สวัสดีค่ะ...กระทู้นี้เป็นเรื่องราวเพิ่มเติมต่อจากกระทู้เก่าก่อนหน้านี้
https://pantip.com/topic/35404412 ที่ จขกท. อยากจะมาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจาก 3 ปีกว่าที่ผ่านมา...
หลังจากที่หนุ่มแขกขนตางอน ประสบอุบัติเหตุจนทำให้ความทรงจำของเขา ในบางช่วงบางตอนขาดหายไปนั้น...มันทำให้ จขกท. ได้เรียนรู้ว่า "เวลา" นั้นมีค่าและสำคัญมากขนาดไหน...เราเลือกที่จะใช้เวลาให้คุ้มค่าด้วยการดูแลความรู้สึกของกันและกันให้มากที่สุด....กว่าหนุ่มแขกจะหายดีเกือบปกติก็ใช้เวลาเกือบ 2 ปี...และตอนนี้สถานะหลายๆอย่างก็เปลี่ยนไปมากมาย...
ในช่วงที่หนุ่มแขกยังรักษาตัวอยู่นั้น (จะเรียกเช่นนั้นก็ไม่ถูกมากนะ) ...เขาจะชอบชวน จขกท. ไปตลาดต้นไม้หรือร้านต้นไม้เป็นประจำ...หนุ่มแขกเริ่มชอบไม้ดอกและการจัดสวนเป็นพิเศษ และสวนที่บ้านก็ถูกจัดเปลี่ยนเกือบจะทุกเดือนไปโดยอัตโนมัติ...จนเมื่อความทรงจำหลายสิ่งเริ่มกลับมา เขาจึงกลับไปที่ประเทศของเขาเพื่อที่จะศึกษาต่อในด้านการเกษตรโดยเฉพาะ....จะพูดไปว่าเขาชอบของเขาก็ได้นะ...และไปเรียนอย่างจริงจัง(เรียกได้ว่าเขาคงจะหลงใหลเป็นอย่างมาก)...และเขาจะทำธุรกิจด้านการเกษตรอย่างจริงจัง(ยิ่งเพิ่มพีคความ งง??? ให้ทุกคนในบัดดล)
ด้วยเวลาที่ต่างกัน 4-6 ชั่วโมง...เราเริ่มแบ่งปันเวลาให้กันน้อยลง (โดยไม่มีใครรู้ตัว)...โดยพื้นฐานแล้ว จขกท. คือคนบ้างาน และประจวบเหมาะที่ได้เปลี่ยนงานที่มันท้าทายมากขึ้น จึงเผลอลืมเวลาที่ทำตกล่นไป ส่วนหนุ่มแขกเองเขาก็บ้างานไม่แพ้ จขกท. ยิ่งเริ่มจับธุรกิจใหม่ ชีวิตเขายิ่งวุ่นวายมากขึ้น...จากที่เคยคุยกันทุกวัน ก็กลายเป็นนานๆครั้งจะคุยกันสักครั้ง...จนในวันหนึ่ง จขกท. กับแม่ กำลังช่วยตกแต่งบ้านใหม่ ก็เลยช่วยกันจัดของในบ้าน... จขกท. ไปเจอกับกล่องไม้เล็กๆใบหนึ่งซ่อนไว้ในลิ้นชักข้างหัวเตียง...และมีกระดาษโน้ตติดอยู่ มีข้อความเขียนไว้ว่า "เปิดดูสิ...แล้วบอกผมว่าคุณไม่ได้เปิดลิ้นชักนี้มากี่วันแล้ว..." สมองของ จขกท. ประมวลผลออกมาแล้วคิดว่าน่าจะราวๆ 5 เดือนกว่าๆเห็นได้ ( OMG!!! ฝุ่นคละคลุ้งมากมาย)...จขกท. จึงลองเปิดดูในกล่องมันเป็นรูปโปสการ์ด...ทะเลทรายตอนกลางคืนที่มีดวงดาวเต็มท้องฟ้า...จขกท. ไม่รู้ว่ามันคือที่ไหนและหมายความว่ายังไง???
จขกท. จึงโทรไปบอกเขา สารภาพว่า "ลืมเปิดลิ้นชักหลายเดือนเลยอ่ะ"...หนุ่มแขกหัวเราะแล้วถามว่า..."ปัดฝุ่นให้หัวใจผมหน่อย...ว่างเมื่อไหร่???...อยากมาหาผมไหม???...ผมคิดถึงคุณมากนะ" (โอ้ยยยย...แพ้ขนตางอนอีกตามเคย)...ก็เลยบอกเขาไปว่า จะรีบเคลียร์งานและรีบบินไปหานะ...ก็เลยถือโอกาสลาพักร้อน และพาแม่ไปเที่ยวด้วยพร้อมกัน Go Go.....
