ต้องทำตัวทำใจอย่างไรเมื่อยังต้องวนเวียนเจอแฟนเก่า

เรากับแฟนเก่าเคยทำงานที่บริษัทเดียวกันค่ะ เริ่มจากการเป็นเพื่นกันมาก่อนจากนั้นก็คบกัน  ตอนแรกเราปฏิเสธเพราะกลัวเหมือนคนอื่นๆที่เขาพูดว่า "อย่าคบคนที่ทำงานเดียวกัน ถ้าเลิกกันมันจะทำให้มองหน้ากันไม่ติด" สุดท้ายเราก็ตัดสินใจคบกันเพราะดูเขาจริงจังกับเรามากจนเราใจอ่อน แต่สุดท้ายเรากลายเป็นฝ่ายโดนเท ถูกเทอย่างไม่รู้ตัว เขามาบอกเลิกเราพร้อมกับย้ายไปทำงานที่สาขาอื่น .....แต่มันก็เป็นโอกาสอันดีนะคะ ที่เราจะใช้เวลาที่เหลือทำงานเพื่อลืมเขา ผ่านไป 7 ปี  สวรรค์แกล้งส่งเขาย้ายกลับมาช่วยงานที่สาขาเดิม  ครั้งแรกที่รู้ข่าวคิดว่า "ไม่เป็นไรหรอก ผ่านมา 7 ปีแล้ว ทุกอย่างน่าจะโอเค เราเข้มแข็งมากพอแล้ว"  เพราะตลอด 7 ปี เราไม่เคยส่งข้อความ ส่องเฟส โทรหา ตัดขาดจากเขาทุกช่องทาง เพื่อจะให้โอกาสตัวเองได้เริ่มต้นใหม่เมื่อไม่มีเขา แต่ความจริงมันไม่ใช่เลย....ทุกครั้งที่พอเจอหน้าเขาทีไร ความรู้สึกกลับมาอ่อนแอ นึกถึงแต่วันที่เขาเดินจากเราไป วันที่เราร้องไห้ขอให้เขาอยู่ เราพร้อมจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้นตามที่เขาต้องการ แต่เรากลับถูกปฎิเสธ นึกถึงแต่คำพูดที่เขามาหาเราที่บ้านแล้วต่อว่าเราต่างๆนานา ทั้งๆที่เราไม่รู้เรื่องและไม่เข้าใจในสิ่งที่เขากำลังต่อว่า วันนั้นเราหูอื้อไปหมด ความรู้สึกต่อสิ่งที่เขาว่าเรา ที่ 7 ปีก่อนมันฟังแล้วเสียดแทงมากเท่าไหร่ตอนนี้ก็ยังจำได้และรู้สึกว่ามันไม่ต่างกันกับ 7 ปีที่ผ่านมา มันด้านชาไปหมด  ทำตัวไม่ถูก ตอนนี้เขากลับมาทำงานที่นี่ได้ 4 เดือนและเขาก็มีแฟนใหม่เป็นรุ่นน้องในแผนกของเรา ......ยิ่งเห็นคนทั้งสองเดินมาด้วยกันมันจุกอยู่ข้างใน อึดอัด หายใจไม่ออก บางครั้งกลับบ้านน้ำตามันก็ไหล  คิดว่า "บ้าไปเปล่าวะ ร้องไห้ให้กับคนที่เขาไม่มองแม้แต่หน้าเรา แม้แต่คำว่าเพื่อนเขาก็ให้เราไม่ได้" รักครั้งนี้ทำให้เราเสียทั้งเพื่อนและเสียคนที่เรารัก ทุกครั้งที่เราเจอหน้าเขา เราอยากทำหน้าเชิ่ดๆ ยิ้มทักทายแบบไม่รู้สึกอะไร ก็ทำไม่ไหว รู้สึกมันหนักไปหมด ได้แต่เดินก้มหน้าก้มตาคอยหลบตลอด โชคดีได้พี่ๆที่แผนกที่เขารู้เรื่องของเราช่วยประคองและให้กำลังใจทุกครั้ง ถ้าเลี่ยงให้เราเจอหน้ากับแฟนเก่าและรุ่นน้องได้ก็จะช่วย  เราไม่เคยคิดเลยว่า 7 ปี จะไม่ช่วยอะไรเลย อาจเป็นเพราะว่า เขาคือคนที่เรารักจริงๆ และคงไม่รักใครได้เท่ารักเขา เขายังเป็นคนที่เราบ่นกับตัวเองว่าคิดถึงตลอดเวลา ยังคอยฟังเสียงเพลงที่เขาร้องส่งมาให้ทางเมล์ ยังคงคอยอ่านข้อความก่อนที่จะเลิกกันเดิมๆซ้ำไปซ้ำมา แต่เมื่อเลิกกันแล้วก็ไม่เคยจะไปวอแวหรือตามติดชีวิตเขา เพราะนึกเสมอว่าเขาเองก็ไม่ได้ต้องการเรา เราจึงได้ตัดขาดการติดต่อทุกช่องทาง ทุกอย่างเมื่อห่างกันไปน่าจะดีขึ้น แต่สุดท้ายที่สิ่งที่สุดสำหรับเราคือการเลี่ยงที่จะพบจะเจอ  แต่การที่จะเลี่ยงแบบนี้คงทำไม่ได้ตลอดไป เราไม่รู้ว่าเราจะอยู่ที่นี่ไปอีกนานแค่ไหน เขาจะอยู่ที่นี่ไปอีกกี่ปี มันต้องมีโอกาสที่เจอกันบ้างตามงานของบริษัท ถ้าเรายังหดหู่ทุกครั้งที่เจอคงไม่ดีกับใจของเราแน่ๆ รักเขามากแค่ไหนแต่เราสงสาร "หัวใจ" ของเรามากกว่า
                   สุดท้ายอยากขอให้คนที่อ่านกระทู้นี้ ช่วยแนะนำหรือช่วยแชร์ประสบการณ์หน่อยนะคะว่าต้องทำอย่างไรเมื่อเรายังต้องวนเวียนมาเจอแฟนเก่าแบบนี้ หรือเราต้องจัดการกับความรู้สึกของเราอย่างไรให้เข้มแข็งมากกว่านี้ ก่อนที่เราจะกลายเป็น "โรคหัวใจ" ไปมากกว่านี้  ขอบคุณค่ะ