เกริ่นนำก่อนเลยนะคะ
เราเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างจะมีอาการคล้ายๆกับเป็นโรคกลัวผู้ชายค่ะ
แต่เราเปิดใจให้คนนี้ เพราะตอนเขาเข้ามาคุยด้วย คือเรื่องงานค่ะ(ไม่เชิงว่างานจริงจัง แต่เป็นกิจกรรมที่เราชอบเหมือนกัน
จริงๆเรื่องมันตลกมากเลยค่ะ เพราะตอนแรกเราเข้าใจผิดว่าเขาเป็นผู้หญิง เลยให้ไลน์ไป 555555)
แต่คุยไปเรื่อยๆเราก็เริ่มตกหลุมรักเขา และรักมากขึ้นทุกวันค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ
คือว่าเรากับแฟนเก่า มีความคิดค่อนข้างต่างกันค่ะ
คือเราเป็นคนที่ชอบให้พื้นที่ส่วนตัวกับอีกฝ่าย แบบว่าถ้าเธอไม่ว่างเราก็ไม่กวน จึงทำให้บ่อยครั้งไม่ได้ทักหาเขาก่อน
ส่วนแฟนเก่าเรา(แก่กว่าเรา 3 ปี) เป็นประเภทที่ เธอจะงี่เง่าแค่ไหนก็รับได้ อารมณ์แบบว่าต้องการให้อีกฝ่ายจุกจิกได้ยิ่งดี
(ไม่งงใช่ไหมคะ)
ซึ่งเราก็รู้แหละค่ะว่าทัศนคติเราต่างกันมากในเรื่องแบบนี้
ตั้งแต่รู้จักจนคบกันมา ก็ได้ 14 เดือนแล้วค่ะ แต่เรากับแฟนเก่าไม่เคยเจอตัวจริงกันค่ะ รู้จักกันทางแอพบีทอล์ค และก็แอดไลน์คุยกัน
ซึ่งปกติแล้วเขาจะทักหาเราก่อน อยู่บ่อยครั้ง
ก็มีบ้างที่เขางอแง บอกเราว่าอยากให้เราสนใจเขาบ้าง เพราะไม่ค่อยทักหาหรือโทรหาก่อนเลย
เราก็ทำให้นะ แต่ทำได้ 2-3 วัน เราก็เป็นแบบเดิมอีกแล้ว เพราะเราไม่รู้จะโทรไปตอนไหนดี ไม่รู้ว่าเขาจะว่างหรือทำงานอยู่ (แฟนเก่าเราทำงานไม่เป็นเวลาค่ะ บางครั้งก็ทำดึกยันบ่าย บางวันก็ว่าง บางวันก็ทำทั้งวันทั้งคืน แบบหายไปสองสามวันเพราะไปทำงานก็มี)
จนมีช่วงที่เราไปฝึกงานค่ะ เราว่างแค่ตอนเย็นและ ส-อา เวลาคุยก็ยิ่งน้อย เขาจะชอบโทรมาปลุกเราเช้าๆ เพราะเราเป็นประเภทชอบตื่นสาย เพราะชอบนอนมากๆ 5555 (ปกติก็เป็นซึมเสณ้าเบาๆอยู่เเล้ว)
ก็จะมีบ้างที่เราเลิกจากงานแล้วไปเที่ยวกับเพื่อน เขาก็แบบ เออ ส-อา ก็มี ทำไมไม่เที่ยว เวลาก็น้อย คุยกันก็น้อยลง ถ้าวันไหนพี่ทำงาน เราคงไม่ได้คุยกันเลย แล้วหลังจากวันนั้น. เราก็ไม่ค่อยไปไหนหลังเลิกงานค่ะ แล้วก็รีบกลับหอไปคุยกับเขาให้มากที่สุด
ลืมบอกค่ะว่าช่วงนี้ แฟนเก่าเราอยู่จังหวัดเดียวกับเรา แต่เราฝึกงานที่กทม.