เมื่อมีหนุ่มแขกมาตามจีบ...(2)
หลังจากที่หนุ่มแขกขนตางอน ประสบอุบัติเหตุจนทำให้ความทรงจำของเขา ในบางช่วงบางตอนขาดหายไปนั้น...มันทำให้ จขกท. ได้เรียนรู้ว่า "เวลา" นั้นมีค่าและสำคัญมากขนาดไหน...เราเลือกที่จะใช้เวลาให้คุ้มค่าด้วยการดูแลความรู้สึกของกันและกันให้มากที่สุด....กว่าหนุ่มแขกจะหายดีเกือบปกติก็ใช้เวลาเกือบ 2 ปี...และตอนนี้สถานะหลายๆอย่างก็เปลี่ยนไปมากมาย...
ในช่วงที่หนุ่มแขกยังรักษาตัวอยู่นั้น (จะเรียกเช่นนั้นก็ไม่ถูกมากนะ) ...เขาจะชอบชวน จขกท. ไปตลาดต้นไม้หรือร้านต้นไม้เป็นประจำ...หนุ่มแขกเริ่มชอบไม้ดอกและการจัดสวนเป็นพิเศษ และสวนที่บ้านก็ถูกจัดเปลี่ยนเกือบจะทุกเดือนไปโดยอัตโนมัติ...จนเมื่อความทรงจำหลายสิ่งเริ่มกลับมา เขาจึงกลับไปที่ประเทศของเขาเพื่อที่จะศึกษาต่อในด้านการเกษตรโดยเฉพาะ....จะพูดไปว่าเขาชอบของเขาก็ได้นะ...และไปเรียนอย่างจริงจัง(เรียกได้ว่าเขาคงจะหลงใหลเป็นอย่างมาก)...และเขาจะทำธุรกิจด้านการเกษตรอย่างจริงจัง(ยิ่งเพิ่มพีคความ งง??? ให้ทุกคนในบัดดล)
ด้วยเวลาที่ต่างกัน 4-6 ชั่วโมง...เราเริ่มแบ่งปันเวลาให้กันน้อยลง (โดยไม่มีใครรู้ตัว)...โดยพื้นฐานแล้ว จขกท. คือคนบ้างาน และประจวบเหมาะที่ได้เปลี่ยนงานที่มันท้าทายมากขึ้น จึงเผลอลืมเวลาที่ทำตกล่นไป ส่วนหนุ่มแขกเองเขาก็บ้างานไม่แพ้ จขกท. ยิ่งเริ่มจับธุรกิจใหม่ ชีวิตเขายิ่งวุ่นวายมากขึ้น...จากที่เคยคุยกันทุกวัน ก็กลายเป็นนานๆครั้งจะคุยกันสักครั้ง...จนในวันหนึ่ง จขกท. กับแม่ กำลังช่วยตกแต่งบ้านใหม่ ก็เลยช่วยกันจัดของในบ้าน... จขกท. ไปเจอกับกล่องไม้เล็กๆใบหนึ่งซ่อนไว้ในลิ้นชักข้างหัวเตียง...และมีกระดาษโน้ตติดอยู่ มีข้อความเขียนไว้ว่า "เปิดดูสิ...แล้วบอกผมว่าคุณไม่ได้เปิดลิ้นชักนี้มากี่วันแล้ว..." สมองของ จขกท. ประมวลผลออกมาแล้วคิดว่าน่าจะราวๆ 5 เดือนกว่าๆเห็นได้ ( OMG!!! ฝุ่นคละคลุ้งมากมาย)...จขกท. จึงลองเปิดดูในกล่องมันเป็นรูปโปสการ์ด...ทะเลทรายตอนกลางคืนที่มีดวงดาวเต็มท้องฟ้า...จขกท. ไม่รู้ว่ามันคือที่ไหนและหมายความว่ายังไง???
จขกท. จึงโทรไปบอกเขา สารภาพว่า "ลืมเปิดลิ้นชักหลายเดือนเลยอ่ะ"...หนุ่มแขกหัวเราะแล้วถามว่า..."ปัดฝุ่นให้หัวใจผมหน่อย...ว่างเมื่อไหร่???...อยากมาหาผมไหม???...ผมคิดถึงคุณมากนะ" (โอ้ยยยย...แพ้ขนตางอนอีกตามเคย)...ก็เลยบอกเขาไปว่า จะรีบเคลียร์งานและรีบบินไปหานะ...ก็เลยถือโอกาสลาพักร้อน และพาแม่ไปเที่ยวด้วยพร้อมกัน Go Go.....