ใครเคยเบื่อ นอย ซึม หลังจากเปลี่ยนงานบ้าง? จัดการความรู้สึกยังไงดี

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ที่มาตั้งเพราะหาเพื่อนคุย คุยกับเพื่อนในชีวิตไปหมดแล้ว5555 + เผื่อมีคำแนะนำในการจัดการความรู้สึกตัวเองให้ดีขึ้นด้วยจ้า งั้นเราขอเล่าเรื่องราวหน่อยนะคะ

1. เราทำบ.ใหญ่ที่นึงมาสักพัก งานหนัก เสาร์-ทิตมีทำงานด่วนบ้าง แต่ไม่ติด ไปทำงานแบบมีความสุขและสนุกกับเพื่อนร่วมงานและน้องๆในทีม ระบบในบ.เป็นขั้นเป็นตอนและสะดวกแก่การใช้งานมากๆไม่ว่าจะเป็นเรื่องการลา, การขอเอกสารต่างๆและอื่นๆ วัฒนธรรมองค์กรอารมณ์แบบพี่น้องเพื่อนกัน เฮฮามากๆ ไปเที่ยวนู่นนี่ด้วยกัน ไม่ไกลจากบ้านมากห่างประมาณ 20 โล สะดวกดีค่ะ

2ลักษณะงานที่เก่าเราคือจะทำงานร่วมกับน้องๆกราฟฟิคและตัดต่อรวมถึงแผนกอื่นๆด้วย ขอยกตัวอย่างให้เห็นภาพ
-Graphic+Editor เราจะคอยคิดคอนเซปขึ้นมาให้น้องทำให้และตรวจชิ้นงานก่อนนำไปใช้จริง
-ทีมอื่นๆติดต่อประสานงานทั้งเรื่องส่งงานและเอกสาร เลยกลายเป็นสนิทกับทีมอื่นด้วยคุยงานง่ายและสดวก

3. สาเหตุที่ลาออกมาจากนิสัยของทAsst. Manager ที่ชอบกัดทุกสิ่ง กัดเก่ง แทงเก่ง ให้เราทำงานให้แต่กลับไปบอกหัวหน้าว่าอีกคนทำ คือเราไม่ได้ต้องการเครดิตนะว่าเห้ยยยเราทำ แต่พอมาเจอเค้าพูดต่อหน้าว่าอีกคนทำ เราเสียความรู้สึกอะ ละเราไม่ใช่คนพูดเยอะ ก็ชอบปล่อยผ่าน อวดรวย ชอบดูถูกคนอื่น ปากบอกว่าพี่หวังดีกับน้องแต่ลับหลังคือแทงจ้า ที่ขาดไม่ได้เลยคือเลียเก่งมากเวอร์ และอีกหลายๆอย่างซึ่งเราก็ทนและปล่อยผ่านมาเป็นปีจนถึงจุดที่เอาวะ...ไม่ไหวแล้ว ออกเลยละกันเพราะก็แอบมีไปสัมงานที่อื่นมา ละได้พอดี ถามว่าใจจริงอยากออกไหม ถ้าไม่ติดเรื่องคนคงไม่ออกเพราะเราก็ยังรักองค์กรอยู่ เพื่อนร่วมงานดี แถมหลายๆอย่างก็ตอบโจทย์ (แอบบอกว่าคนออกไปเพราะเค้ามา 3 คนแล้ว)

4. เรามาที่ใหม่ก็เป็นบ.ใหญ่เช่นเดิมคือนี่มีความคิดว่าจะเอาบ.ใหญ่ไว้ก่อนเพราะเคยทำบ.เล็กแล้วการทำงานมั่วไปหมด ค่อนข้างเข็ด เลยคิดว่าเออบ.ใหญ่น่าจะทำงานไม่มั่ว ไม่รู้คิดถูกป่าวนะ55555 เรามาเริ่มงานได้1 อาทิตย์แล้วและก็เริ่มนอยๆตั้งแต่วันที่2 ด้วยสาเหตุดังนี้

-เปลี่ยนสายงานแต่ก็ไม่ต่างจากเดิมมาก ตอนแรกคิดว่าต้องโคกับกราฟฟิคโดยตรงเหมือนเดิม คอยตรวจและแจ้งความต้องการของเรากับกราฟฟิคเหมือนเดิม แต่ไม่ใช่อยู่นี่ไม่ได้ออกเสียงใดๆ บางทีเห็นaw ที่เกี่ยวกับงานเราออกมาก็ไม่ได้คอมเม้นอะไรเพราะเค้าขึ้นกับหัวหน้าโดยตรง หัวหน้าจะตรวจเองซึ่งจริงๆมันก็คงถูกต้องแล้ว แต่เราชินกับการทำงานแบบเดิมๆ ซึ่งต้องประบตัวอีกเยอะมากๆ

-เราไม่รู้สึกภูมิใจกับผลงานของเราเลย ตั้งแต่ที่เก่าเราทำอะไรเองแทบทุกอย่าง มีผลงานเป็นengagement+ตัวเลขที่ชัดเจน+ความชอบของuser มันทำให้เราแบบภูมิใจ มีความสุขที่งานเราปล่อยออกไปบนโลกออนไลน์แล้วมีคนเห็นมีคนชอบกับมัน ส่วนที่ใหม่งานในงานนึงเรามีส่วนแค่ประมาณ40% เราไม่ได้เป็นคนใช้ aw โดยตรง ไม่รู้ผลตอบรับว่าเวิร์คไหม มันเลยไม่ภูมิใจกับสิ่งที่ทำไป ถ้าเพื่อนๆเห็น user pantip เราคือเราชอบรีวิวนู่นนี่ เขียนนั่นนี่ ชอบและสนุกกับการที่มีคนมาอ่านมาดูมาเม้นคุย มันภูมิใจที่มีคนสนใจงานเรา

-งานน้อยมากๆในแต่ละวัน ไม่คิดว่าจะน้อยขนาดนี้ งานเรามันสั้นๆด้วยในแต่ละงาน บางวันไม่มีงาน นั่งเฉยๆไถเฟสไปมา ไม่ใช่เพราะเข้าไปใหม่นะคะ งานมันมีแค่นั้นอยู่แล้ว เนื่องจากต้องรอทีมอื่นๆบรีฟมาก่อนเราถึงจะมีงานทำ ละเราทำงานหนักมาตลอด มาเจอว่างๆเสียสติไปเลยจ้าาาา ว่างเกิ๊นนนน😂   เพื่อนก็ด่านะว่าบ้าาาา งานน้อยไม่ชอบ

ทีนี้เราเบื่อนอยและกลายเป็นซึมๆไม่ค่อยอยากคุยกับใครเลย คุยกับเพื่อนก็บ่นให้เพื่อนฟังแต่เรื่องนี้ เพื่อนคงเบื่อ ขนาดเรายังเบื่อตัวเอง5555 เราไม่ชอบตัวเองแบบนี้ มันไม่สนุกเลยอะ เวลาว่างๆคำว่าเบื่อมันก็เข้ามาในหัวจนอยากลาออก ก็พยายามสะกดจิตตัวเองว่าไม่เบื่อหรอก ไม่เบื่อ ลองดูก่อนสักเดือนนึงก็ยังดี แต่มะวานคือเครียดอะเบื่อ นอย ซึมจนอยากร้องไห้ คิดถึงแต่ที่ทำงานเก่า เหมือนอกหักผัวทิ้งอะ5555 บ่นกับตัวเองว่าคิดถูกแล้วใช่ไหม แต่ถ้าให้ทนอยู่อีกหลายปีก็เสียสติเหมือนกันเท่าที่ทนมาเป็นปีๆก็มากพอแล้ว มันตีกันไปหมดเลยอะพยายามหาไรทำ เช่นเขียนรีวิวเที่ยวแบบที่เราชอบ ก็กลายเป็นไม่อยากทำอีก สรุปนั่งเฉยๆคิดมากไปวันๆ😂  เห้ออออออ ไม่รู้จะทำไงกะตัวเอง แต่ตอนนี้ขอบคุณพันทิปมากกกกก ถือว่าเราได้ระบายอีก ใครเคยเป็นแบบเรา จัดการตัวเองยังไงบ้างอะ ถ้ามีคำแนะนำในการจัดการความเครียด รบกวนแนะนำเรามาได้นะคะ เผื่อเราจะลองเอาไปปรับใช้ ขอบคุณมากจ้า☺️
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่