มีช่วงที่เราเกือบได้เจอกันนะคะ. แต่อาจารย์ดันมานิเทศก่อน เราเลยอดกลับบ้าน แล้วก็ชวดที่จะได้เจอกันค่ะ คือตอนนั้นเราทั้งสองโมโหมาก 5555 เพราะแฟนเก่าเราว่างด้วยพอดี
และครั้งที่สองค่ะ ที่เขาบอกกับเราว่าเขาจะเลิกพยายามที่จะเข้าหาเราแล้ว เพราะเหมือนเขารัก. และทำอยู่ฝ่ายเดียว
(จริงๆเรารักเขามากนะแต่เราแสดงออกไม่เก่ง)
เราก็เป็นฝ่ายเข้าหาเขาตามที่เขาต้องการค่ะ เราสองคนโทรกันทั้งวัน นอนเฝ้ากันหลับคามือถือ เราก็ทักหาเขา โทรหาเขาก่อน อยู่เกือบอาทิตย์ เราก็เริ่มไม่ค่อยโทรแล้ว เริ่มกลับมาขี้เกียจอีกครั้ง เขาก็เป็นคนตามเราเช่นเคย
บางครั้งเขาก็บ่นนะคะว่าไม่ชอบเราที่เป็นเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ไม่สนใจอะไรก็ไม่สนใจอย่างนั้นมาตลอด
และพอถึง 1 อาทิตย์ก่อนเราจะฝึกงานเสร็จ เขาก็ย้ายลงไปอยู่ใต้ค่ะ เลยทำให้ยากที่จะนัดเจอกัน
แต่เราพยายามเก็บเงินที่จะไปหาเขานะคะ
เราอยากเจอกันมาก แต่เขาไม่เคยบอกว่าจะมาหาเราเลย มีแต่บอกเราว่า ให้ลงไปหาเขา
(พอคิดแล้วก็แอบน้อยใจนะ TT)
เราวางแผนจะทำนั่นทำนี่ด้วยกัน ในตอนที่ได้เจอ
และเวลามันก็ผ่านมาจนถึงต้นเดือน ก.ค ค่ะ
เราเริ่มไม่ค่อยทักหากันหรือโทรหากันตอนกลางวันแล้ว
เราก็ไม่ได้คิดมากอะไร ก็มีบ้างมีถามว่า ไปทำงานหรอ กลับบ้านยัง หรือตั้งใจทำงานนะ หรือไม่เขาก็ทักมาก่อน แบบว่าจะไปทำงานแล้วนะ อะไรแบบนี้ค่ะ
แต่มีเมื่ออาทิตย์ก่อนค่ะ คืนนั้น เราโทรกันปกติ แล้วเขาก็กดสางสายเฉยๆแบบไม่บอกว่าไปไหน แต่ปกติก็จะไปเล่นเกมกับเพื่อน เราก็รอประมาณสองชม.ได้ แต่เราง่วงมาก เราไลน์ไปแค่บอกว่าจะนอนแล้ว เพราะก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว
แล้วเราก็หลับค่ะ เช้ามาเราก็เปิดเน็ตปกติ แต่ก็ไม่มีไลน์เด้งมาเลย เราแอบน้อยใจที่เขาไม่ทักมาหาเลย
วันนั้นผ่านไปจนถึงเวลา 1 ทุ่มเศษๆค่ะ จำได้เลย เราเปิดไลน์มา แล้วก็เห็นว่าเขาส่งไลน์หาเราตั้งแต่ตอนเราบอกจะนอน และก็ตอนเจ็ดโมงเช้า แต่ไลน์ไม่เด้งค่ะ!
คือตอนนั้นเรารู้สึกผิดที่ไม่เช็คไลน์ เขาคงต้องจะน้อยใจแน่ๆ
และเราก็ทำให้เสียความรู้สึก(คิดว่าอย่างนั้นค่ะ) ด้วยข้อความที่ว่า 'ไลน์ไม่เด้ง และลืมเข้ามาเช็คด้วย'
แล้วคืนนั้น และวันต่อมาเขาก็เงียบ
เราก็ทักไป เช้า กับเย็น
เขาเริ่มตอบสั้นลง เราก็รู้แหละว่าโกรธ
เราเลยโทรหาค่ะ เขาไม่พูดอะไรเลย โทรแค่ 15 นาทีมั้ง เขาก็กดวาง แต่เราไม่โทรอีกค่ะ (คิดว่าไปเล่นเกมกับเพื่อน)
และไม่มีอะไรจากเขาเลย เช้าเราก็ทักก่อน
เย็นเขาค่อยมาตอบ แต่สั้นมาก สั้นแบบ ไม่อยากคุย
เราก็เริ่มแบบ อะไรอ่ะ โกรธอะไรขนาดนั้น บ่นกับตัวเองค่ะ
แต่ยังไม่วีน
หลายวันเข้า เขาอ่ายไม่ตอบเลย เราก็วีนไป ตอนนั้นจริงจังมาก เราพิมพ์ไปยาวมาก ถามเยอะมาก เขาตอบมาว่า เล่นเกมอยู่
เราชาไปทั้งตัวค่ะ คิดในใจว่า ถึงจะชอบทำตัวเหมือนไม่สนใจเขา แต่เราไม่เคยพูดทำร้ายจิตใจแบบนี้เลย
แต่เราก็พยายามพูดปกติ เล่านั้นนี่ให้เขาฟัง เขาก็ตอบสั้นๆ แบบ อ้อ ครับ อืม อาหะ
เราเจ็บมากค่ะ ร้องไห้ทุกครั้ง คิดว่าเขาคงไม่อยากคุบกับเรา คงจะเบื่อเราแล้วจริงๆ(เพราะเราถามไป 2 ครั้ลว่าเบื่อเราไหม ในครั้งที่สองเขาบอกว่าเบื่อ เบื่อทุกอย่าง ไม่อยากคุบกับใคร)
แต่ก็ทำเป็นไม่รู้สึกอะไร ตอบไปแบบร่าเริง
จนเมื่อวานก่อนค่ะ เขาอ่านเฟซเราไม่ตอบเลย เราก้แบบถามไป เบื่อมากขนาดไม่คุยเลยเหรอ
เขาก็เรียกชื่อเรา แล้วถามมาว่า เลิกกันมั้ย
เราก็แบบ เห้ยยยย วันนี้มาถึงจริงเหรอ แล้วไอที่เราวางแผนไว้ จะไปไหนต่อไหน ทำกิจกรรมร่วมกัน กินอาหาร เที่ยว ด้วยกัน มันก็ไม่มีแล้วสิ
แค่เจอหน้ากันตรงๆยังไม่เคยเลย
เราเลยแบบไม่เอาอ่ะ ตอนนั้นเราเอาความงี่เง่าที่เราเก็บไว้ออกมาใช้หมด เพื่อยื้อเขา แต่สุดท้ายเขาก้ฐอกว่า หมดรักแล้ว เราเข้าใจกันต่างกันจริงๆนะ
เราเข้าใจความหมายนี้ค่ะ ที่เขาต้องการ เราทำให้เขาได้ไม่ดีพอจริงๆ
เขาก็ย้ำว่า เขาหมดรักเราแล้ว มันเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้ว ไม่เหมือนเดิมแล้วจริงๆ
แต่เราก็ยังยื้อสุดชีวิต แต่เราไม่ขอโทษสักคำเลยค่ะ
ในตอนนั้นเราได้รู้ว่าที่เขาหายไป เพราะอยากให้เราตามเขา แต่เรากลับไม่ทำเลย
และเขาพิมพ์มาว่า ในตอนที่เราต้องการไม่ทำ มาทำอะไรตอนคนเขาไม่อยากได้แล้ว
ตอนนั้นเราตัดสินใจบอกขอโทษไปค่ะ
แต่เราก็ยื้อเขาไม่ได้
เพราะถ้ายื้อ เราคงไม่ได้คุยกับเขาอีก เลยต้องขอจบที่เป็นพี่น้องกับเขา
เพื่อที่เราจะยังได้คุยกันต่อ
แน่นอนค่ะ เราเสียใจ เราร้องไห้เเค่คืนนั้น
และเช้าของอีกวันคือเมื่อวานค่ะ. ตอนเช้าเราโทรหาเค้าค่ะ เราโทรไปด้วยน้ำเสียงที่ปกติและร่าเริงมาก แต่โทรแค่ห้านาที เขาก็ขอวางค่ะ ในตอนนั้นเราร้องไห้ออกมาเลยค่ะ คิดว่าคงไม่ได้ยินเสียงเขาแล้วแน่เลย
เรานั่งคิดสักพักจนเราตัดสินใจว่าจะเริ่มใหม่ จะพยายามจีบเขาแบบจริงจังค่ะ (โอกาสน่าจะเป็นศูนย์ เพราะเขาไม่เคยคืนดีกับแฟนเก่าคนไหนเลย) แต่เราก็อยากพยายามค่ะ
ในใจเราอยากกกกกะคุยกับเขามากๆ. แต่กลัวทักไปเขาคงได้รำคาญแน่เลย เลยกะจะหายไปสักสองสามวัน
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็มาค่ะ วันนี้เขาโทรมา ทั้งที่เมื่อวานเขาเหมือนไม่อยสกคุยด้วยซ้ำ เหมือนหนักใจที่ต้องมานั่งโทรคุยกับเรา
แต่เขาบอกว่า ที่โทรหา เพราะอยากคุยด้วย และเดี๋ยวก็หาว่าพี่หายอีกแหละ
คือในใจเราแบบ.. เห้ยยยยย!!! ได้ไงอ่ะ นี่มันแบบ.. ฟวฟสหหวฟ฿*%+&฿*฿
เราดีใจมาก เราคุยกับเขาปกติ ถึงเขาจะไม่ชวนคุบแบบเมื่อก่อนเเล้ว มีแค่เราที่พูดอยุ่คนเดียว
หลังจากวางสายเราก็คิดนะคะว่า มันก็ดีอยู่นะ แต่แบบนี้เหมือนโอกาสคืนดีแทบไม่มีเลย เพราะอะไรเราไม่รู้ แต่เรากลัวมาก เหมือนให้ความหวัง. แต่ไม่ใช่การให้คงามหวัง. อะไรประมารนี้อ่ะ 55555 งงมั้ย คือแบบเราคิดว่าเขาทำไม่สนใจไปเลย เรายังแบบรุ้สึกว่าต้องพยายามให้เขาเห็น แต่นี่เขาโทรมาก่อน ก็เหมือนกับเมื่อก่อน ที่เขาเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน อยู่ดี
(ทุกคนคิดแบบเราไหมอ่ะ 5555 เราคิดแบบนี้จริงๆนะ รู้สึกผิดไปอีก)
เย็นวันนี้เราก็ทักไลน์เขาไป ถามว่าไปทำงานไหม แล้วเราก็ไม่ได้ดูอีกเลย (ดูเมื่อกี้เขายังไม่อ่าน555)
แล้วเขาก็โทรหาอีกครั้งตอนประมาณ 3 ทุ่มค่ะ
เราตกใจนะ เพราะเรากำลังเขียนกระทู้นี้ 55555
เราก็รับสายเขาปกติ ทักทายแบบว่า ว่างายยย
เขาก็แบบ
"วันนี้เจอเรื่องแย่ๆมา ต่องแน่แค่ไหนอาะ. น้ำตาพี่ซึมเลย ขับรถตากฝนด้วย"
เราก็ปลอบตามสไตล์เรา ที่ปลอบคนไม่เก่งอยู่แล้ว..
บอกไปว่า
"ไม่เป็นไรนะ เล่าได้ ถ้าอยากเล่า ร้องไห้ให้พอ. แล้วค่อยเล่าต่อ"
เขาตอบมา
"ก็มีแค่นี้ที่อยากเล่า และที่จริงก็คุยกับคนอื่น (ตอนพูดประโยคนี้ ในใจเรานี่แบบ เห้ยยยย มีคนคุยใหม่แล้วเหรอ เร็วไปไหน.. 5555) และเพื่อนฟังบ้างแล้ว แต่เหงา แล้วนึกถึงเธอ(เราสองคนใช้คำว่า เธอกับฉัน) น่าจะอยู่เป็นเพื่อนได้ ไม่อยากอยู่คนเดียว แต่ว่าจะนอนแล้ว"
หลังจากนั้นก็เงียบกันทั้งสองค่ะ ปล่อยสายไปแบบนั้น (เขามีโปรโทรฟรี)
ค่ะ.. เขาคือคนนึงที่เราจริงจังมาก เราอยากแต่งงานกับเขาค่ะ และเรารู้ว่าต่อให้ผ่านไปอีกสามสี่ปีหรืออาจนานกว่านั้น เราก็ยังรักเขา แม้ว่าเขาอาจจะไม่รักเราแล้ว
แล้วตัดสินใจว่าเราจะไม่คุยกับใครแล้ว
เราไม่รู่ว่าเราจะเจอคนที่ดีกับเราแบบนี้ ให้เกียรติเราแบบนี้(ไม่เคยหื่นใส่เลยตอนที่คุยกันแรกๆ. ให้เกียรติมาก แม้แต่จะโทรหาก็ยังขอนุญาติก่อน)
และดขาเข้าใจตรงที่เรากลัวผู้ชาย เขาพยายามไม่ทำอะไรให้เรารู้สึกกลัวเลย
เราจะปรับปรุงตรงที่เราทำไม่ดีพอ
และเปลี่ยนตัวเอง ในส่วนที่เราไม่มี เพื่อที่จะมอบในสิ่งที่เขา(เคย)อยากให้เรามอบให้
เรารู้ค่ะ ว่าเราโง่มาก เอาแต่ใจตรงที่ไม่ยอมเปลี่ยนเลย แต่ที่เราไม่เคยพูด หรืองี่เง่า หรือเอาแต่ใจตัวเอง(งอแง) กับเขาในตอยที่คบกัน เพราะเราไม่อยากให้เขามาเครียดเรื่องเราค่ะ เรื่องในชีวิตประจำวันของเขาก็เหนื่อยอยู่แล้ว ไม่อยากให้เหนื่อยกับเราอีก
แต่เราได้เข้าใจวันนี้ว่า ที่เราคิดมาทั้งหมด มันทำร้ายเขามากๆเลยค่ะ
ถ้าเพื่อนๆมาอ่านแล้ว อยากให้ช่วยแนะนำเราในเรื่องต่างๆด้วยนะคะ ว่าเราควรทำยังไง หรือไม่ควรทำยังไง เราอยากขอคืนดี อยากคบกันใหม่อีกครั้งค่ะ
เรามีแฟนเป็นเขาคนแรกเลยค่ะ ประสบการณ์ความรักก็มีแตาแอบรัก เพราะงั้นเราเลยได้ทำผิดมากๆต่อเขาแบบนี้
และถ้าเขามาเจอกระทู้นี้..
