น้อยใจกลุ่มเพื่อน ไม่ค่อยชวน เวลาถามใคร ก็ไม่ค่อยมีคนตอบ :( 😢😢

สวัสดีครับ ผมอยู่ จังหวัดหนึ่ง ทางภาคอีสาน เรียนอยู่โรงเรียนประจำอำเภอ ซึ้งตอนเข้ามาเรียนใหม่ๆ ผมไม่รู้จักใครเลย ก็มี ผช คนนึง มานั่งเรียนด้วย ตอนวันเรียนปรับพื้นฐาน พอวันเปิดเทอมจริง ผมก็เข้าไปเล่นกับเพื่อนคนอื่นๆในห้องรวมกับ ผช ที่มานั่งเรียนด้วยกับผม หลังจากที่ถามชื่อ ถามไถกันเสร็จ ผมกับ ผช คนนี้ก็ได้มาเป็นเพื่อนสนิทกัน ไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกันตลอด ผมเป็นขี้น้อยใจ เพื่อนสนิทผมก็มักจะตามง้อผมอยู่ ตลอด (มันก็น่ารักดีนะ5555) ตอนแรก กลุ่มของผมมีอยู่5คน หลังจาก 1สัปดาห์ผ่านไปหลังจากเปิดเทอม ก็มี ผญ 2คนมาเล่นด้วย มาเรียนด้วย แล้วก็ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน รวมเป็น7คน พอหลังจาก1สัปดาห์อีก ก็มี ญ2คนเข้ามาอยู่กลุ่มด้วย รวมกันเป็น9คน ญ5 ช4 ตอนแรกๆก็ดี ไปไหนมาไหนด้วยกัน เล่นด้วยกัน ตั้งใจเรียน อันไหนไม่รู้ก็ถามกัน เรื่องมันกำลังจะเกิด ตอนที่ ผญ 2คนแรกที่เข้ามา ชื่อ G กับ B (นามสมมติ) G มักจะพูดแบบแรงๆ บั้นทอนจิตใจ มักว่ามักด่า ผม ผมก็เครียด ก็น้อยใจ เขาก็มาง้อ พอผมว่ากลับ เขาก็น้อยใจ ผมก็ปลอบใจ ง้อคืน เป็นแบบนี้อยู่นาน คือจริงๆ แค่ง้อกันก็หาย แต่เป็นบ่อยมากกกกก ผมก็เลยคุยกับเขาว่า เรามาปรับความเข้าใจกันเถอะ เรา2คนจะได้ไม่ต้องมาทะเลาะมาน้อยใจกันอีก เขาก็มีแต่บอกว่า ไม่ ไม่ ผมก็ตามเขาตลอด เขาก็หนี ผมก็ปล่อย แต่ก็ยังเล่นด้วยกันหยอกล้อกันเหมือนเดิม เรื่องมักเกิดตรงที่ G กับ B ชอบพาเพื่อนสนิท ผช ผมไปไหนมาไหนด้วยกันทุกครั้ง ผมก็น้อยใจ เวลาไปไหนก็ไม่เคยบอก ไม่ชวน ชวนบางครั้ง ผมก็น้อยใจ ผมก็เงียบไว้ แรกๆผมก็ไม่คิดอะไรมาก ผมก็คิดแค่ว่าเขาคงมีอะไรที่จำเป็นโดยที่ไม่มีเราด้วยมั้ง แล้วก็เป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง เขา2คนมักจะพาเพื่อนสนิทผมไปด้วย พอเพื่อนสนิทผมเดินด้วยกับผม เขา2คนก็มักจะแทรกเข้ามา ดึง เขาไปออกจากผม ผมก็น้อยใจอีก เครียด จนผมต้องเดินคนเดียว บางที เพื่อนสนิทมาหาผม ผมก็จะไม่คุย ไม่เดินด้วย เดินคนเดียว เพื่อนสนิทผมก็รู้ว่าผมน้อยใจเขาก็มาปลอบใจมาง้อ ผมก็หาย แต่มันก็เป็นเหตุการณ์แบบเดิมซ้ำๆหลายรอบ วันศุกร์ ตอนเลิกเรียน ผมกับ เพื่อน ผญ กับ ผช ก็เดินไปส่งงานคุณครู ตอนนั้นผมเห็น GกับB จับแขนเพื่อนสนิทผมไปไหนไม่รู้ แล้วก็ไม่บอกผมซักคำว่าจะไปไหน ผมเลยต้องเดินส่งงานให้กับครู กับเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่ม พอส่งเสร็จ เดินลงอาคารมา กำลังจะออกจากโรงเรียน ก็เห็น Gกับ B เดินมาเห็นผม เขาก็วิ่งมาบอกว่า ส่งงานเสร็จยัง พาไปส่งหน่อย ผมก็มองหน้า เงียบ ไม่พูด แล้วเขา2คนก็เดินไปส่งงาน ผมกับเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่ม ก็พากันเดินออกจาก โรงเรียนด้วยกัน พอตกกลางคืน ผมก็เข้าไปเปลี่ยนสีแชท ของแต่ละคนในกลุ่มเพื่อน ผมก็เข้าไปเปลี่ยนให้ G เขาก็บอกว่า อะไร ผมก็บอกว่า เปลี่ยนให้ดูมีสีสันขึ้น เขาก็บอกว่าไม่ต้องการ คือตอนนั้นผม นิ่งไปสักพัก แล้วตอนที่น้อยในให้เขาในโรงเรียนอยู่ พอมาเจอนี้อีก น้อยใจ เครียดเป็นx2 เพิ่มไปอีก พอมาวันเสาร์ ก็พากันนัดกันกินบุฟเฟ่ ซึ้งผมก็บอกว่าไปไม้ได้นะ เพราะคนที่จะพาเราไปเขาไม่กินด้วย ถ้าเกิดว่าเรากิน กลัวว่าเขาจะรอเรานาน ก็ตกลงกันว่า รอยหน้ามากินด้วยกันใหม่นะ ตอนนั้นผมนอนอยู่ เพื่อนในกลุ่ม ผญ ชื่อ F ก็คอลมาหาผม ก็บอกผมว่า ดูนี่สิหิวมั้ยยย คิดถึงจังเลยย ตอนนั้นเพื่อนสนิทผมก็กินบุฟเฟ่ด้วยกัน ก็คุยกับผมได้ซักพัก G เขาก็เอาโทรศัพท์ มาคุยกับผม เขาก็บอกว่า คิดถึงจังเลยยยยย ผมก็เงียบ นิ่ง ไม่พูด เขาก็บอกว่าเอ้า เงียบ แล้วผมกับ เพื่อน F ก็คุยกันต่อได้สักพัก ก็วางสาย พอมาวันจันทร์ ตอนกำลังจะไปเรียน ก็เห็น GกับB เดินด้วยกันกับเพื่อนสนิทผม จับแขนกัน ผมก็เลยว่า เขาคงอยากอยู่ด้วยกันมั้ง ผมก็เดินอยู่คนเดียวไม่คิดอะไร จนมารู้สึกแปลกๆ ตอนที่ Gกับ B ไม่คุยกับผมเลย ตั้งแต่วันจันทร์ จนถึงวันศุกร์ ผมก็เขาเป็นไรทำไมไม่คุยกับเรา GกับB ก็มักจะลากเพื่อนสนิทผมไปนั่งเล่นด้วนกัน เพื่อน ผญ 2คนที่เข้ากลุ่มผมทีหลัง เขาก็เริ่มหันไปเล่นกับ GและB แรกๆ เพื่อน 2คนนั้น ก็คุยกับผม ตั้งแต่เขาไปอยู่กับGและB เขาก็ไม่คุยกับผม ผมก็คิดในใจมันต้องใช่แน่ๆล่ะ แต่เพื่อนสนิทผม เขาก็อยู่กับผม ไม่ทิ้งผม ผมรักเพื่อนสนิทมากกก จนมันเริ่มจะแยกกลุ่มกัน 2กลุ่ม คือแบ่งกันนะ G B และเพื่อน ผญ อีก2คน อยู่ด้วยกันนะ อีกกลุ่มก็ ผมและเพื่อนอื่นๆอีก 3คน แต่เพื่อนสนิทผมเขาก็เล่นด้วยกันทุกคน เขาก็มาหาผมบ้าง ไปหาเขาบ้าง ผมก็ไม่ว่าอะไร แต่แอบน้อยใจ ที่GและB มักจะเอาเพื่อนสนิทผมไป แล้วผมก็ได้นั่งคนเดียว