เกริ่นก่อนว่าตัวเองจบป.ตรีคณะนึงซึ่งไม่มีเอกเกี่ยวกับงานวิดีโอโดยตรงแต่ก็เรีนนถ่ายภาพและตัดต่อมาบ้าง
สมัยเรียนไม่ได้ชอบอะไรแบบนี้เลย มีชมรมก็ไม่เข้า ไม่รู้ทำไม พอจบมาด้วยความที่เก่งภาษาอังกฤษ เลยได้งานพวกสายประสานงานที่ใช้ภาษาเยอะ ทำไปได้ 3 ปีก็อยากลับมาทำงานด้านมีเดียอีก เพราะตอนนั้นเริ่มจับกล้องถ่ายภาพเป็นงานอดิเรก และพอรู้จักคนเยอะขึ้น มีคอนเนคชั่นบ้าง ปัจจุบันเลยได้งานประจำบริษัทเล็กๆ เจ้าของเป็นต่างชาติ เรามีตำแหน่งถ่ายและตัดต่อ แต่ก็ได้ทำทุกอย่างเป็นผู้ช่วยด้วยเวลาถ่ายงานป็นทีม ก็เรียนจัดไฟ ประสานงานในกอง ทำมาเกือบ 3 ปี แล้ว
ตอนมาใหม่ๆคือต้องเทรนใหม่หมดเพราะใช้โปรแกรมตัดต่อคนละอย่างกับที่เรียน เราก็ไม่ได้เรียกเงินเดือนสูง เพราะคิดว่าเรามีประสบการณ์น้อย
แต่พอทำไปเรื่อยๆก็มีเพื่อนมาติดต่อให้รับงานนอกบ้าง ก็มีระหองระแหงกับที่ทำงานเพราะไม่อยากให้รับงานทับไลน์กัน เราก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจแล้ว เพราะส่วนใหญ่ลูกค้าก็คือเพื่อนๆเรา คอนเนคชั่นเราเอง ส่วนใหญ่ก็ชมว่าเรามีเซ้นสํในการถ่าย บริษัทที่ทำมาจะ 3 ปีก็ไม่มีสวัสดิการอะไรเลย เราเป็นพนักงานคนเดียว เงินเดือนก็ไม่ขึ้น ไม่มีอะไรซักอย่าง แต่เจ้าของเป็นมือทำวิดีโอที่เทพมาก สอนเราทุกอย่าง เราตัดได้ในระดับดี แต่เราก็รึ้สึกเอาตัวเองไปเปรียบกับเค้าตลอดเวลา ว่ายังตัดงานไม่เทพเท่าคนอื่น
ตอนนี้เราอายุ 30 แล้ว เริ่มมองหาความมั่นคงทางการเงิน และรู้สึกว่า ถ่ายไปซักพัก งานมันก็ซำ้ๆ ถ่ายอีเว้นท์ งาน edm ไนท์คลับ เงินก็พอกิน แต่งานมันไม่สร้างจุดหมายในชีวิต รู้สึกไม่อินกับอะไรวัยรุ่นแบบนี้แล้ว
เรากลับชอบงาน Assistant มากกว่า เพราะไม่ต้องนั่งตัดงานหน้าคอมเรารู้สึกมี passion กับมัน ถึงขนาดอยากทำ freelance ด้านนี้เต็มตัว แต่ใจนึงก็ยังอยากจับกล้อง เพราะชอบถ่าย แต่ดันไม่ชอบตัด
ตอนนี้ก็เลยเกิดคำถามในใจว่า เราควรเดินทางไหนดี มองคนอื่นก็สงสัย ว่าทำไมเค้ามีความมั่นใจในสิ่งที่ตัวเองทำจัง พวกพี่ๆที่ทำฟรีแลนซ์ก็ดูเก่ง จับงานแป้ปเดียวเสร็จ ไอ้ครั้นที่เราจะหาบริษัทใหม่ หรือออกมาทำฟรีแลนซ์ ก็ไม่แน่ใจว่าอยากกลับไปถ่ายและตัดต่ออย่างเดียวไหม เราเป็นคนที่ชอบแก้ปัญหา และเป็นคนคิดไว ตัดสินใจเร็ว ลุยงานได้ เก่งภาษา ปัจจุบันมีคนมาเสนองานทำวิดีโอประจำรายได้ดีกว่าบริษัทที่อยู่เดิม แต่เราก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าอยากทำจริงๆไหม
ประกอบกับตอนนี้เบื่อกทม. รู้สึกตันกับงาน อย่างที่ว่า เลยสมัคร working holiday นิวซีแลนด์ไว้ แล้วกำหนดจะไปปีหน้า แต่ก็กลัวว่าถ้าทิ้งคอนเนคชั่นในกทม.ไป จะกลับมายากมั้ย ไปที่นั่นก็ไม่รู้ว่าจะได้งานวิดีโอไหม
เกริ่นมาซะยาววว 55 แค่อยากรู้ว่า มีใครทำงานด้านนี้ อายุเท่าเราแล้วงงกับตัวเองเหมือนเราไหม? อยากถามคนที่ทำงานว่ามีโมเม้นแบบเราบ้างไหม แล้วเลือกทางเดินกันยังไงคะ
