เเอบชอบรุ่นพี่นักตะกร้อมา3ปีเเล้ว

สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์เเอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งให้ฟังกัน คือเราเเอบชอบรุ่นที่คนนี้ตั้งเเต่ตอนที่เราอยู่ป.6ค่ะ เริ่มเลยละกันท้าวความไปตั้งเเต่ตอนเเรกคือวันเปิดค่ะตอนนั้นเราพึ่งขึ้นป.6ส่วนพี่เขาก็เป็นเด็กใหม่ที่พึ่งเขามาอยู่ม.1 ครั้งเเรกที่เห็นพี่เขาคือจำได้ว่าตอนเรานั่งเล่นอยู่บนตึกเเละพี่เขานั่งอยู่ข้างล่างตึกพอดีตอนนั้นสายตาเราดันมองไปเห็นพี่เขาความรู้สึกตอนนั้นคือเเบบใช่เลยพี่เขาน่ารักมากขาวมากเเต่ตอนนั้นคือพี่เขาค่อนข้างที่จะมีสิวเเต่ก็นั่นเเหละถึงมีสิวก็หล่อมากเราตกหลุมรักตั้งเเต่ครั้งเเรกที่เห็นเลยค่ะ เเละทุกๆวันเราก็จะดูพี่เขาเล่นตะกร้ออันนี้ขอบอกก่อนนะคะพี่เขาเล่นตะกร้อเก่งมากกก มีเสน่ห์สุดๆไปเลยค่ะ555 ทุกเช้าจะนั่งมองพี่เขาลงจากรถทุกวันจากนั้นก็จะไปดูพี่เขาเล่นจะกร้อกับเพื่อนๆในช่วงเช้าพอถึงกลางวันกินข้าวเสร็จก็จะรีบมานั่งดูพี่เขาเล่นตะกร้ออีกพอตกเย็นก่อนกลับบ้านก็จะดูพี่เขาเล่นอีกได้ดูสักนิดก่อนกลับบ้านก็ยังดีทำเเบบนี้ทุกวันไม่เคยเบื่อเลยจริงๆ
วันไหนที่เขาต้องไปเเข่งตะกร้อใจนี่เหี่ยวเฉาสุดๆ พอถึงช่วงก่อนถึงกีฬาสีคือตอนนั้นภาวนาอย่างเดียวเลยค่ะขอให้จับได้สีม่วงเพราะได้ยินมาว่าพี่เขาอยู่สีม่วงพอจับได้สีม่วงตอนนั้นดีใจมากกก สุดท้ายปรากฎว่าพี่เขาอยู่สีชมพูจ้าเเอบเสียใจนิดๆ ตอนนั้นมีเเข่งตะกร้อก็เชียร์พี่เขาอย่างเดียวเลยค่ะสีตัวเองจะเเพ้หรือชนะไม่สนขอเเค่ให้พี่เขาชนะ พอหลังๆเริ่มรู้มาว่าพ่อเขาชื่ออะไรหลังจากนั้นหละค่าตะโกนชื่อพ่อเขาทุกครั้งที่เห็นเขาเลยเกลียดตัวเองตอนนั้นมากไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ถึงกล้าล้อชื่อพ่อเขาขนาดนั้นจริงๆไม่ได้อยากจะล้อเลยนะคะเเต่คงเป็นเพียงเพราะว่าอยากสนิทกับพี่เขาบ้าง จำได้ว่าพี่เขาโกรธมาก ช่วงเวลาป.6คือชอบมองหน้าพี่เขามากก็คนมันชอบอะโน๊ะ555 เเละทุกครั้งที่มองพี่เขาจะสวนกลับมาว่า มองค-ยไรขนาดตอนนั้นพี่เขาด่ามายังรู้สึกเขินเลยค่ะ เพราะถือว่านี่อาจเป็นการคุยกันเพราะพี่เขาไม่เคยคุยกับเราเลย ด่าไปเเล้วทั้งหมด12ครั้ง คือตอนนั้นพี่เขาฮอตมากคนที่ชอบพี่เขาเยอะมากเรานี่ดูด้อยไปเลยอะคนที่ชอบพี่เขาก็หน้าดีกันทั้งนั้นส่วนเราน่ะหรอไม่มีอะไรดีเลยสวยก็ไม่สวย
