เราก็มีพี่สาวแท้ๆนี่แหละ เขาชอบอารมณ์ขึ้นๆลงๆตอนเด็กๆเราก็อยู่ด้วยตอนพี่ขึ้น ม.1เราแยกกัน3ปี เจอกันจนนับครั้งได้แต่จบ ม.3ก็เข้าเรียนที่กรุงเทพมา หลังๆเขาแปลกๆเราก็ว่าเขามีแฟนก็ไม่ได้คิดอะไรพี่พยายามปกปิดพ่อกับแม่แต่เราก็ผิดเองที่ไปบอกพ่อกับแม่หลังจากตอนนั้น พี่ก็ดูไม่ชอบเลย ทุกคนกลัวอารมณ์ของพี่เราคะ ทั้ง พ่อ แม่ ป้า ยาย มีแค่เราคนเดียวที่คุยกับทุกคนได้
บางทีเราเรียนกลับมาเหนื่อยๆยายบ่นแม่เรื่องเราพี่เราก็ได้ยินแต่เราใส่หูฟังเลยไม่ได้ยิน พอพี่เราออกมาจากห้องน้ำก็มาด่าเราทั้งๆที่ไม่รู้เรื่องเลย
เป็นอย่างนี้บ่อยค่ะ ไม่ชินสักทีไม่รู้ทำไมต้องแอบร้องไห้ตลอดเวลาที่โดนแบบนี้ไม่ใช่แค่พี่ พ่อ ยาย ชอบพูดอะไรให้ก่อนนอนเราเลยเก็บไปคิดก็เครียดๆค่ะ เครียดทั้งที่โรงเรียนทั้งที่บ้านต่อหน้าพ่อแม่พี่เราก็เล่นด้วยดีๆลับหลังก็เป็นอีกคนไม่ชอบแบบนี้เลยค่ะ พยายามปรับตัวด้วยแล้วแต่ไม่ชินสักที
อยากได้คำแนะนำค่ะ
บางทีเราเรียนกลับมาเหนื่อยๆยายบ่นแม่เรื่องเราพี่เราก็ได้ยินแต่เราใส่หูฟังเลยไม่ได้ยิน พอพี่เราออกมาจากห้องน้ำก็มาด่าเราทั้งๆที่ไม่รู้เรื่องเลย
เป็นอย่างนี้บ่อยค่ะ ไม่ชินสักทีไม่รู้ทำไมต้องแอบร้องไห้ตลอดเวลาที่โดนแบบนี้ไม่ใช่แค่พี่ พ่อ ยาย ชอบพูดอะไรให้ก่อนนอนเราเลยเก็บไปคิดก็เครียดๆค่ะ เครียดทั้งที่โรงเรียนทั้งที่บ้านต่อหน้าพ่อแม่พี่เราก็เล่นด้วยดีๆลับหลังก็เป็นอีกคนไม่ชอบแบบนี้เลยค่ะ พยายามปรับตัวด้วยแล้วแต่ไม่ชินสักที