ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง เมื่อเจ้าของกระทู้ได้กลับมาเจอเพื่อนๆสมัยประถมที่ห่างหายกันไปถึง30ปี บางคนอยู่ใกล้กันนิดเดียวแต่แทบไม่ได้เจอกันเลย ชีวิตก็ได้ผ่านอะไรมามากมาย เพื่อนคนนึงในกลุ่มซึ่งไม่ได้อยู่ในสายตาเลย เวลาคอลคุยกันในกลุ่มก็จีบและแซวเราตลอด ซึ่งตอนแรกเราก็ไม่ได้ชอบเพราะเพื่อนดูหน้าตากลุ้มกริ่มและหื่น เรามองแบบนั้น ซึ่งเพื่อนคนนี้บ้านอยู่ไม่ห่างกันมาก เพียงแต่บ้านเราเป็นสวนผลไม้และป่ายางต่างคนต่างแยกย้ายไปมีชีวิต เราก็ไปเรียนทำงานและสุดท้ายกลับมาแต่งงานและอยู่บ้านซึ่งปัจจุบันแยกทางกับแฟนไปนานมากและมีลูก 1คนซึ่งเราเองก็เคยมีคนเข้ามาในชีวิตคบหาดูใจกันมา6ปีแล้วเลิกลากันไป เรื่องมีอยู่ว่าเนื่องจากมีกิจกรรมที่ทำด้วยกันบ่อยทำให้เราตกหลุมรักเพื่อนคนนั้นเข้าแล้ว เพี่อนเราเค้ามีแฟนอยู่แล้วคบกันมา6ปี(เรารู้มาว่าเพื่อนเราอดีตเป็นคาสโรว่า)แต่ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน และแฟนเพื่อนก็ไม่เคยมาร่วมกิจกรรมต่างๆเลยสักครั้ง เพื่อนได้แต่บอกว่าแฟนเค้าไม่เคยมาค้างบ้านเพื่อนเราเลย ไม่เคยมาสนใจว่าเพื่อนเราจะอยู่จะกินจะนอนหรือใช้ชีวิตอย่างไร ไม่ไปงานแถวบ้านด้วยกัน แฟนเพื่อนเราแก่กว่าเพื่อนเรา3ปี ซึ่งเราเองก็รู้จักแฟนเพื่อนคนนี้คุ้นเคยกันพอประมาณ เพื่อนเรายังรักแฟนเค้าอยู่แต่ชีวิตคู่เหมือนไม่สามารถจูนกันได้ เค้าแค่เพียงรอให้แฟนเค้าเดินจากไปเองเพราะไม่อยากเป็นคนทำร้ายผู้หญิง เราก็แนะนำให้เพื่อนคุยปรับความเข้าใจกัน ถ้าอยู่กันไม่ได้ก็แยกกันไป คือเราก็ชอบเพื่อนแล้วตอนนี้ ซึ่งเพื่อนก็บอกว่าเค้าขอแค่มีเราอยู่ ไม่ต้องการมีสัมพันธ์ลึกซึ้งเพราะเค้าไม่ต้องการทำร้ายผู้หญิง2คน เราเองก็สับสนใจหนึ่งก็อยากเดินออกมาอีกใจนึงก็รัก แถมสังคมเล็กๆในบ้านนอก ซึ่งเรากับแฟนเพื่อนรู้จักคุ้นเคยกันพอประมาณเพื่อนเราบอกเค้าขอเวลา3ปี ถ้าเป็นคุณจะตัดสินใจอย่างไร? ช่วยบอกที
ผิดที่เราเจอกันช้าไป