เราเพิ่งเสียแมวตัวแรกที่เลี้ยงกันมา 5 ปีไปเมื่อวันเสาร์ ที่ 6 ก.ค. ที่ผ่านมา เค้าชื่อพี่เบิ้ม 😭 พี่เบิ้มเป็นแมวที่ชอบล่า ล่าหนู นก จิ้งจก แม้กระทั่งลูกงู เราเลี้ยงพี่เบิ้มแบบกึ่งปิดเปิด ไม่ได้ขัง พี่เบิ้มมีนิสัยส่วนตัวสูง ไม่อ้อน ไม่พันแข้งขาแบบแมวอื่นๆ แต่พี่เบิ้มรู้เรื่องทุกอย่าง เราเลี้ยงเค้าก่อนที่ลูกชายเราจะคลอด เลี้ยงมาคู่กัน พี่เบิ้มอายุเยอะกว่าลูกชาย 45 วัน เมื่อวันเสาร์ ช่วงสายเราเดินเรียกพี่เบิ้ม เรียก เมี้ยวๆๆๆ อยุ่นานมาก จนว่า เอ๊ะ ไปไหนนะ แต่ด้วยนิสัยพี่เบิ้มชอบเที่ยวไปแพลนปูนข้างๆ เราก็คิดว่า พี่เบิ้มคงไปเล่นอยุ่กะพี่ๆที่แพลน เพราะพี่เบิ้มไปเล่นเป็นประจำ เราเลยไลน์ไปถามเค้าว่า เห็นพี่เบิ้มไหม เค้าบอกไม่เห็นมาเลย เราก้อเดินหาอีก หาจนนึกชะโงกไปมองด้านข้าง เจอพี่เบิ้มนอนอยุ่ ตอนนั้นฝนตกพร่ำๆด้วย เราเรียก พี่เบิ้ม พี่เบิ้ม มันก็นิ่งเงียบ ไม่กระดุกกระดิก เราวิ่งอ้อมไปหา ไปเจอพี่เบิ้มนอนตะแคง มีเลือดออกปาก ลิ้นจุกปาก แล้วตัวแข็ง บอกตรงๆ ตอนนั้นช๊อค รีบวิ่งกลับเข้าบ้าน แล้วตะโกนบอกแฟนว่า พี่เบิ้ม พี่เบิ้ม ตายแล้ว เราวิ่งไปหยิบผ้าเช็ดตัวเอามาห่มพี่เบิ้ม ร้องไห้โฮ อารมณ์คือช๊อค ร้องจนไม่สนแล้ว คนเดินมามองก็ไม่สน จนแฟนเดินออกมาดู จับตัวพี่เบิ้ม แล้วบอกเราว่า พี่เบิ้มไปแล้ว😭😭 วินาทีนั้น มันจุกขึ้นอก ร้องจนไม่ไหว นั่งทรุดเลย แฟนตัดสินใจว่า จะฝังพี่เบิ้มไว้ด้านหลังบ้านนะ แฟนเอาผ้าห่อพี่เบิ้มวางในหลุมแล้วเราเอาชามอาหารวางลงไว้ด้านข้าง แฟนบอกว่า จะกลบแล้วนะ เรานี่ร้องจนแบบไม่ไหวจุกขึ้นมาที่อกตลอด 😭😭 หลังจากฝังเสร็จเราก็ยังเดินไปที่หลุม ไปหา ไปนั่งมอง แล้วร้อง ส่วนแฟนเรา เค้าแอบไปร้องไห้ ร้องทั้งวัน ที่บ้านเราเป็นร้าน พอลูกค้ามาถามว่า แมวไปไหนอะ เราร้องโฮเลย ทำงานไม่ไหว ไม่โอเคร บางคนอาจจะคิดว่า จะอะไรนักหนากะแค่แมวตาย จะเสียใจอะไรนักหนา แต่พี่เบิ้ม เรากะแฟน คุยกันไปน้ำตาไหลกันไป ว่ามันคือความผูกพัน มันคือครอบครัว 🐱👪 ความรู้สึกของเราไม่เท่ากัน เราไม่ได้อยากเอาความเศร้ามาจมกะตัวเอง เพราะเรามีพอดี (ลูกชาย ) แต่ด้วยความคุ้นเคยชิน มันทำให้เราคิดถึงพี่เบิ้ม 😔❤️ เราอยากรู้ว่า เพื่อนๆ ในนี้มีใครมีวิธีรับมือกับการสูญเสียแบบนี้มั้งคะ
รับมือยังไงดี เมื่อแมวที่รักจากไป