จะทำยังไงให้ทิ้งความเสียใจนี้ได้...

      สวัสดีค่ะตัวเจ้าของกระทู้ เนี้ยเคยมีความรักซึ่งเจ้าของกระทู้โดนผู้ชายคนนึงจีบเขาเข้ามาหาเราด้วยความนอบน้อมคือดูดีมากๆถึงหน้าตาเขาจะไม่ค่อยดี ไอเราก็เเอบสังเกตุดูลักษณะกิริยาเขาเสมอว่าเป็นอย่างที่อยู่กับเรามั้ยซึ่งเขาก็เป็นจริงๆทั้งนอบน้อมถ่อมตัวเอาใจใส่ยิ้มเสมอดูเป็นคนคิดบวกให้กำลังใจเก่งมากๆ เขาจีบเราจนกระทั่งเรายอมเเพ้ให้กับความดีของเขาจริงๆจนเรากับผู้ชายคนนี้รักกันมาเกือบ2ปีเต็มเราคิดมาตลอดว่าเขารักเราจริงๆเขาทั้งซื้อของให้ตอนวันเกิดตอนเราเจ็บป่วยเขาก็อยู่ดูเเลเราเป็นเเผลล้มเลือดออกก็ทำเเผลให้วันที่เราเสียใจจากเพื่อนเขาก็อยู่ข้างเราให้คำพูดปลอบใจเสมอมา เวลาผ่านไปจนกระทั่งไม่กี่วันก่อนเขาได้บอกเลิกเราเขาบอกว่าที่บอกเลิกไม่ใช่เพราะหมดรักเเต่เเค่ไม่เคยรักเรามาตั้งเเต่เเรกเเล้วเขาเเค่อยากลองมีเเฟนคนเเรกสักครั้งว่าเป็นยังไงเราก็เเค่โชคร้ายเองที่ตกมาเป็นเป้าหมายของเขาเขาบอกกับเราว่าระหว่างเราไม่เคยเรียกว่าความรักเลยเเค่ความผูกพันธ์ที่ยื้อกันไปมาเพื่อไม่ให้เสียความสัมพันธ์นี้ไปเขาบอกว่าใช่เเล้วล่ะตอนนี้เขาจีบผู้หญิงคนนึงอยู่จีบมานานมากเเล้วเเละซึ่งรู้สึกรักจริงๆพร้อมจะยืนหยัดอยู่ข้างผู้หญิงคนนั้นเสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ตาม ซึ่งเราก็มารู้ทีหลังว่าเป็นเพื่อนเรานี่เองเเละเพื่อนเราคนนี้ก็มีเเฟนอยู่เเล้วเเต่คือมันเเอบคุยกันลับหลัง 
คือเราเสียใจมากๆเราคงผิดเองใช่มั้ยที่ไม่ดีพอรักษาเขาไว้ไม่ได้ เราอาจจะยังไม่ดีพอเท่าผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า ทำยังไงถึงจะละทิ้งความเสียใจนี้ได้...มีคำเเนะนำมั้ยคะ