สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
เราไม่เชื่อว่าคุณจะรู้สึกผิดจริงๆ หรือไม่อาจจะรู้สึกผิดตอนนี้แล้วก็จะลืมไป เราจะเล่าให้ฟังคะเพราะครอบครัวเราเคยโดนคนแบบคุณโกงไปคะ โกงทั้งแบบตรงๆและทางกฎหมาย ที่พีคกว่านั้นคือคนที่ทำเรื่องแบบนี้กับครอบครัวของเราดันเป็นพี่แท้ๆของแม่นั่นเอง เราเป็นลูกคนโตเราเห็นความทุกข์ที่เขาได้รับทำให้เราที่เป็นลูกซึ่งไม่รู้เรื่องต้องลำบากกันหมด เราหมดโอกาสเรียนต่อในทางที่ต้องการ พ่อกับแม่ยังมีน้องต้องส่งเสียอีก เราต้องรับรู้ความทุกข์ที่เขาได้รับ โดยเฉพาะที่ต้องทนฟังคำด่าคนที่โกงนั้นตั้งแต่เราอายุ12จนตอนนี้เรา20 8ปีเต็มๆที่ต้องมารับผลของการกระทำของคนที่โกงบ้านเราไป ปัญหาการเงินและปัญหาครอบครัวที่ตามมามันเจ็บคะ คนที่เขาได้รับผลของการกระทำแบบที่คุณร่วมกันกับเพื่อนโกงคนๆนั้น ถ้าคุณสำนึกผิดได้จริงควรทำอะไรสักอย่างให้คนที่คุณโกงเอาเปรียบเขาไปได้รับรู้ว่าคุณสำนึกและรับผิดชอบในสิ่งที่ทำ อย่าพูดแต่ว่ารู้สึกผิดแต่ไม่ทำอะไร แต่หากคุณไม่ทำอะไรนั่นคือสิทธิ์ของคุณคะ คุณคิดซะว่าคุณไม่เชื่อเรื่องเวรกรรมเอาที่สบายใจก็ได้คะไม่มีใครว่า คุณหาวิธีเอาความรู้สึกผิดนี่ออกไปจากใจคุณให้ได้ละกันคะถ้าไม่อยากรู้สึกทุกข์นัก สิ่งที่คุณได้ทำผิดคุณไม่ไช่ว่าไม่ตั้งใจคุณตั้งใจทำมันไปแล้วคะ ฉะนั้นควรยอมรับสิ่งที่จะเกิดตามมาหลังจากนี้ให้ได้คะ คนเราถ้าสำนึกได้ย่อมพอกลับลำแล้วลุกขึ้นมาแก้ไขหรือรับผิดชอบอะไรบ้าง คุณเลือกเอาคะว่าอยากเป็นคนแบบไหน และขอบคุณคะที่ตั้งกระทู้เล่าประสบการณ์ความรู้สึกผิดที่มันหลอกหลอนอยู่ในจิตใต้สำนึก คนที่ได้รับความรู้สึกนี้มันรู้สึกยังไง
อย่าเอาแต่หาที่ระบายเพื่อปลอบใจตัวเอง อย่าลืมค่ะว่าคุณตั้งใจร่วมกับเพื่อนคุณโกงกันด้วยตัวเอง คุณโกงเขาไปแล้วคะ อยากแก้ไขแก้เมื่อยังมีโอกาส ถ้าไม่อยากแก้ไขอะไรก็สิทธิ์ของคุณคะ คุณเลือกเอง
อย่าเอาแต่หาที่ระบายเพื่อปลอบใจตัวเอง อย่าลืมค่ะว่าคุณตั้งใจร่วมกับเพื่อนคุณโกงกันด้วยตัวเอง คุณโกงเขาไปแล้วคะ อยากแก้ไขแก้เมื่อยังมีโอกาส ถ้าไม่อยากแก้ไขอะไรก็สิทธิ์ของคุณคะ คุณเลือกเอง
สมาชิกหมายเลข 1008529 ถูกใจ, moopeepink ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 922661 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3288832 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 5214507 ถูกใจ, มีสติในโซเชียล ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1878620 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5392439 ถูกใจ, โอเลี้ยงลาเต้จูดี้บัฟฟี่ลักกี้ ถูกใจ
ความคิดเห็นที่ 3
ของผมไม่ได้ทำร้ายใคร แต่ไม่สนใจที่จะช่วยเหลือคนอื่นทั้งๆที่ช่วยได้...