ฉันอยากบอกว่า ทุกครั้งที่เธอได้ยินเสียงฉัน ที่เอาแต่ร่าเริงแบบนั้น ทั้งที่เพิ่งเลิกไป ดูเหมือนไม่เสียใจเลย
แต่จริงๆแล้วฉันเสียใจมากนะ แต่ไม่อยากร้องไห้ให้เธอได้ยินมัน
เพราะอย่างน้อยๆ ถ้าในวันที่เธอเหนื่อย ก็อยากให้เห็นว่าฉันก็ยังเป็นคนนึงที่เธอจะคุยด้วยได้ ไม่ต้องรู้สึกลำบากใจ ที่จะโทรมาในตอนที่มีทุกข์ใจ
และขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ยาวๆของเรานะคะ
อยากคืนดีกับแฟนเก่าที่หมดรักเราค่ะ
เราเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างจะมีอาการคล้ายๆกับเป็นโรคกลัวผู้ชายค่ะ
แต่เราเปิดใจให้คนนี้ เพราะตอนเขาเข้ามาคุยด้วย คือเรื่องงานค่ะ(ไม่เชิงว่างานจริงจัง แต่เป็นกิจกรรมที่เราชอบเหมือนกัน
จริงๆเรื่องมันตลกมากเลยค่ะ เพราะตอนแรกเราเข้าใจผิดว่าเขาเป็นผู้หญิง เลยให้ไลน์ไป 555555)
แต่คุยไปเรื่อยๆเราก็เริ่มตกหลุมรักเขา และรักมากขึ้นทุกวันค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ
คือว่าเรากับแฟนเก่า มีความคิดค่อนข้างต่างกันค่ะ
คือเราเป็นคนที่ชอบให้พื้นที่ส่วนตัวกับอีกฝ่าย แบบว่าถ้าเธอไม่ว่างเราก็ไม่กวน จึงทำให้บ่อยครั้งไม่ได้ทักหาเขาก่อน
ส่วนแฟนเก่าเรา(แก่กว่าเรา 3 ปี) เป็นประเภทที่ เธอจะงี่เง่าแค่ไหนก็รับได้ อารมณ์แบบว่าต้องการให้อีกฝ่ายจุกจิกได้ยิ่งดี
(ไม่งงใช่ไหมคะ)
ซึ่งเราก็รู้แหละค่ะว่าทัศนคติเราต่างกันมากในเรื่องแบบนี้
ตั้งแต่รู้จักจนคบกันมา ก็ได้ 14 เดือนแล้วค่ะ แต่เรากับแฟนเก่าไม่เคยเจอตัวจริงกันค่ะ รู้จักกันทางแอพบีทอล์ค และก็แอดไลน์คุยกัน
ซึ่งปกติแล้วเขาจะทักหาเราก่อน อยู่บ่อยครั้ง
ก็มีบ้างที่เขางอแง บอกเราว่าอยากให้เราสนใจเขาบ้าง เพราะไม่ค่อยทักหาหรือโทรหาก่อนเลย
เราก็ทำให้นะ แต่ทำได้ 2-3 วัน เราก็เป็นแบบเดิมอีกแล้ว เพราะเราไม่รู้จะโทรไปตอนไหนดี ไม่รู้ว่าเขาจะว่างหรือทำงานอยู่ (แฟนเก่าเราทำงานไม่เป็นเวลาค่ะ บางครั้งก็ทำดึกยันบ่าย บางวันก็ว่าง บางวันก็ทำทั้งวันทั้งคืน แบบหายไปสองสามวันเพราะไปทำงานก็มี)
จนมีช่วงที่เราไปฝึกงานค่ะ เราว่างแค่ตอนเย็นและ ส-อา เวลาคุยก็ยิ่งน้อย เขาจะชอบโทรมาปลุกเราเช้าๆ เพราะเราเป็นประเภทชอบตื่นสาย เพราะชอบนอนมากๆ 5555 (ปกติก็เป็นซึมเสณ้าเบาๆอยู่เเล้ว)
ก็จะมีบ้างที่เราเลิกจากงานแล้วไปเที่ยวกับเพื่อน เขาก็แบบ เออ ส-อา ก็มี ทำไมไม่เที่ยว เวลาก็น้อย คุยกันก็น้อยลง ถ้าวันไหนพี่ทำงาน เราคงไม่ได้คุยกันเลย แล้วหลังจากวันนั้น. เราก็ไม่ค่อยไปไหนหลังเลิกงานค่ะ แล้วก็รีบกลับหอไปคุยกับเขาให้มากที่สุด
ลืมบอกค่ะว่าช่วงนี้ แฟนเก่าเราอยู่จังหวัดเดียวกับเรา แต่เราฝึกงานที่กทม.
