สวัสดีครับ คุณเคยเป็นเหมือนผมมั้ยครับเลิกกับแฟนคนหนึ่งทั้งๆที่เราต่างคนต่างรักกันอยู่ ผมคบกับแฟนคนหนึ่ง เราคบกันได้4ปีแล้ว คบตั้งแต่29-06-58
จนตอนนี้ก็4ปีนิดๆล้ะครับ จนมาถึงตอนนี้เราเลิกกันครับ สาเหตุเพราะว่าผมไม่ค่อยยอมบอกแฟนเลยว่าผมไปเที่ยวไหนไปไหนและก็ผมก็ไม่สามารถทำให้แฟนมีความสุขได้เหมือนเดิมเลย แล้วก็ก่อนที่จะเข้าปีที่4 ช่วงต้นปีผมมุ่งมั่นที่ตั้งใจซ้อมฟุตบอลอย่างหนักเพื่อทำการแข่งขันรายการฟุตบอลใหญ่รายการหนึ่งอย่างเต็มที่ ปกติแล้วผมจะเป็นคนไปรับไปส่งแฟนผม ตั้งแต่ผมเริ่มเล่นฟุตบอลอย่างจิงจังและเต็มที่ ช่วงหลังๆมาผมก็ไม่ค่อยมีเวลาให้เขา ไม่เป็นตัวของตัวเองและก็ไม่มีเวลาไปส่งไปรับแฟนเหมือนแต่ก่อน ซึ่งตอนนั้นผมก็เลิกกันเพราะสาเหตุนี้ไปรอบหนึ่ง ตอนนั้นผมโดนบอกเลิก เลิกกันได้1-2สัปดาห์ผมก็กลับมาคืนดีกันก็เพราะต่างคนต่างคิดว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะมาเลิกเพราะเรื่องแค่นี้ จนผมคบกันมาจนถึงวันครบรอบ4ปี อะไรๆหลายๆอย่างของตัวผมก็ไม่เหมือนเดิม ไม่ใช่ว่าเบื่อหรืออะไรนะครับ แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถทำให้แฟนผมมีความสุขได้เหมือน3ปีก่อนหน้านี้เลย ผมพยายามทำทุกอย่าง แต่ก็ไม่เคยทำให้แฟนผมมีความสุขขึ้นเลย จนมาถึงวันที่06-06-62เราเลิกกัน ผมโดนแฟนบอกเลิกด้วยสาเหตุเพราะว่าผมไม่ยอมบอกเธอว่าผมจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนผู้ชายแต่มีเพื่อนผู้หญิงคือเพื่อนผมเขาไปด้วย อันนี้ผมยอมรับผิดจริงๆครับ ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมผมไม่รั้งเธอไว้เหมือนแต่ก่อนเพราะผมคิดว่าทุกวันนี้แฟนผมเองยังไม่มีความสุขกับตัวผม ผมก็ไม่สามารถห้ามให้เขาเลิกกับผมได้ครับ ผมคิดว่าถ้าผมรั้งเขาไว้ก็เหมือนตัวเองเห็นแก่ตัวป่าว รั้งเธอไว้อยู่ แต่ไม่รักษาไม่มีเวลาให้ไม่สามารถเป็นคนๆเดิมให้แฟนได้ จนเข้าปีที่3มาเธอไม่มีความสุขเลยกับตัวผม แต่เวลาผมว่าง ผมก็ชวนเธอไปเที่ยวนู้นเที่ยวนั้น แต่มันน้อยกว่าปีที่ผ่านมา ผมก็นอนคิดหลังที่โดนแฟนบอกเลิกว่าจะรั้งเธอดีมั้ย รั้งไว้เราจะรักษาเขาหรอ ผมเคยขอโอกาสเธอมาหลายครั้งหลายคราวแล้ว แต่ครั้งนี้ผมคิดดีแล้วว่าถ้าผมเลิก เธอคงมีความสุขมากกว่าที่จะต้องมานั่งทนรอเราซ้อมฟุตบอลทุกวัน เธอจะมีความสุขไม่ต้องมาเครียดกับเรื่องของผม เธอคนนี้เป็นแฟนที่รักผมมาก ต่างคนต่างรักแต่ไม่เคยแสดงให้กันรู้หรอกครับ ผมคิดว่าผมคิดถูกแล้วที่เลิกแล้วยอมปล่อยให้เธอไปโดยไม่รั้งเธอไว้ ผมรู้สึกเสียใจและเธอก็รู้สึกเสียใจเช่นกันที่บอกเลิกผม มีเพื่อนเธอบอกกับผมว่าเธอร้องไห้หนักมากเรื่องผม แต่ผมไม่สามารถทำไรได้นอกจาก ยอมรับความจริงได้ ผมได้แต่เป็นห่วงแล้วรู้สึกเสียใจไม่ต่างจากเธอ เรารู้สึกว่าเธอรักเราอยู่แล้วเธอก็รักเราอยู่ จนมาวันนี้08-06-62ผมเจอหน้ากัน เราไม่กล้าสู้หน้าเธอ ได้แต่เดินหนีแล้วก้มหน้าไป ผมก็คอยแอบส่องดูเธอตลอดทั้งวันแต่เธอจะรับรู้มั้ยรึป่าวผมไม่รู้นะครับ ผมว่าผมรักเธอแล้วเธอก็รักผมแต่ทำไมเราถึงเลิกกันทั้งๆที่เรายังรักกันอยู่
-ถ้าเธอได้มาอ่านกระทู้ของเราก็ขอให้เธอรู้ไว้นะ เรายังรักเธอเสมอ #New
คุณเคยเป็นมั้ยเลิกกันทั้งที่ยังรักกันอยู่?