สิบกว่าปีมาแล้ว....ไปเที่ยวกาญจนบุรีแวะกินข้าวข้างทางแล้วนั่งหันหน้าออกไปทางถนนเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ2คนอายุน่าจะประมาณ 7-10 ขวบเดินผ่านหน้าร้านไป พอกินเสร็จก็จะขึ้นรถ เด็กหญิงคนที่โตกว่าก็เดินเข้ามาหาแล้วพูดว่า
เด็ก......... น้าคะหนูรบกวนอะไรสักหน่อย ได้ไหมคะ
ผม.......... ไม่ได้ (ตอบแบบไม่แยแส)
เด็ก......... งั้นไม่เป็นไรค่ะ (เด็กคนนั้นก็เดินคอตกกลับไปหาน้องซึ่งยืนอยู่ห่างๆ)
เมื่อขับรถออกมาเพื่อเดินทางต่อ มันก็มีคำถามอยู่ในใจว่า เด็กเขามาขอให้เราช่วยเรื่องอะไร? แล้วทำไมเราถึงตอบกลับไปแบบนั้น? แล้วคำถามที่ว่านั้นมันก็วนเวียนอยู่ในหัวเป็นสัปดาห์แล้วก็ค่อยๆจางหายไป
บางครั้งบางคราวมันก็จะกลับมาใหม่ตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา (บังเอิญเห็นกระทู้นี้มันก็เลยกลับมาอีกครั้ง)
ตั้งแต่ตอนนั้นมาถึงปัจจุบัน ถ้ามีใครมาขอความช่วยเหลือเป็นเงินทองหรือสติปัญญาที่ผมมีอยู่ แล้วให้ได้โดยที่ผมไม่เดือดร้อนผมไม่เคยปฎิเสธ
(การใช้ความรู้เรื่องรถยนต์มาช่วยตอบในห้องรัชดาก็มาจากสาเหตนี้เหมือนกัน)
เทวดามาโปรดให้ทำดีตรงหน้าแต่ไม่สนใจจะทำ ป่านนี้เด็กคนนั้นคงโตเป็นสาวแล้ว ก็ขอให้อย่างเจอคนเฮงซวยแบบน้าอีกเลยนะหนู....
สิบกว่าปีมาแล้ว....ไปเที่ยวกาญจนบุรีแวะกินข้าวข้างทางแล้วนั่งหันหน้าออกไปทางถนนเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ2คนอายุน่าจะประมาณ 7-10 ขวบเดินผ่านหน้าร้านไป พอกินเสร็จก็จะขึ้นรถ เด็กหญิงคนที่โตกว่าก็เดินเข้ามาหาแล้วพูดว่า
เด็ก......... น้าคะหนูรบกวนอะไรสักหน่อย ได้ไหมคะ
ผม.......... ไม่ได้ (ตอบแบบไม่แยแส)
เด็ก......... งั้นไม่เป็นไรค่ะ (เด็กคนนั้นก็เดินคอตกกลับไปหาน้องซึ่งยืนอยู่ห่างๆ)
เมื่อขับรถออกมาเพื่อเดินทางต่อ มันก็มีคำถามอยู่ในใจว่า เด็กเขามาขอให้เราช่วยเรื่องอะไร? แล้วทำไมเราถึงตอบกลับไปแบบนั้น? แล้วคำถามที่ว่านั้นมันก็วนเวียนอยู่ในหัวเป็นสัปดาห์แล้วก็ค่อยๆจางหายไป
บางครั้งบางคราวมันก็จะกลับมาใหม่ตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา (บังเอิญเห็นกระทู้นี้มันก็เลยกลับมาอีกครั้ง)
ตั้งแต่ตอนนั้นมาถึงปัจจุบัน ถ้ามีใครมาขอความช่วยเหลือเป็นเงินทองหรือสติปัญญาที่ผมมีอยู่ แล้วให้ได้โดยที่ผมไม่เดือดร้อนผมไม่เคยปฎิเสธ
(การใช้ความรู้เรื่องรถยนต์มาช่วยตอบในห้องรัชดาก็มาจากสาเหตนี้เหมือนกัน)
เทวดามาโปรดให้ทำดีตรงหน้าแต่ไม่สนใจจะทำ ป่านนี้เด็กคนนั้นคงโตเป็นสาวแล้ว ก็ขอให้อย่างเจอคนเฮงซวยแบบน้าอีกเลยนะหนู....
