สวัสดี ฉันอยากมีคนที่เป็นเสมือนเพื่อนคุยฉันได้ จะว่าฉันมาระบายก็ได้แต่ฉันอดทนมาเยอะมาก ว่าฉันโง่ก็ได้ ฉันอยู่กับคนๆนึงที่ฉันเรียกว่าแฟนเมื่อก่อนรักกันมาก(รู้ว่าแรกๆไคๆก้อเปน)แต่นี่มันไม่ใช่ บอกเลยเดือนนี้เข้าปีที่สองที่อยู่กันมาแต่การกระทำเหมือนยุกันมาเปนสิบปี หลังๆมาไม่เคยสนใจเลยเราร้องไห้ทำเป็นไม่ได้ยินเราให้ทำธุระให้อ้างว่าโอ้ยทำเมื่อไหร่ก้อได้หรือไม่ก้อบอกว่าไม่ว่างแต่ถ้าเพื่อนเอ่ยปากฝนตกแดดออกก้อไปได้ทำได้ 2-3 เดือนมีไรกันครั้งนึง แต่ละครั้งก้อเหมือนการเห็นแก่ตัวเค้ามีความสุขยุคนเดียว มีปันหาเรื่องเงินนิดเดียว ความเหนแก่ตัวบังเกิด เปนไปได้หรอเอาจิงๆนะถ้าเค้าไม่ได้มีคนอื่นผุ้ชายจะไม่มีอารมแม้แต่นิดเดียวเลยหรอถามจริง เฟสลายเราก้อดูนะของเค้าเพราะเราดูโทสับกันได้เค้าไปไหนเราก้อรุ้ตลอด เราโง่หรือคิดไปเองหรือมันมีเหตุผลอื่น ยิ้มหัวเราะน้อยลงมีแต่ร้องไห้และเหนแก่ตัวโดนตัวไม่ค่อยได้ไม่เหมือนคนเดิมที่เคยรุ้จัก

***เรื่องมีอีกเยอะเลยแต่พอก่อน****
***ขอคนที่เปนเพื่อนสามารถคุยหรือปรึกษากันได้หน่อยนะคะทั้งผญผชเลย*****  
++งดด่าและดราม่านะ อยากคุยจิงๆ++
@ขอบคุนค่ะ