ออกตัวก่อนว่าไม่ใช่ติ่งใคร ขอแสดงความคิดเห็นแบบคนเสพละครคนหนึ่ง
กลิ่นกาสะลอง ได้ตัวท๊อปของช่องมาเล่น เราตั้งตารอดูเลยนะ เปิดมาสอง EP แรกคือดีเลย ขัดใจกับบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นความตั้งใจของผู้กำกับที่ให้คนดูเห็นไฟสปอทไลท์ สำหรับเรามันโดด มันรู้สึกไม่เนียน แต่ก็ข้าม ๆ ไป
จนมาถึงวันนี้ EP9 แล้ว สิ่งที่เห็นคือญาญ่าเล่นได้สุดพลัง อินเนอร์เอาท์เทอร์ส่งออกมาถึงคนดูหมด การพูดเหนือ แอ็คติ้ง 4 คาแร็คเตอร์ ไม่มีที่จะติเลย เราไม่เคยดูละครญาญ่าจนจบซักเรื่อง มีเรื่องนี้ที่ตามดูทุกตอน ญาญ่าเซอร์ไพรส์เราที่สุด ยิ่งเห็นญ่าในรายการสามแซ่บเมื่อวันอาทิตย์ ญ่ากับซ้องปีปหรือแม้แต่กาสะลองคือห่างไกลกันมากกกกก แต่ญ่าเล่นได้ดี ดีมากกกก ขอชื่นชมและจะติดตามผลงานต่อไป (แต่ขอคู่พระเอกใหม่ ๆ น้า)
บทหมอทรัพย์คือฟอร์เรสต์ กัมพ์เวอร์ชั่นนักไตรกีฬา หมอเป็นหมอที่ใสซื่อ วัน ๆ ก็วิ่ง ขี่จักรยาน พายเรือ แล้วก็ปากหนักไม่พูดไม่ถามอะไรให้เคลียร์ บทใจร้ายกับเจมส์ มาร์มาก ทำให้หมอดูเป็นคนง่าว สึ่งตึงอย่างไม่น่าเชื่อว่านี่คือคนเป็นหมอ โอยยยยยยย
แต่เจมส์ก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี เหมือนกับดาราท่านอื่น ๆ ในเรื่อง ไม่มีอะไรตะขิดตะขวงใจในการแสดงเลย แม้แต่น้องบัวเกี๋ยงก็เล่นได้น่ารักน่าชัง ทุกท่านเอาอยู่กับบทของตัวเอง
มาถึงบท สิ่งที่เป็นหัวใจสำคัญของละคร บทละครเรื่องนี้ทำไมมันไม่ทำให้เราอินกับอะไรซักอย่าง ทำไมพ่อเกลียดลูก ทำไมน้องเกลียดพี่ ทำไมหมอสึ่งตึงขนาดนั้น ทำไมกาสะลองต๊ะต่อนยอนขนาดนี้ บทไม่ปูไม่พาให้คนดูรู้เรื่องราวมาก่อน อยู่ ๆ ก็ยัดมาว่านี่นะพ่อเกลียดมากนะเพราะเชื่อว่ากาสะลองฆ่าเมียใหม่ แต่คือพ่อเกลียดมาก่อนหน้าแล้วไงพ่อถึงไม่เชื่อคำพูดกาสะลอง ซ้องปีปก็ร้ายผิดมนุษย์มนา ทั้งวางยาฆ่า จะตีฟองจันทร์ให้ตาย นางก็ถูกเลี้ยงมาโดยนายแคว้นไม่ใช่เหรอหรือโตมากับองคุลีมาร ยังไงซิ...