มีช่วงที่เราเกือบได้เจอกันนะคะ. แต่อาจารย์ดันมานิเทศก่อน เราเลยอดกลับบ้าน แล้วก็ชวดที่จะได้เจอกันค่ะ คือตอนนั้นเราทั้งสองโมโหมาก 5555 เพราะแฟนเก่าเราว่างด้วยพอดี
และครั้งที่สองค่ะ ที่เขาบอกกับเราว่าเขาจะเลิกพยายามที่จะเข้าหาเราแล้ว เพราะเหมือนเขารัก. และทำอยู่ฝ่ายเดียว
(จริงๆเรารักเขามากนะแต่เราแสดงออกไม่เก่ง)
เราก็เป็นฝ่ายเข้าหาเขาตามที่เขาต้องการค่ะ เราสองคนโทรกันทั้งวัน นอนเฝ้ากันหลับคามือถือ เราก็ทักหาเขา โทรหาเขาก่อน อยู่เกือบอาทิตย์ เราก็เริ่มไม่ค่อยโทรแล้ว เริ่มกลับมาขี้เกียจอีกครั้ง เขาก็เป็นคนตามเราเช่นเคย
บางครั้งเขาก็บ่นนะคะว่าไม่ชอบเราที่เป็นเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ไม่สนใจอะไรก็ไม่สนใจอย่างนั้นมาตลอด
และพอถึง 1 อาทิตย์ก่อนเราจะฝึกงานเสร็จ เขาก็ย้ายลงไปอยู่ใต้ค่ะ เลยทำให้ยากที่จะนัดเจอกัน
แต่เราพยายามเก็บเงินที่จะไปหาเขานะคะ
เราอยากเจอกันมาก แต่เขาไม่เคยบอกว่าจะมาหาเราเลย มีแต่บอกเราว่า ให้ลงไปหาเขา
(พอคิดแล้วก็แอบน้อยใจนะ TT)
เราวางแผนจะทำนั่นทำนี่ด้วยกัน ในตอนที่ได้เจอ
และเวลามันก็ผ่านมาจนถึงต้นเดือน ก.ค ค่ะ
เราเริ่มไม่ค่อยทักหากันหรือโทรหากันตอนกลางวันแล้ว
เราก็ไม่ได้คิดมากอะไร ก็มีบ้างมีถามว่า ไปทำงานหรอ กลับบ้านยัง หรือตั้งใจทำงานนะ หรือไม่เขาก็ทักมาก่อน แบบว่าจะไปทำงานแล้วนะ อะไรแบบนี้ค่ะ
แต่มีเมื่ออาทิตย์ก่อนค่ะ คืนนั้น เราโทรกันปกติ แล้วเขาก็กดสางสายเฉยๆแบบไม่บอกว่าไปไหน แต่ปกติก็จะไปเล่นเกมกับเพื่อน เราก็รอประมาณสองชม.ได้ แต่เราง่วงมาก เราไลน์ไปแค่บอกว่าจะนอนแล้ว เพราะก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว
แล้วเราก็หลับค่ะ เช้ามาเราก็เปิดเน็ตปกติ แต่ก็ไม่มีไลน์เด้งมาเลย เราแอบน้อยใจที่เขาไม่ทักมาหาเลย
วันนั้นผ่านไปจนถึงเวลา 1 ทุ่มเศษๆค่ะ จำได้เลย เราเปิดไลน์มา แล้วก็เห็นว่าเขาส่งไลน์หาเราตั้งแต่ตอนเราบอกจะนอน และก็ตอนเจ็ดโมงเช้า แต่ไลน์ไม่เด้งค่ะ!
คือตอนนั้นเรารู้สึกผิดที่ไม่เช็คไลน์ เขาคงต้องจะน้อยใจแน่ๆ
และเราก็ทำให้เสียความรู้สึก(คิดว่าอย่างนั้นค่ะ) ด้วยข้อความที่ว่า 'ไลน์ไม่เด้ง และลืมเข้ามาเช็คด้วย'
แล้วคืนนั้น และวันต่อมาเขาก็เงียบ
เราก็ทักไป เช้า กับเย็น
เขาเริ่มตอบสั้นลง เราก็รู้แหละว่าโกรธ
เราเลยโทรหาค่ะ เขาไม่พูดอะไรเลย โทรแค่ 15 นาทีมั้ง เขาก็กดวาง แต่เราไม่โทรอีกค่ะ (คิดว่าไปเล่นเกมกับเพื่อน)
และไม่มีอะไรจากเขาเลย เช้าเราก็ทักก่อน
เย็นเขาค่อยมาตอบ แต่สั้นมาก สั้นแบบ ไม่อยากคุย
เราก็เริ่มแบบ อะไรอ่ะ โกรธอะไรขนาดนั้น บ่นกับตัวเองค่ะ
แต่ยังไม่วีน
หลายวันเข้า เขาอ่ายไม่ตอบเลย เราก็วีนไป ตอนนั้นจริงจังมาก เราพิมพ์ไปยาวมาก ถามเยอะมาก เขาตอบมาว่า เล่นเกมอยู่
เราชาไปทั้งตัวค่ะ คิดในใจว่า ถึงจะชอบทำตัวเหมือนไม่สนใจเขา แต่เราไม่เคยพูดทำร้ายจิตใจแบบนี้เลย
แต่เราก็พยายามพูดปกติ เล่านั้นนี่ให้เขาฟัง เขาก็ตอบสั้นๆ แบบ อ้อ ครับ อืม อาหะ
เราเจ็บมากค่ะ ร้องไห้ทุกครั้ง คิดว่าเขาคงไม่อยากคุบกับเรา คงจะเบื่อเราแล้วจริงๆ(เพราะเราถามไป 2 ครั้ลว่าเบื่อเราไหม ในครั้งที่สองเขาบอกว่าเบื่อ เบื่อทุกอย่าง ไม่อยากคุบกับใคร)
