหรอ เริ่มคิดถึงเพื่อนสมัยเรียชงนม.ปลายที่จริงใจต่อกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน เริ่มคิดถึงกับข้าวฝีมือแม่ เริ่มรู้สึกเบื่อ การอยู่มหาลัยนี้แล้ว เพื่อนก็หายาก มหาลัยน่าจะสร้างความสัมพันธ์ที่แบบ กลุ่มที่อยู่แขว่งเดียวกัน คณะสาขาเดียวกัน มีเป็นกลุ่มไลน์แบบพี่น้อง จะได้มีที่ปรึกษาถูก และก็ใกล้บ้านกันเดียวจะได้มีที่ปรึกษาที่ไม่ไกล
รู้สึกว่าสร้างกลุ่มไลน์ มันช่วยได้นิดนึง แต่กับดตจว เค้าต้องการ เพื่อนสนิทจริงๆ ทุกวันนี้อยู่ตัวคนเดียว เคว่งมากกกก เข้าใจแล้ว ความทุกข์ใจของเด็กตจว ถ้าจะหาเพื่อนยากขนาดนี้น่ะ โครตเหนื่อยเลยว่ะ