ความอ้ำอึ้งอมพะนำ จังหวะชวนให้เข้าใจผิด ใส่มาเยอะมากกกจนเป็นมุขประจำเรื่อง จนคนดูก้ายง่าว ล่าสุดอีหมอเอาอีกละ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามีประเด็นอยู่ก็ยั้งงงไม่พูดให้เคลียร์ ....ว้อยย กุก้ายกุก้ายยยยยยย //กระทืบเท้าแบบซ้องปีป
เสียดายที่อุตส่าห์ได้ทั้งญาญ่ากับเจมส์มาร์มาเป็นคู่พระนาง เสียดายละครภาพสวย ๆ เห็นความตั้งใจของผู้กำกับ เสียดายแอ็คติ้งที่มันสุด ๆ ของญาญ่า แต่มันกลับเป็นละครที่มัน "ดูไม่สนุก"
ดูไปเครียดไปกับความเข้าใจผิด again and again and again... ความร้ายผีบ้าของซ้องปีป ความเกลียดชังของนายแคว้น จริง ๆ ละครพล็อตตบตีแย่งผู้ชายแต่ทำได้แซ่บตรึงคนดูได้อยู่ก็มีเยอะ แต่เรื่องนี้มีแต่ความหน่วง ปวดหัว คนดูไม่รู้จะลุ้นกับอะไรเพราะไม่มีอะไรให้ลุ้นเลย เหมือนจับคนดูให้นั่งดูความคลั่งของซ้องปีปไปเรื่อย ๆ ไปจนถึงตอนท้ายที่กาสะลองเกม
เมื่อดูไปเครียดไปด่าความงี่เง่าทั้งหลายไป มันจึงกลายเป็น "ดูละครไม่สนุก" ดูแล้วไม่รู้สึกแฮปปี้ไม่ได้อะไรจากละครเรื่องนี้เลย ที่ยังดูเพราะญาญ่าคนเดียว ญ่าสวยมากก ไม่ว่าจะออกมาในพาร์ทไหนต้องหันกลับมามองจอเพื่อดูหน้าญาญ่า แต่ก็นั่นแหละ เป็นละครที่ดูแล้วเครียดไม่มีความสุขเอาซะเลย
...ได้โปรดเถอะค่ะ ใส่ใจกับบทเยอะ ๆ ยุคสมัยนี้แล้วคนดูละครเค้าคิดเยอะคิดตามนะคะ อยากให้แต่ละบริบทมีเหตุผลมารองรับ ถ้าทำให้คนดู "เชื่อ" ละครจะดูสนุกคนดูจะอิน อย่ามัวโฟกัสว่าตูจะทำยังไงให้ละครเรามีกิมมิคเก๋ ๆ ดีน้าา เอาเวลาไปใส่ใจบท ปูเรื่องมาให้แน่น จากนั้นจะปั่นหัวคนดูอย่างไรเค้าก็จะเชื่อและติดตามละครของคุณค่ะ
#ญาญ่าคือความดีงามของเรื่องสวยมากกเก่งมากก
(กลิ่นกาสะลอง) ฟีดแบ็คจากเราคนดูธรรมดา ๆ คนหนึ่ง กุก้ายกุก้ายยยยย!
กลิ่นกาสะลอง ได้ตัวท๊อปของช่องมาเล่น เราตั้งตารอดูเลยนะ เปิดมาสอง EP แรกคือดีเลย ขัดใจกับบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นความตั้งใจของผู้กำกับที่ให้คนดูเห็นไฟสปอทไลท์ สำหรับเรามันโดด มันรู้สึกไม่เนียน แต่ก็ข้าม ๆ ไป
จนมาถึงวันนี้ EP9 แล้ว สิ่งที่เห็นคือญาญ่าเล่นได้สุดพลัง อินเนอร์เอาท์เทอร์ส่งออกมาถึงคนดูหมด การพูดเหนือ แอ็คติ้ง 4 คาแร็คเตอร์ ไม่มีที่จะติเลย เราไม่เคยดูละครญาญ่าจนจบซักเรื่อง มีเรื่องนี้ที่ตามดูทุกตอน ญาญ่าเซอร์ไพรส์เราที่สุด ยิ่งเห็นญ่าในรายการสามแซ่บเมื่อวันอาทิตย์ ญ่ากับซ้องปีปหรือแม้แต่กาสะลองคือห่างไกลกันมากกกกก แต่ญ่าเล่นได้ดี ดีมากกกก ขอชื่นชมและจะติดตามผลงานต่อไป (แต่ขอคู่พระเอกใหม่ ๆ น้า)