แต่ก็ทำเป็นไม่รู้สึกอะไร ตอบไปแบบร่าเริง
จนเมื่อวานก่อนค่ะ เขาอ่านเฟซเราไม่ตอบเลย เราก้แบบถามไป เบื่อมากขนาดไม่คุยเลยเหรอ
เขาก็เรียกชื่อเรา แล้วถามมาว่า เลิกกันมั้ย
เราก็แบบ เห้ยยยย วันนี้มาถึงจริงเหรอ แล้วไอที่เราวางแผนไว้ จะไปไหนต่อไหน ทำกิจกรรมร่วมกัน กินอาหาร เที่ยว ด้วยกัน มันก็ไม่มีแล้วสิ
แค่เจอหน้ากันตรงๆยังไม่เคยเลย
เราเลยแบบไม่เอาอ่ะ ตอนนั้นเราเอาความงี่เง่าที่เราเก็บไว้ออกมาใช้หมด เพื่อยื้อเขา แต่สุดท้ายเขาก้ฐอกว่า หมดรักแล้ว เราเข้าใจกันต่างกันจริงๆนะ
เราเข้าใจความหมายนี้ค่ะ ที่เขาต้องการ เราทำให้เขาได้ไม่ดีพอจริงๆ
เขาก็ย้ำว่า เขาหมดรักเราแล้ว มันเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้ว ไม่เหมือนเดิมแล้วจริงๆ
แต่เราก็ยังยื้อสุดชีวิต แต่เราไม่ขอโทษสักคำเลยค่ะ
ในตอนนั้นเราได้รู้ว่าที่เขาหายไป เพราะอยากให้เราตามเขา แต่เรากลับไม่ทำเลย
และเขาพิมพ์มาว่า ในตอนที่เราต้องการไม่ทำ มาทำอะไรตอนคนเขาไม่อยากได้แล้ว
ตอนนั้นเราตัดสินใจบอกขอโทษไปค่ะ
แต่เราก็ยื้อเขาไม่ได้
เพราะถ้ายื้อ เราคงไม่ได้คุยกับเขาอีก เลยต้องขอจบที่เป็นพี่น้องกับเขา
เพื่อที่เราจะยังได้คุยกันต่อ
แน่นอนค่ะ เราเสียใจ เราร้องไห้เเค่คืนนั้น
และเช้าของอีกวันคือเมื่อวานค่ะ. ตอนเช้าเราโทรหาเค้าค่ะ เราโทรไปด้วยน้ำเสียงที่ปกติและร่าเริงมาก แต่โทรแค่ห้านาที เขาก็ขอวางค่ะ ในตอนนั้นเราร้องไห้ออกมาเลยค่ะ คิดว่าคงไม่ได้ยินเสียงเขาแล้วแน่เลย
เรานั่งคิดสักพักจนเราตัดสินใจว่าจะเริ่มใหม่ จะพยายามจีบเขาแบบจริงจังค่ะ (โอกาสน่าจะเป็นศูนย์ เพราะเขาไม่เคยคืนดีกับแฟนเก่าคนไหนเลย) แต่เราก็อยากพยายามค่ะ
ในใจเราอยากกกกกะคุยกับเขามากๆ. แต่กลัวทักไปเขาคงได้รำคาญแน่เลย เลยกะจะหายไปสักสองสามวัน
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็มาค่ะ วันนี้เขาโทรมา ทั้งที่เมื่อวานเขาเหมือนไม่อยสกคุยด้วยซ้ำ เหมือนหนักใจที่ต้องมานั่งโทรคุยกับเรา
แต่เขาบอกว่า ที่โทรหา เพราะอยากคุยด้วย และเดี๋ยวก็หาว่าพี่หายอีกแหละ
คือในใจเราแบบ.. เห้ยยยยย!!! ได้ไงอ่ะ นี่มันแบบ.. ฟวฟสหหวฟ฿*%+&฿*฿
เราดีใจมาก เราคุยกับเขาปกติ ถึงเขาจะไม่ชวนคุบแบบเมื่อก่อนเเล้ว มีแค่เราที่พูดอยุ่คนเดียว
หลังจากวางสายเราก็คิดนะคะว่า มันก็ดีอยู่นะ แต่แบบนี้เหมือนโอกาสคืนดีแทบไม่มีเลย เพราะอะไรเราไม่รู้ แต่เรากลัวมาก เหมือนให้ความหวัง. แต่ไม่ใช่การให้คงามหวัง. อะไรประมารนี้อ่ะ 55555 งงมั้ย คือแบบเราคิดว่าเขาทำไม่สนใจไปเลย เรายังแบบรุ้สึกว่าต้องพยายามให้เขาเห็น แต่นี่เขาโทรมาก่อน ก็เหมือนกับเมื่อก่อน ที่เขาเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน อยู่ดี
(ทุกคนคิดแบบเราไหมอ่ะ 5555 เราคิดแบบนี้จริงๆนะ รู้สึกผิดไปอีก)
เย็นวันนี้เราก็ทักไลน์เขาไป ถามว่าไปทำงานไหม แล้วเราก็ไม่ได้ดูอีกเลย (ดูเมื่อกี้เขายังไม่อ่าน555)
แล้วเขาก็โทรหาอีกครั้งตอนประมาณ 3 ทุ่มค่ะ
เราตกใจนะ เพราะเรากำลังเขียนกระทู้นี้ 55555
เราก็รับสายเขาปกติ ทักทายแบบว่า ว่างายยย
เขาก็แบบ
"วันนี้เจอเรื่องแย่ๆมา ต่องแน่แค่ไหนอาะ. น้ำตาพี่ซึมเลย ขับรถตากฝนด้วย"
เราก็ปลอบตามสไตล์เรา ที่ปลอบคนไม่เก่งอยู่แล้ว..