จนตอนนี้ก็4ปีนิดๆล้ะครับ จนมาถึงตอนนี้เราเลิกกันครับ สาเหตุเพราะว่าผมไม่ค่อยยอมบอกแฟนเลยว่าผมไปเที่ยวไหนไปไหนและก็ผมก็ไม่สามารถทำให้แฟนมีความสุขได้เหมือนเดิมเลย แล้วก็ก่อนที่จะเข้าปีที่4 ช่วงต้นปีผมมุ่งมั่นที่ตั้งใจซ้อมฟุตบอลอย่างหนักเพื่อทำการแข่งขันรายการฟุตบอลใหญ่รายการหนึ่งอย่างเต็มที่ ปกติแล้วผมจะเป็นคนไปรับไปส่งแฟนผม ตั้งแต่ผมเริ่มเล่นฟุตบอลอย่างจิงจังและเต็มที่ ช่วงหลังๆมาผมก็ไม่ค่อยมีเวลาให้เขา ไม่เป็นตัวของตัวเองและก็ไม่มีเวลาไปส่งไปรับแฟนเหมือนแต่ก่อน ซึ่งตอนนั้นผมก็เลิกกันเพราะสาเหตุนี้ไปรอบหนึ่ง ตอนนั้นผมโดนบอกเลิก เลิกกันได้1-2สัปดาห์ผมก็กลับมาคืนดีกันก็เพราะต่างคนต่างคิดว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะมาเลิกเพราะเรื่องแค่นี้ จนผมคบกันมาจนถึงวันครบรอบ4ปี อะไรๆหลายๆอย่างของตัวผมก็ไม่เหมือนเดิม ไม่ใช่ว่าเบื่อหรืออะไรนะครับ แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถทำให้แฟนผมมีความสุขได้เหมือน3ปีก่อนหน้านี้เลย ผมพยายามทำทุกอย่าง แต่ก็ไม่เคยทำให้แฟนผมมีความสุขขึ้นเลย จนมาถึงวันที่06-06-62เราเลิกกัน ผมโดนแฟนบอกเลิกด้วยสาเหตุเพราะว่าผมไม่ยอมบอกเธอว่าผมจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนผู้ชายแต่มีเพื่อนผู้หญิงคือเพื่อนผมเขาไปด้วย อันนี้ผมยอมรับผิดจริงๆครับ ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมผมไม่รั้งเธอไว้เหมือนแต่ก่อนเพราะผมคิดว่าทุกวันนี้แฟนผมเองยังไม่มีความสุขกับตัวผม ผมก็ไม่สามารถห้ามให้เขาเลิกกับผมได้ครับ ผมคิดว่าถ้าผมรั้งเขาไว้ก็เหมือนตัวเองเห็นแก่ตัวป่าว รั้งเธอไว้อยู่ แต่ไม่รักษาไม่มีเวลาให้ไม่สามารถเป็นคนๆเดิมให้แฟนได้ จนเข้าปีที่3มาเธอไม่มีความสุขเลยกับตัวผม แต่เวลาผมว่าง ผมก็ชวนเธอไปเที่ยวนู้นเที่ยวนั้น แต่มันน้อยกว่าปีที่ผ่านมา ผมก็นอนคิดหลังที่โดนแฟนบอกเลิกว่าจะรั้งเธอดีมั้ย รั้งไว้เราจะรักษาเขาหรอ ผมเคยขอโอกาสเธอมาหลายครั้งหลายคราวแล้ว แต่ครั้งนี้ผมคิดดีแล้วว่าถ้าผมเลิก เธอคงมีความสุขมากกว่าที่จะต้องมานั่งทนรอเราซ้อมฟุตบอลทุกวัน เธอจะมีความสุขไม่ต้องมาเครียดกับเรื่องของผม เธอคนนี้เป็นแฟนที่รักผมมาก ต่างคนต่างรักแต่ไม่เคยแสดงให้กันรู้หรอกครับ ผมคิดว่าผมคิดถูกแล้วที่เลิกแล้วยอมปล่อยให้เธอไปโดยไม่รั้งเธอไว้ ผมรู้สึกเสียใจและเธอก็รู้สึกเสียใจเช่นกันที่บอกเลิกผม มีเพื่อนเธอบอกกับผมว่าเธอร้องไห้หนักมากเรื่องผม แต่ผมไม่สามารถทำไรได้นอกจาก ยอมรับความจริงได้ ผมได้แต่เป็นห่วงแล้วรู้สึกเสียใจไม่ต่างจากเธอ เรารู้สึกว่าเธอรักเราอยู่แล้วเธอก็รักเราอยู่ จนมาวันนี้08-06-62ผมเจอหน้ากัน เราไม่กล้าสู้หน้าเธอ ได้แต่เดินหนีแล้วก้มหน้าไป ผมก็คอยแอบส่องดูเธอตลอดทั้งวันแต่เธอจะรับรู้มั้ยรึป่าวผมไม่รู้นะครับ ผมว่าผมรักเธอแล้วเธอก็รักผมแต่ทำไมเราถึงเลิกกันทั้งๆที่เรายังรักกันอยู่
-ถ้าเธอได้มาอ่านกระทู้ของเราก็ขอให้เธอรู้ไว้นะ เรายังรักเธอเสมอ #New