สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกในชีวิต
ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะต้องมาตั้งกระทู้เพื่อระบายความรู้สึกที่มันอยู่ในใจ
เราเป็นนักศึกษาจบใหม่ค่ะ จบปวส.มา อายุแค่ 20ปีเอง พอเรียนจบก็ออกตามหาสมัครงานเพื่อส่งตัวเองเรียนต่อในระดับ ป.ตรี
ก็ได้มาทำงานในบริษัทเอกชนแห่งนึง ซึ่งเราก็เคยมีประสบการณ์การทำงานมานิดหน่อย เพราะตอน ปวส.เราก็เรียนแบบ ทำงาน 4 วัน เรียน 2 วัน หยุด1วัน
ซึ่งสังคมตอนที่เราฝึกงานมันดีมากๆเลยค่ะ เราสนิทกับพวกพี่ๆเค้ามากๆ จนเรียนจบเลย เลยต้องหางานใหม่ทำเพราะต้องการเงินที่มากกว่า
อันนี้ขอเล่าย้อนกลับไปก่อนว่า ช่วงสงกรานปี62 เราได้ไปเล่นน้ำสงกรานค่ะ มันทำให้น้ำเข้าหูเรา จนทำให้เราหูดับไปนึงข้าง และนี่แหละค่ะคือจุดเริ่มต้นของปัญหา พอเราได้งานที่บริษัทเอกชลที่นึง ในตำแหน่งที่ดีพอสมควรค่ะ แต่ปัญหาในการทำงานของเราคือ เวลาที่พี่ในแผนกเรียนเราเราตะไม่ค่อยได้ยิน ซึ่งเราก็ต้องบอกความจริงเค้าไป ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเราเราถึงไม่ได้ยิน.จนทำให้พี่คนนึงชอบล้อเราว่าหูเราตึง จะพาไปตรวจ แล้วพูดแบบติดตลก พูดแบบนี้ทุกครั้ง จนเราตัดสินใจไม่ยุ่ง ยิ่งเราทำเหมือนไม่สนใจเค้าก็ยิ่งล้อเรามากขึ้นเพราะคิดว่าที่ไม่สนใจเพราะไม่ใด้ยิน
จนสันนี้เราหมดความอดทน เราอยากออกจากงานมากๆ แต่หัวหน้าเราเค้าดีมากๆ ดีจนเราคิดว่าหาหัวหน้าดีๆแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว เรากดดันตัวเองมาก เราไม่มีคนรับฟังปัญหา เราทำได้แค่เล่าให้แฟนฟัง แฟนก็ให้กำลังใจบ้าง แล้วก็บอกให้เราอดทน แต่เราทนไม่ไหว มันทำให้เราอยากออกจากงานมากเลยค่ะ
เพื่อนๆมีใครเจอแบบเราบ้างไม๊ แล้วมีวิธีรับมือกับมันยังไง เราคงอ่อนต่อโรคใบนี้เกินไปจริงๆ
การที่คนๆนึงถึงล้อปมด้อยของเค้าคุณรู้ไม๊ว่ามันทำร้ายจิตใจเค้าขนาดไหน
ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะต้องมาตั้งกระทู้เพื่อระบายความรู้สึกที่มันอยู่ในใจ
เราเป็นนักศึกษาจบใหม่ค่ะ จบปวส.มา อายุแค่ 20ปีเอง พอเรียนจบก็ออกตามหาสมัครงานเพื่อส่งตัวเองเรียนต่อในระดับ ป.ตรี
ก็ได้มาทำงานในบริษัทเอกชนแห่งนึง ซึ่งเราก็เคยมีประสบการณ์การทำงานมานิดหน่อย เพราะตอน ปวส.เราก็เรียนแบบ ทำงาน 4 วัน เรียน 2 วัน หยุด1วัน
ซึ่งสังคมตอนที่เราฝึกงานมันดีมากๆเลยค่ะ เราสนิทกับพวกพี่ๆเค้ามากๆ จนเรียนจบเลย เลยต้องหางานใหม่ทำเพราะต้องการเงินที่มากกว่า
อันนี้ขอเล่าย้อนกลับไปก่อนว่า ช่วงสงกรานปี62 เราได้ไปเล่นน้ำสงกรานค่ะ มันทำให้น้ำเข้าหูเรา จนทำให้เราหูดับไปนึงข้าง และนี่แหละค่ะคือจุดเริ่มต้นของปัญหา พอเราได้งานที่บริษัทเอกชลที่นึง ในตำแหน่งที่ดีพอสมควรค่ะ แต่ปัญหาในการทำงานของเราคือ เวลาที่พี่ในแผนกเรียนเราเราตะไม่ค่อยได้ยิน ซึ่งเราก็ต้องบอกความจริงเค้าไป ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเราเราถึงไม่ได้ยิน.จนทำให้พี่คนนึงชอบล้อเราว่าหูเราตึง จะพาไปตรวจ แล้วพูดแบบติดตลก พูดแบบนี้ทุกครั้ง จนเราตัดสินใจไม่ยุ่ง ยิ่งเราทำเหมือนไม่สนใจเค้าก็ยิ่งล้อเรามากขึ้นเพราะคิดว่าที่ไม่สนใจเพราะไม่ใด้ยิน
จนสันนี้เราหมดความอดทน เราอยากออกจากงานมากๆ แต่หัวหน้าเราเค้าดีมากๆ ดีจนเราคิดว่าหาหัวหน้าดีๆแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว เรากดดันตัวเองมาก เราไม่มีคนรับฟังปัญหา เราทำได้แค่เล่าให้แฟนฟัง แฟนก็ให้กำลังใจบ้าง แล้วก็บอกให้เราอดทน แต่เราทนไม่ไหว มันทำให้เราอยากออกจากงานมากเลยค่ะ
เพื่อนๆมีใครเจอแบบเราบ้างไม๊ แล้วมีวิธีรับมือกับมันยังไง เราคงอ่อนต่อโรคใบนี้เกินไปจริงๆ