หลัง ww2 ไทยเราพัฒนาตามสหรัฐแนะนำ เน้นทำถนนให้รถวิ่ง เดินทางด้วยเครื่องบิน แต่ไม่เอาเรื่องการวางรางรถไฟเพื่อขนของมาด้วย

พัฒนา ตาม แนวทางที่สหรัฐ แนะนำ  

ทำถนนให้รถวิ่ง เชื่อมเมืองต่างๆ และสหรัฐได้มาใช้ด้วย

อย่างเช่นช่วง สงครามเวียดนาม ถนนสายมิตรภาพ   ถนนบางนาตราด  ขนอาวุธ

ช่วงปี  พศ.  2498   ไทยยังได้สั่งหัวรถจักรรถไฟ  ดาเวนปอร์ต  มาใช้เลย

แต่ ระบบรถไฟ กลับไม่ได้รับการพัฒนา  การวางรางใหม่ๆ  ไม่ได้รองรับการขนสินค้าเหมือนกับสหรัฐ

ขอสหรัฐ ตู้ คอนเทรนเนอร์ขนได้ แคร่ละ สองตู้เลย  วางซ้อนกัน

..แต่หมอนรองก็ต้อง เพิ่มการรับน้ำหนักให้ได้ด้วย..    ใช้ขนส่งรถเก๋งที่จะขนไปส่งลูกค้า ทั่วประเทศได้

แต่เรากลับใช้รถขน   ขนได้ทีละ 6- 7  คัน ทังที่ยอกขายรถในประทศ ปีละ แสนคัน

และส่งออกอีก 9 แสนคัน

............

และเราก็ไม่ได้ เอาเรื่องการ ผลิตอาวุธพื้นฐานมาใช้เอง  หรืออุตสาหกรรมหนักต่างๆ แบบเกาหลีใต้ และญี่ปุ่น

... หรือเพราะ เราไม่ต้องการจะรับ  เพราะคิดว่า เสียเวลาลงทุน  ซื้อเอาง่ายกว่า

มีรัฐบาลนี้ ที่เข้ามา อนุม้ติงบการสรา้ง ระบบราง  ไว้หลายโครงการ  มากกกกก

แต่กำลังก่อสรา้งอยู่ ยังไม่เสร็จเรียบร้อย ดี

อย่างรถไฟรางคู่ ลงใต้     ต่อไปลงชุมพร  จะใช้แค่ 5  ชม.   รถไฟสายใต้ยาวกว่าสายเหนือ เกือบเท่าตัว

....... แต่ ต้องระวัง  พวกรอกินผลประโยชน์         เหมือน เจ้ากา  ตัวในรูปนี้