พี่เขาดันเพอเฟ็คไปสะทุกอย่าง
เวลาผ่านไปก็เริ่มรู้สึกว่าเขาคงไม่มาสนใจเราหรอกเราเลยเริ่มเฉยๆ ก่อนจบป.6ได้ยินมาว่าพี่เขาจะไปเรียนต่อรร.กีฬาที่จ.นครปฐม ตอนนั้นก็เเอบเสียใจนิดๆเเต่ก็เฉยๆเพราะคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องจริง เเต่พอเปิดเทอมขึ้นม.1มาเเล้วจริงๆดันไม่เจอเขาอีกเเล้วนี่เเหละค่ะใจหายมากไม่รู้จะมองใครเลยคิดถึงพี่เขามากจำได้ว่าช่วงที่เราอยู่ม.1คือได้คือพี่เขาเเค่2ครั้งเพราะพี่เขากลับมาเยี่ยมรร.ที่สำคัญคือสิวพี่เขาหมดไปเเล้วหล่อขึ้นมากช่วงเวลาตอนที่เราอยู่ม.1กับม.2ไม่สามารถเเอบชอบใครได้เลยจริงๆเพราะพี่เขายังอยู่ในใจเราตลอด จนปัจจุบันนี้อยู่ม.3เเล้วได้เเต่คิดในใจตลอดว่าทำไมเราถึงมีช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดได้เเค่ปีเดียวเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่มีความสุขมากอาจเป็นเพราะช่วงนั้นยังเด็กเกินเลยอาจทำอะไรเเย่ๆใส่พี่เขาไปโดยไม่คิดอยากจะขอโทษพี่เขาทุกอย่างเลยจริงๆ อันนนี้ขอบอกนิดหนึ่งนะคะว่าวันเกิดพี่เขา2ปีที่ผ่านมาเราบอกHBD.เขาปีเเรกโดนบล็อก ปีที่สองเลยทักไปบอกในไอจีเขาก็ไม่ตอบอีกตามเคย ทุกวันนี้เพื่อนเเทบจะทั้งชั้นรู้หมดเเล้วค่ะว่าเราชอบเขา เเต่สิ่งที่เราดีใจที่สุดคือเราใช้เฟสเพื่อนทักไปบอกให้เขาเเอดเรามาเเล้วเขาก็เเอดมาจริงๆค่ะตอนนั้นดีใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราโดนลบเพื่อนทุกเฟสเเละทุกรอบ
ไม่อยากจะนึกถ้าในอนาคตเรามีคนรักเเล้วในใจลึกๆเราจะยังเเอบชอบพี่เขาอยู่เหมือนเดิมรึป่าว
ที่สำคัญคือด้วยความที่พี่เขาเป็นรักเเรกเราเลยรักมาก
จนทุกวันนี้ลึกๆในใจก็ยังไม่เคยมีใครเลยนอกใจเขา
พี่เขาคือคนใจร้ายที่น่ารักที่สุดในโลก
ทุกวันนี้ขอเเค่ให้พี่เขาเจอคนดีๆที่เหมาะสมกับเขา
ตั้งใจซ้อมกีฬา ทำความฝันตัวเองให้สำเร็จ
ขอให้พี่มีความสุขมากๆ อยากให้รู้เอาไว้ว่าพี่จะอยู่ในใจของหนูไปตลอด สักวันหนูจะรอดูพี่ที่หน้าทีวี
สู้ๆนะนักตะกร้อคนเก่งของหนู🙆‍♀️