ตอนนี้อยู่ม.2ค่ะ มีความคิดอยากจะเป็นประธานนักเรียนในม.3ปีสุดท้าย เเต่ด้วยเเรงกดดันเเละความดูถูก ปัญหาต่างๆรอบตัวนับวันมันยิ่งเพิ่มขึ้นยิ่งเพิ่มเข้ามาจนหมดกำลังใจจะไปต่อ ด้วยความที่พ่อเเม่เป็นคนหัวโบราณเรียนจบป5ป6 พวกเขาเลยตามยุคตอนนี้ไม่ทัน พ่อเเม่หนูเขาไม่เคยสนับสนุน ให้กำลังใจ หรือส่งเสริมเลยแม้แต่น้อย หนูมีพี่น้อง3คนรวมตัวหนูด้วยเป็นคนสุดท้อง พี่หนู2คนคนนึงก็เรียนจบเเล้วแต่ยังเลือกเรียนต่อที่ญี่ปุ่น คนนึงกำลังขึ้นปีม.ปี1
พี่หนูทั้งสองคน ถูกพ่อเเม่ด่าว่าดูถูกเเละไม่เคยได้รีบการเลี้ยงดูใก้ชิดเหมือนที่ท่านดูแลหนูคนเดียว พี่หนูทั้งสองคนถูกพ่อเเม่เลี้ยงได้ถึงเเค่4ขวบ ก็ส่งกลับไปที่เวียดนามให้ป้าเลี้ยงจนเพิ่งย้ายกลับมาอยู่กับพ่อเเม่ได้3ปีก็ต้องย้ายออกไปเรียนที่อื่นอีก พี่หนูคนนึงอายุ24คนนึงอายุ19 พี่หนูทั้งสองคนมีปมมีแผลเป็นใจจากพ่อเเม่ พ่อเเม่หนูไม่เคยปล่อยให้ลูกคนไหนรวมถึงตัวหนูเองมีอิสระในชีวิตเลิกเรียนเเล้วต้องตรงกลับบ้าน ไม่ให้มีเพื่อนมีสังคมเหมือนครอบครัวคนอื่น ไม่เคยรับฟังหรือให้คำปรึกษามีแต่ซ้ำเติมด่าว่าให้เจ็บช้ำน้ำใจ ไปแข่งขันวิชาการไม่เคยให้กำลังใจไม่เคยดีใยที่ไเ้รางวัลมา เเต่ไปบอกเพื่อนตัวเองว่าลูกบ้านนี้มันโง่ทำอะไรก็ไม่เป็น ไม่มีอนาคตต่างๆนานา ซึ่งหนูทั้งสามคนไม่มีใครเรียนด้อยเลยเเม้เเต่คนเดียว กิจกรรมในโรงเรีรยนก็ไม่ให้เข้าร่วม ไม่เคยแบ่งเวลา หริอให้ความเป็นส่วนตัวกับลุกตัวเอง จนตอนนี้หนูยังไม่รัว่าอะไรคือเริ่องส่วนตัวอะไรคือเรื่องสาธารณะตัวหนูเองก็ไม่มีเพื่อนให้คบ เเต่โดนสังคมในโรงเรียนสุมหัวนินทา ด่าว่าเป็นขยะสังคมนานาคำพูดครูก็ไม่ค่อยปลื้มในตัวหนูทั้งๆที่หนูก็อยู่นิ่งๆเงียบๆคนเดียว
ครูที่สนิทเพื่อนที่สนิทก็ย้ายโรงเรียนสอบติดกันไปหมดแลวเหลือหนูคนเดียวในโรงเรียนซึ่งไม่รู้จะปรึกษาจะพึ่งพาใครนอกจากตัวเองความฝันที่คิดอยากเป็นประธานนักเรียนมันคงต้องจบไปเพราะไม่ทีใครดันไม่มีใครส่งเสริม .เรื่องที่กล่าวมานี้พอจะเป็นสาเหตุให้หนูย้ายโรงเรียนได้มั๊ยคะ
อยากอย้ายโรงเรียนเเต่พ่อแท่ไม่เข้าใจทำยังไงดีคะ?
พี่หนูทั้งสองคน ถูกพ่อเเม่ด่าว่าดูถูกเเละไม่เคยได้รีบการเลี้ยงดูใก้ชิดเหมือนที่ท่านดูแลหนูคนเดียว พี่หนูทั้งสองคนถูกพ่อเเม่เลี้ยงได้ถึงเเค่4ขวบ ก็ส่งกลับไปที่เวียดนามให้ป้าเลี้ยงจนเพิ่งย้ายกลับมาอยู่กับพ่อเเม่ได้3ปีก็ต้องย้ายออกไปเรียนที่อื่นอีก พี่หนูคนนึงอายุ24คนนึงอายุ19 พี่หนูทั้งสองคนมีปมมีแผลเป็นใจจากพ่อเเม่ พ่อเเม่หนูไม่เคยปล่อยให้ลูกคนไหนรวมถึงตัวหนูเองมีอิสระในชีวิตเลิกเรียนเเล้วต้องตรงกลับบ้าน ไม่ให้มีเพื่อนมีสังคมเหมือนครอบครัวคนอื่น ไม่เคยรับฟังหรือให้คำปรึกษามีแต่ซ้ำเติมด่าว่าให้เจ็บช้ำน้ำใจ ไปแข่งขันวิชาการไม่เคยให้กำลังใจไม่เคยดีใยที่ไเ้รางวัลมา เเต่ไปบอกเพื่อนตัวเองว่าลูกบ้านนี้มันโง่ทำอะไรก็ไม่เป็น ไม่มีอนาคตต่างๆนานา ซึ่งหนูทั้งสามคนไม่มีใครเรียนด้อยเลยเเม้เเต่คนเดียว กิจกรรมในโรงเรีรยนก็ไม่ให้เข้าร่วม ไม่เคยแบ่งเวลา หริอให้ความเป็นส่วนตัวกับลุกตัวเอง จนตอนนี้หนูยังไม่รัว่าอะไรคือเริ่องส่วนตัวอะไรคือเรื่องสาธารณะตัวหนูเองก็ไม่มีเพื่อนให้คบ เเต่โดนสังคมในโรงเรียนสุมหัวนินทา ด่าว่าเป็นขยะสังคมนานาคำพูดครูก็ไม่ค่อยปลื้มในตัวหนูทั้งๆที่หนูก็อยู่นิ่งๆเงียบๆคนเดียว
ครูที่สนิทเพื่อนที่สนิทก็ย้ายโรงเรียนสอบติดกันไปหมดแลวเหลือหนูคนเดียวในโรงเรียนซึ่งไม่รู้จะปรึกษาจะพึ่งพาใครนอกจากตัวเองความฝันที่คิดอยากเป็นประธานนักเรียนมันคงต้องจบไปเพราะไม่ทีใครดันไม่มีใครส่งเสริม .เรื่องที่กล่าวมานี้พอจะเป็นสาเหตุให้หนูย้ายโรงเรียนได้มั๊ยคะ