อยากรู้เรื่องโรคซึมเศร้า

ขออนุญาตเล่าเลยนะคะ เรื่องเริ่มเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนอยู่ ม.5 จนตอนนี้เป็นนักศึกษาปี2 แต่ก่อนไม่รู้ตัวค่ะว่าตัวเองเป็นอะไร รู้แค่มักมีความกังวล รู้สึกผิดกับตัวเองซ้ำๆ โทษตัวเองได้ทุกเรื่องไม่ว่าจะเรื่องเล็กแค่ไหนก็เก็บมาคิดมาก เป็นแบบนี้วนไปจนไม่อยากเข้าสังคม เก็บตัวอยู่แต่บ้านไม่ไปเที่ยวไหนกับเพื่อนๆ อาการเริ่มวิตกตอนใกล้จบ ม.ปลาย เริ่มมีความรู้สึกอยากตาย เหมือนโลกนี้มีแค่ตัวเราคนเดียวที่เข้าใจเรา เริ่มจิกแขนตัวเองเป็นรอยแต่ไม่มากนะคะแค่เหมือนรอยถลอกนิดๆ แต่เรื่องที่ชอบทำก่อนหน้านี้คือเอาหมอนปิดหน้าตัวเองไว้ให้หายใจไม่ออก พอขึ้นปี1 ก็เริ่มมีสังคมใหม่ๆ มีเพื่อนใหม่อาการตอนนั้นแบบโอเคมาก ลืมเรื่องเศร้าเรื่องแย่ๆ ไปหลายเรื่องเลย คือตอนนั้นคงเป็นความสุขที่สุดแล้วแหละ จนมาขึ้นปี2 เหมือนความรู้สึกต่างๆ แบบเก่าจะเริ่มกลับมา เราเริ่มเครียดอีกครั้ง ชอบแอบจิกแขนตัวเองเหมือนเมื่อก่อน ก็เป็นวนซ้ำไปแบบนี้เรื่อยๆ เราก็เป็นห่วงตัวเองนะแต่มันห้ามตัวเองไม่ได้จริงๆ เราเข้าแบบสอบถามสุขภาพจิตเกือบทุกสัปดาห์ซึ่งมันอยู่ในระดับไม่ปกติ แต่เราก็ยังคิดว่าตัวเองคิดไปเองคงแค่อาการเครียด... กระทั่งล่าสุดคือรู้สึกเสียใจจนบรรยายไม่ถูกอยู่ๆก็ใช้มีดคัตเตอร์กรีดข้อมือตัวเองเพื่อสงบสติอารมณ์ แต่ตอนกรีนมันรู้สึกหัวโล่งมาก เรื่องเครียดที่เคยมีอยู่เต็มหัวคือมันหายไปหมดเลย พอได้ทำแล้วครั้งหนึ่งก็อยากทำอีก แต่เราพยายามห้ามตัวเองจนถึงทุกวันนี้ เรารู้ว่ามะนไม่ควรทำเรายังมีสติดี... เรื่องนี้เราไม่กล้าบอกครอบครัวเลยค่ะเพราะพ่อแม่คาดหวังในตัวเราไว้สูงมากเนื่องจากเป็นลูกสาวคนเดียวไม่มีพี่น้อง... เราแค่อยากแน่ใจในอาการของตัวเองก่อนจะได้หาวิธีรักษาอย่างถูกต้อง อยากรู้ว่าคนอื่นเป็นแบบเราบ้างมั้ย แล้วเค้าจัดการกับตัวเองยังไง ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