สวัสดีครับตามหัวข้อเลยนะครับคือตอนนี้ผมอึดอัดมากครับเพราะไม่ได้ปรึกษากับใครเลยแม้กระทั่งแฟนผมเองเพราะคำตอบที่แฟนผมตอบกลับมาครับ
ยกตัวอย่างเช่นตอนนี้ผมย้ายที่ทำงานมาครับแต่ผมอยากจะแชร์ให้แฟนผมรู้เกี่ยวกับที่ทำงานใหม่ผมเหมือนทุกทีที่เคยเป็น
ตัวอย่างที่ .1 ตัวเองที่ทำงานเขานะพี่คนนั้นเขาเป็นคนแปลกมาเลยนะ(ทันใดนั้นแฟนผมก็พูดขึ้นมาเลยครับว่า)
ทำไมทำงานไม่สนุกหรออยากย้ายที่ทำงานอีกหรอ(เพราะผมเคยย้ายที่ทำงานมาแล้วรอบนึงครับ)ถ้าไม่อยากทำก็กลับไปอยู่บ้าน
พอผมได้ยินประโยคผมเงียบเลยครับไปต่อไม่ถูกเลยตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เล่าอะไรเกี่ยวกับที่ทำงานให้เขาฟังอีกเลยครับถึงแม้จะเจอปัญหาอะไรก็ตาม
ผมจะเก็บไว้คนเดียวครับถึงแฟนผมจะถามว่าเหนื่อยไหมผมก็โกหกไปว่าไม่เหนื่อยครับเป็นแบบนี้มาตลอดก็1ปีพอดีครับทั้งๆที่เวลาเขามีเรื่องที่ทำงาน
เล่าให้ผมฟังผมก็รับฟังอย่างนุ้นอย่างนี้ทำไมละผมก็ปลอบใจเขาด้วยช้ำว่าอย่าคิดมากนะอะไรทำนองนี้ผมอยากจะเล่าให้เขาได้ฟังมีเรื่องตั้งมากมายเลยครับแต่ไม่กล้าเล่าให้เขาฟังครับ
ตัวอย่างที่ 2. เรื่องชื้อของครับคือผมเป็นคนชอบแต่งคอมครับผมก็เลยเสนอไปว่า(แค่เสนอครับไม่ได้ตั้งใจจะชื้อจริงหรอกครับ)
ว่าตัวเองการ์ดจออันนี้ก็เก่าแล้วเขาอยากชื้ออันไหม่ตัวเก่านี้ใช้มา5-6ปีแล้วนะอะไรทำนองนี้ละครับคำตอบที่ได้รับกลับมาคือ
ไม่ต้องกินอะไรแล้วเดือนนี้แค่นี้ผมก็เงียบเลยครับไปต่อไม่ถูกเลยครับแทนที่จะถามว่าตัวเก่ามันเป็นอะไรถึงไม่ดีอันไหม่ราคาเท่าไรว่ากันไปแต่ คำตอบที่ได้รับคือผมคิดใจว่าแค่กูจะชื้อการ์ดจออันเดียวมันทำให้ถึงกับชีวิตจะล่มจมเลยหรอ
ที่เขาอยากได้ครีมผมก็ไม่เคยขัดนะก็ยังถามว่ามันสกัดมาจากอะไรมันดีไหมยี่ห้ออะไรถ้าดีเขาขอใช้ด้วยนะอะไรแบบนี้
จนทุกวันนี้ผมต้องกลายเป็นคนขี้โกหกไปเลยครับคือจะชื้ออะไรก็ต้องแอบชื้อครับไม่เคยบอกเคยถามเลยครับผมอึดอัดมากเพราะเวลาที่ผมพูดเรื่องนี้ทีไรก็จะทะเลาะกันตลอดเลยครับทุกวันนี้ผมแสแสร้งทำเหมือนปกติทุกอย่างครับเพื่อไม่ให้เขาสงสัยครับผมไม่ไม่รู้จะไประบายกับใครครับก็เลยมาตั้งกระทู้นี่ละครับใครพอมีประสบการณ์แนวนี้มาแชร์กันได้นะครับใครพอมีวิธีอะไรดีๆแนะนำได้ครับทุกวันนี้ผมไม่กล้าเปิดอกคุยกับเเฟนเลยครับผมว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปสักวันมันต้องระเบิดออกมาแน่ครับ ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับขอบคุณครับ
แฟนพูดแรงจนไม่กล้าปรึกษาอะไรแล้ว
ยกตัวอย่างเช่นตอนนี้ผมย้ายที่ทำงานมาครับแต่ผมอยากจะแชร์ให้แฟนผมรู้เกี่ยวกับที่ทำงานใหม่ผมเหมือนทุกทีที่เคยเป็น
ตัวอย่างที่ .1 ตัวเองที่ทำงานเขานะพี่คนนั้นเขาเป็นคนแปลกมาเลยนะ(ทันใดนั้นแฟนผมก็พูดขึ้นมาเลยครับว่า)
ทำไมทำงานไม่สนุกหรออยากย้ายที่ทำงานอีกหรอ(เพราะผมเคยย้ายที่ทำงานมาแล้วรอบนึงครับ)ถ้าไม่อยากทำก็กลับไปอยู่บ้าน
พอผมได้ยินประโยคผมเงียบเลยครับไปต่อไม่ถูกเลยตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เล่าอะไรเกี่ยวกับที่ทำงานให้เขาฟังอีกเลยครับถึงแม้จะเจอปัญหาอะไรก็ตาม
ผมจะเก็บไว้คนเดียวครับถึงแฟนผมจะถามว่าเหนื่อยไหมผมก็โกหกไปว่าไม่เหนื่อยครับเป็นแบบนี้มาตลอดก็1ปีพอดีครับทั้งๆที่เวลาเขามีเรื่องที่ทำงาน
เล่าให้ผมฟังผมก็รับฟังอย่างนุ้นอย่างนี้ทำไมละผมก็ปลอบใจเขาด้วยช้ำว่าอย่าคิดมากนะอะไรทำนองนี้ผมอยากจะเล่าให้เขาได้ฟังมีเรื่องตั้งมากมายเลยครับแต่ไม่กล้าเล่าให้เขาฟังครับ
ตัวอย่างที่ 2. เรื่องชื้อของครับคือผมเป็นคนชอบแต่งคอมครับผมก็เลยเสนอไปว่า(แค่เสนอครับไม่ได้ตั้งใจจะชื้อจริงหรอกครับ)
ว่าตัวเองการ์ดจออันนี้ก็เก่าแล้วเขาอยากชื้ออันไหม่ตัวเก่านี้ใช้มา5-6ปีแล้วนะอะไรทำนองนี้ละครับคำตอบที่ได้รับกลับมาคือ
ไม่ต้องกินอะไรแล้วเดือนนี้แค่นี้ผมก็เงียบเลยครับไปต่อไม่ถูกเลยครับแทนที่จะถามว่าตัวเก่ามันเป็นอะไรถึงไม่ดีอันไหม่ราคาเท่าไรว่ากันไปแต่ คำตอบที่ได้รับคือผมคิดใจว่าแค่กูจะชื้อการ์ดจออันเดียวมันทำให้ถึงกับชีวิตจะล่มจมเลยหรอ
ที่เขาอยากได้ครีมผมก็ไม่เคยขัดนะก็ยังถามว่ามันสกัดมาจากอะไรมันดีไหมยี่ห้ออะไรถ้าดีเขาขอใช้ด้วยนะอะไรแบบนี้
จนทุกวันนี้ผมต้องกลายเป็นคนขี้โกหกไปเลยครับคือจะชื้ออะไรก็ต้องแอบชื้อครับไม่เคยบอกเคยถามเลยครับผมอึดอัดมากเพราะเวลาที่ผมพูดเรื่องนี้ทีไรก็จะทะเลาะกันตลอดเลยครับทุกวันนี้ผมแสแสร้งทำเหมือนปกติทุกอย่างครับเพื่อไม่ให้เขาสงสัยครับผมไม่ไม่รู้จะไประบายกับใครครับก็เลยมาตั้งกระทู้นี่ละครับใครพอมีประสบการณ์แนวนี้มาแชร์กันได้นะครับใครพอมีวิธีอะไรดีๆแนะนำได้ครับทุกวันนี้ผมไม่กล้าเปิดอกคุยกับเเฟนเลยครับผมว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปสักวันมันต้องระเบิดออกมาแน่ครับ ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับขอบคุณครับ