การที่เราขอโทษ เหมือนเป็นข้ออ้างในการแก้ตัวจริงหรือ?

มีวันหนึ่ง เราไปเข้าค่ายประมาณ5วัน และก่อนจะกลับครูพาเราไปเที่ยวและเพื่อนอีกสองคน แล้วก่อนกลับบ้านครูพาไปเยี่ยมเพื่อนครู เราก็สวัสดีตามมารยาทและเราตอบแชทแม่ แม่ทักมาถามอะไรประมาณนี้ แต่ครูกับด่าเรา เราเลยบอกว่าตอบแชทแม่อยู่ค่ะ อะไรประมาณนี้ แต่ครูกลับบอกว่า แม่ก็แม่เถอะ แต่เพื่อนอีกคนเล่นเกมครูกลับไม่ว่าอะไร เและอีกอย่างราเหนื่อยจากการเข้าค่ายและไปเที่ยว เราเลยมีหน้าตาท่าทางเหนื่อย เราเลยขอครูไปรอที่รถ แต่เราออกมาแบบไม่ได้ไหว้เพื่อนครู อันนี้เราก็ยอมรับผิดนะ แต่เพื่อนอีกสองไม่ไหว้เหมือนกันแหละค่ะ พอครูมาที่รถครูก็กลับว่าเราต่างๆนานา ว่าไม่มีมารยาทบ้าง (อันนี้เรายอมรับผิดจริง) แต่เพื่อนอีกสองคนกลับไม่โดนว่าอะไร เราก็เลยขอโทษครูและบอกครูว่าจะปรับตัวและไม่ทำแบบนี้อีก อะไรประมาณนี้ แต่ครูกลับขึ้นเสียงใส่เราว่า การขอโทษ ก็เหมือนข้ออ้างในการแก้ตัวอย่างนึง อันนี้มันจริงหรือไม่คะ ตอนนั้นเรารู้สึกน้อยใจและอายมากค่ะ ตอนนี้แทบไม่อยากไปเรียนวิชาครูคนนั้นเลยค่ะ