บทหมอทรัพย์คือฟอร์เรสต์ กัมพ์เวอร์ชั่นนักไตรกีฬา หมอเป็นหมอที่ใสซื่อ วัน ๆ ก็วิ่ง ขี่จักรยาน พายเรือ แล้วก็ปากหนักไม่พูดไม่ถามอะไรให้เคลียร์ บทใจร้ายกับเจมส์ มาร์มาก ทำให้หมอดูเป็นคนง่าว สึ่งตึงอย่างไม่น่าเชื่อว่านี่คือคนเป็นหมอ โอยยยยยยย
แต่เจมส์ก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี เหมือนกับดาราท่านอื่น ๆ ในเรื่อง ไม่มีอะไรตะขิดตะขวงใจในการแสดงเลย แม้แต่น้องบัวเกี๋ยงก็เล่นได้น่ารักน่าชัง ทุกท่านเอาอยู่กับบทของตัวเอง
มาถึงบท สิ่งที่เป็นหัวใจสำคัญของละคร บทละครเรื่องนี้ทำไมมันไม่ทำให้เราอินกับอะไรซักอย่าง ทำไมพ่อเกลียดลูก ทำไมน้องเกลียดพี่ ทำไมหมอสึ่งตึงขนาดนั้น ทำไมกาสะลองต๊ะต่อนยอนขนาดนี้ บทไม่ปูไม่พาให้คนดูรู้เรื่องราวมาก่อน อยู่ ๆ ก็ยัดมาว่านี่นะพ่อเกลียดมากนะเพราะเชื่อว่ากาสะลองฆ่าเมียใหม่ แต่คือพ่อเกลียดมาก่อนหน้าแล้วไงพ่อถึงไม่เชื่อคำพูดกาสะลอง ซ้องปีปก็ร้ายผิดมนุษย์มนา ทั้งวางยาฆ่า จะตีฟองจันทร์ให้ตาย นางก็ถูกเลี้ยงมาโดยนายแคว้นไม่ใช่เหรอหรือโตมากับองคุลีมาร ยังไงซิ...
ความอ้ำอึ้งอมพะนำ จังหวะชวนให้เข้าใจผิด ใส่มาเยอะมากกกจนเป็นมุขประจำเรื่อง จนคนดูก้ายง่าว ล่าสุดอีหมอเอาอีกละ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามีประเด็นอยู่ก็ยั้งงงไม่พูดให้เคลียร์ ....ว้อยย กุก้ายกุก้ายยยยยยย //กระทืบเท้าแบบซ้องปีป
เสียดายที่อุตส่าห์ได้ทั้งญาญ่ากับเจมส์มาร์มาเป็นคู่พระนาง เสียดายละครภาพสวย ๆ เห็นความตั้งใจของผู้กำกับ เสียดายแอ็คติ้งที่มันสุด ๆ ของญาญ่า แต่มันกลับเป็นละครที่มัน "ดูไม่สนุก"
ดูไปเครียดไปกับความเข้าใจผิด again and again and again... ความร้ายผีบ้าของซ้องปีป ความเกลียดชังของนายแคว้น จริง ๆ ละครพล็อตตบตีแย่งผู้ชายแต่ทำได้แซ่บตรึงคนดูได้อยู่ก็มีเยอะ แต่เรื่องนี้มีแต่ความหน่วง ปวดหัว คนดูไม่รู้จะลุ้นกับอะไรเพราะไม่มีอะไรให้ลุ้นเลย เหมือนจับคนดูให้นั่งดูความคลั่งของซ้องปีปไปเรื่อย ๆ ไปจนถึงตอนท้ายที่กาสะลองเกม
เมื่อดูไปเครียดไปด่าความงี่เง่าทั้งหลายไป มันจึงกลายเป็น "ดูละครไม่สนุก" ดูแล้วไม่รู้สึกแฮปปี้ไม่ได้อะไรจากละครเรื่องนี้เลย ที่ยังดูเพราะญาญ่าคนเดียว ญ่าสวยมากก ไม่ว่าจะออกมาในพาร์ทไหนต้องหันกลับมามองจอเพื่อดูหน้าญาญ่า แต่ก็นั่นแหละ เป็นละครที่ดูแล้วเครียดไม่มีความสุขเอาซะเลย
...ได้โปรดเถอะค่ะ ใส่ใจกับบทเยอะ ๆ ยุคสมัยนี้แล้วคนดูละครเค้าคิดเยอะคิดตามนะคะ อยากให้แต่ละบริบทมีเหตุผลมารองรับ ถ้าทำให้คนดู "เชื่อ" ละครจะดูสนุกคนดูจะอิน อย่ามัวโฟกัสว่าตูจะทำยังไงให้ละครเรามีกิมมิคเก๋ ๆ ดีน้าา เอาเวลาไปใส่ใจบท ปูเรื่องมาให้แน่น จากนั้นจะปั่นหัวคนดูอย่างไรเค้าก็จะเชื่อและติดตามละครของคุณค่ะ