shalimar ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1067288 ถูกใจ, กว่างกว๊าง ถูกใจ, นายธุรการ ถูกใจ, หลงทางยังหาเจอ ถูกใจ, Donya tree lover ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1008529 ถูกใจ, น้องหมูจ๋า...น้องหมาอยู่นี่ ถูกใจ, Poulet Frit ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3288832 ซึ้งรวมถึงอีก 18 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ผมมาแชร์ประสบการณ์ "ตราบาปติดใจ" ครับ ว่ามันเป็นยังไง เวลาไปทำอะไรที่ไม่ดีไว้
คือไม่กี่วันมานี้ผมกับเพื่อนคนนึง ได้ร่วมกันโกงเรื่องธุรกิจมา (ผมใช้ช่องโหว่กฏหมาย และสำเร็จ ผู้เสียหายตาม หรือฟ้องร้องไม่ได้ด้วย)
ตอนที่วางแผนจะทำก็รู้นะครับ มันแย่ มีแว้บๆนึงคิดเรื่อง สามัญสำนึกขึ้นมาบ้าง แต่ก็ลืมๆไป เพราะไม่อินครับ
บ่ายเมื่อวานนี้ ผมได้รู้มา ว่าคนที่ถูกผมกับเพื่อนโกง เค้าร้องไห้หนักมาก บวกกับปัญหาอื่นๆ ที่ผมกับเพื่อนโยนขี้ไปให้
ผมก็ไม่รู้เป็นไงนะ ไม่กล้าถามต่อ ตอนนั้นใจเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วครับ ไม่กล้ารับความจริงแล้ว
ผมอยากจะกลับไปช่วยหรือเยียวนะ แต่ทำไม่ได้ เนื่องจากธุรกิจมี people at stake หลายคนอยู่ เดี๋ยวจะมีปัญหามาอีก
ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยเข้าคำว่า ตราบาปติดใจ อะไรแบบนี้ เพียงแค่คิดว่า
" เออ ไม่ต้องนึกถึงมันก็ไม่เป็นไรหรอก แค่ได้ผลประโยชน์ก็พอแล้ว โลกก็เป็นแบบนี้ ผู้อ่อนแอ
ก็จะโดนคนที่แข็งแรง(หรือฉลาดกว่า)เหยียบไป "
ตอนนี้เรื่องติดใจผมมาตลอด ตอนเย็นผมก็ไม่ได้กินข้าว ทำงานก็ไม่รู้เรื่อง รู้สึกผิด มันร้อนแปลกๆ
ผมหาสาเหตุไม่ได้ ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้น แต่เหมือนมันปักติดใจอยู่
ผมไม่ได้มีเรื่องเครียดอะไร ทุกอย่างตอนนี้ลงตัวและโอเค แต่มันไม่ความสุขเลยครับ
ตอนนี้ได้เข้าใจชัดเจนเลย มันรู้สึกแย่อยู่ในใจตลอด คือตลอด ไม่ได้คิด
มันอยู่ในจิตสำนึก แปลกเหมือนกันครับ ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้มีศีลธรรมอะไรเลยนะ เลวด้วยซ้ำ
ขออภัยครับ อาจจะพิมพ์ไม่ค่อยเก่ง
แต่อยากจะบอกว่า เรื่อง ตราบาปติดใจ มันมีจริงครับ
เวลาไปทำอะไรไม่ดีกับใครไว้หนักๆ
เหมือนเราโดนสาปกลายๆ มันจะรู้สึกตลอดเวลา แม้ไม่ได้คิด มันก็จะอยู่ในจิตสำนึกตลอด
ถ้าไม่เจอกับตัว ก็จะไม่รู้
ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะรู้สึกแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน จากตอนนี้ไป คงไม่ลืมไปอีกหลายสิบปี
อย่าทำเลยนะครับ วันนี้ผมเข้าใจเลย จะมีเงิน มีอะไรแค่ไหน
แต่ถ้ามันมาจากการเอาเปรียบคนอื่น ทำร้ายคนที่เรารัก อะไรก็ตาม อย่าทำเลยครับ
ผมบอกได้แค่นี้จริงๆ
ไม่อยากให้คนอื่นๆมารู้สึกแบบผมครับ มันไม่คุ้มเลย