มีใครทำงานด้านวิดีโอมาซักพักแล้วรู้สึกงงกับชีวิตมั้ยคะ
สมัยเรียนไม่ได้ชอบอะไรแบบนี้เลย มีชมรมก็ไม่เข้า ไม่รู้ทำไม พอจบมาด้วยความที่เก่งภาษาอังกฤษ เลยได้งานพวกสายประสานงานที่ใช้ภาษาเยอะ ทำไปได้ 3 ปีก็อยากลับมาทำงานด้านมีเดียอีก เพราะตอนนั้นเริ่มจับกล้องถ่ายภาพเป็นงานอดิเรก และพอรู้จักคนเยอะขึ้น มีคอนเนคชั่นบ้าง ปัจจุบันเลยได้งานประจำบริษัทเล็กๆ เจ้าของเป็นต่างชาติ เรามีตำแหน่งถ่ายและตัดต่อ แต่ก็ได้ทำทุกอย่างเป็นผู้ช่วยด้วยเวลาถ่ายงานป็นทีม ก็เรียนจัดไฟ ประสานงานในกอง ทำมาเกือบ 3 ปี แล้ว
ตอนมาใหม่ๆคือต้องเทรนใหม่หมดเพราะใช้โปรแกรมตัดต่อคนละอย่างกับที่เรียน เราก็ไม่ได้เรียกเงินเดือนสูง เพราะคิดว่าเรามีประสบการณ์น้อย
แต่พอทำไปเรื่อยๆก็มีเพื่อนมาติดต่อให้รับงานนอกบ้าง ก็มีระหองระแหงกับที่ทำงานเพราะไม่อยากให้รับงานทับไลน์กัน เราก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจแล้ว เพราะส่วนใหญ่ลูกค้าก็คือเพื่อนๆเรา คอนเนคชั่นเราเอง ส่วนใหญ่ก็ชมว่าเรามีเซ้นสํในการถ่าย บริษัทที่ทำมาจะ 3 ปีก็ไม่มีสวัสดิการอะไรเลย เราเป็นพนักงานคนเดียว เงินเดือนก็ไม่ขึ้น ไม่มีอะไรซักอย่าง แต่เจ้าของเป็นมือทำวิดีโอที่เทพมาก สอนเราทุกอย่าง เราตัดได้ในระดับดี แต่เราก็รึ้สึกเอาตัวเองไปเปรียบกับเค้าตลอดเวลา ว่ายังตัดงานไม่เทพเท่าคนอื่น
ตอนนี้เราอายุ 30 แล้ว เริ่มมองหาความมั่นคงทางการเงิน และรู้สึกว่า ถ่ายไปซักพัก งานมันก็ซำ้ๆ ถ่ายอีเว้นท์ งาน edm ไนท์คลับ เงินก็พอกิน แต่งานมันไม่สร้างจุดหมายในชีวิต รู้สึกไม่อินกับอะไรวัยรุ่นแบบนี้แล้ว
เรากลับชอบงาน Assistant มากกว่า เพราะไม่ต้องนั่งตัดงานหน้าคอมเรารู้สึกมี passion กับมัน ถึงขนาดอยากทำ freelance ด้านนี้เต็มตัว แต่ใจนึงก็ยังอยากจับกล้อง เพราะชอบถ่าย แต่ดันไม่ชอบตัด
ตอนนี้ก็เลยเกิดคำถามในใจว่า เราควรเดินทางไหนดี มองคนอื่นก็สงสัย ว่าทำไมเค้ามีความมั่นใจในสิ่งที่ตัวเองทำจัง พวกพี่ๆที่ทำฟรีแลนซ์ก็ดูเก่ง จับงานแป้ปเดียวเสร็จ ไอ้ครั้นที่เราจะหาบริษัทใหม่ หรือออกมาทำฟรีแลนซ์ ก็ไม่แน่ใจว่าอยากกลับไปถ่ายและตัดต่ออย่างเดียวไหม เราเป็นคนที่ชอบแก้ปัญหา และเป็นคนคิดไว ตัดสินใจเร็ว ลุยงานได้ เก่งภาษา ปัจจุบันมีคนมาเสนองานทำวิดีโอประจำรายได้ดีกว่าบริษัทที่อยู่เดิม แต่เราก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าอยากทำจริงๆไหม
ประกอบกับตอนนี้เบื่อกทม. รู้สึกตันกับงาน อย่างที่ว่า เลยสมัคร working holiday นิวซีแลนด์ไว้ แล้วกำหนดจะไปปีหน้า แต่ก็กลัวว่าถ้าทิ้งคอนเนคชั่นในกทม.ไป จะกลับมายากมั้ย ไปที่นั่นก็ไม่รู้ว่าจะได้งานวิดีโอไหม
เกริ่นมาซะยาววว 55 แค่อยากรู้ว่า มีใครทำงานด้านนี้ อายุเท่าเราแล้วงงกับตัวเองเหมือนเราไหม? อยากถามคนที่ทำงานว่ามีโมเม้นแบบเราบ้างไหม แล้วเลือกทางเดินกันยังไงคะ