บอกไปว่า
"ไม่เป็นไรนะ เล่าได้ ถ้าอยากเล่า ร้องไห้ให้พอ. แล้วค่อยเล่าต่อ"
เขาตอบมา
"ก็มีแค่นี้ที่อยากเล่า และที่จริงก็คุยกับคนอื่น (ตอนพูดประโยคนี้ ในใจเรานี่แบบ เห้ยยยย มีคนคุยใหม่แล้วเหรอ เร็วไปไหน.. 5555) และเพื่อนฟังบ้างแล้ว แต่เหงา แล้วนึกถึงเธอ(เราสองคนใช้คำว่า เธอกับฉัน) น่าจะอยู่เป็นเพื่อนได้ ไม่อยากอยู่คนเดียว แต่ว่าจะนอนแล้ว"
หลังจากนั้นก็เงียบกันทั้งสองค่ะ ปล่อยสายไปแบบนั้น (เขามีโปรโทรฟรี)
ค่ะ.. เขาคือคนนึงที่เราจริงจังมาก เราอยากแต่งงานกับเขาค่ะ และเรารู้ว่าต่อให้ผ่านไปอีกสามสี่ปีหรืออาจนานกว่านั้น เราก็ยังรักเขา แม้ว่าเขาอาจจะไม่รักเราแล้ว
แล้วตัดสินใจว่าเราจะไม่คุยกับใครแล้ว
เราไม่รู่ว่าเราจะเจอคนที่ดีกับเราแบบนี้ ให้เกียรติเราแบบนี้(ไม่เคยหื่นใส่เลยตอนที่คุยกันแรกๆ. ให้เกียรติมาก แม้แต่จะโทรหาก็ยังขอนุญาติก่อน)
และดขาเข้าใจตรงที่เรากลัวผู้ชาย เขาพยายามไม่ทำอะไรให้เรารู้สึกกลัวเลย
เราจะปรับปรุงตรงที่เราทำไม่ดีพอ
และเปลี่ยนตัวเอง ในส่วนที่เราไม่มี เพื่อที่จะมอบในสิ่งที่เขา(เคย)อยากให้เรามอบให้
เรารู้ค่ะ ว่าเราโง่มาก เอาแต่ใจตรงที่ไม่ยอมเปลี่ยนเลย แต่ที่เราไม่เคยพูด หรืองี่เง่า หรือเอาแต่ใจตัวเอง(งอแง) กับเขาในตอยที่คบกัน เพราะเราไม่อยากให้เขามาเครียดเรื่องเราค่ะ เรื่องในชีวิตประจำวันของเขาก็เหนื่อยอยู่แล้ว ไม่อยากให้เหนื่อยกับเราอีก
แต่เราได้เข้าใจวันนี้ว่า ที่เราคิดมาทั้งหมด มันทำร้ายเขามากๆเลยค่ะ
ถ้าเพื่อนๆมาอ่านแล้ว อยากให้ช่วยแนะนำเราในเรื่องต่างๆด้วยนะคะ ว่าเราควรทำยังไง หรือไม่ควรทำยังไง เราอยากขอคืนดี อยากคบกันใหม่อีกครั้งค่ะ
เรามีแฟนเป็นเขาคนแรกเลยค่ะ ประสบการณ์ความรักก็มีแตาแอบรัก เพราะงั้นเราเลยได้ทำผิดมากๆต่อเขาแบบนี้
และถ้าเขามาเจอกระทู้นี้..
ฉันอยากบอกว่า ทุกครั้งที่เธอได้ยินเสียงฉัน ที่เอาแต่ร่าเริงแบบนั้น ทั้งที่เพิ่งเลิกไป ดูเหมือนไม่เสียใจเลย
แต่จริงๆแล้วฉันเสียใจมากนะ แต่ไม่อยากร้องไห้ให้เธอได้ยินมัน
เพราะอย่างน้อยๆ ถ้าในวันที่เธอเหนื่อย ก็อยากให้เห็นว่าฉันก็ยังเป็นคนนึงที่เธอจะคุยด้วยได้ ไม่ต้องรู้สึกลำบากใจ ที่จะโทรมาในตอนที่มีทุกข์ใจ
และขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ยาวๆของเรานะคะ