มีอยู่วันหนึ่ง ผมสงสัยว่าทำไม GและB ไม่คุยกับผม ผมเลยทะกเฟสบุ๊คไปถาม Bก่อนว่า ทำไมไม่คุยกับเราเลย เขาก็บอกว่าขี้เกียจพูด ผมก็ถามว่าเกรียดเราหรอ เขาก็บอกว่าไม่ ผมก็ถามว่าแล้วเป็นอะไร เขาก็บอกว่า เราไม่ขอบ ผช เครียดง่าย เค้าไม่อยากพูด ก็บอกแล้วนะ ผมร้องไห้เลยตอนนั้นถ้าไม่ชอบ ทำไมไม่บอกแต่ทีแรกว่ารู้นิสัยว่าเราเป็นคนยังไง ผมเลยทักแชทไปถามGว่า (เป็นคำถามเดียวกันกับที่ผมถามB)เขาก็บอกว่า เอ้อ กูเกรียด กูชัง ที่ดึงแขนกูเจ็บ ผมก็งง เรื่องนี้มันนานมากๆแล้วทำไมถึงรื้อฟื้นความหลัง ตอนนั้นที่ผมทำไมผมทั้งขอโทษถามตลอดว่าเจ็บไหม พอวันต่อมาหลังจากนั้น เขาก็ไม่คุยกับผมตามเดิม คือผมทนไม่ไหว เจอกันทุกวันเห็นหน้าทุกวันไม่พูดไม่ถามกันสักคำเวลาเจอ เขาก็มักจะ ทำหน้าตาเล็กๆน้อยๆใส่ จนผมตัดสินใจย้ายห้อง มาเรียนสายวิทย์-คณิต ก่อนจะมา เพื่อน ผญ ในกลุ่มผม เขาเป็นคนดีมาก ช่วยเหลือผม ปลอยใจผมทุกครั้ง ให้กำลังใจผม ผมเลยตัดสินใจว่า ทุกๆวันเราต้องมารอกัน อยู่ที่ศาลาที่ว่าการอำเภอนะ เขาก็ตอบว่าโอเค ตกลง เพราะรถรับส่งผมก็จอดได้ในที่ว่าการอำเภอ รถพี่ชายเพื่อนผมก็ตอดอยู่ตรงหน้าอำเภอ ก็เดินมาด้วยกันทุกวัน ผมเลยบอกกับเพื่อนคนนี้ว่า เราจะย้ายห้องนะ เขาก็บอกว่า เรียนหนักนะ เขาก็เตือน ผมก็บอกไปว่าไม่เป็นไรหรอก ยังดีกว่ายิ่งอยู่ยิ่งอึดอัด เขาก็บอกว่า บอกแล้ว ว่าเรียนหนัก ถ้าเธอได้ย้ายแล้วก็ขอให้เจอเพื่อนดีๆนะ ผมก็ขอบคุณเขา พอตอนขอย้าย หลังจากที่เพื่อนสนิทผมรู้ เขาก็ทักแชทมาถามผมว่า เป็นไร ทำไมไม่บอกกัน บอกแล้วไงมีไรให้บอก นายก็เอาแต่เงียบ ผมก็อธิบายให้เขาฟัง อธิบายไป ร้องไห้ไป เขาก็บอกว่าเราผิดเองแหละที่ปล่อยให้นายอยู่คนเดียว ทิ้งให้อยู่คนเดียว เราไม่ดูเพื่อนเลยว่า เขาก็ปลอบใจผม ให้กำลังใจผม หลังจากที่ผมย้ายมา วิทย์-คณิต ได้มาอยู่ห้อง5 ซึ้งเพื่อน ผญ ในกลุ่มผมเปฌนเพื่อนกับ ห้อง5 เขาก็ฝากผม ดูแลผมดีๆ เพื่อน ผญ ผมก็เอาผมไปฝากไว้กับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งในห้อง5 แรกๆมันก็ดี ถามไถกัน คุยถูกคอกัน ไปไหนมาไหนชวน ผมคุยไร เขาก็คุยด้วย จนพักหลังๆกาลเวลาก็ทำให้ใจคนเปลี่ยน ทุกคนก็เริ่มเปลี่ยนไป ผมคุยไรไม่ค่อยตอบ ไม่คุยด้วย พอผมอยากรู้เรื่องที่คุยบ้าง ก็ขึ้นเสียงใส่ผม ซึ้งจริงๆ กลุ่มที่ผมเข้ามาอยู่ ญ9 ช1 ผช1คน ก็คือผม นอกนั้น ญ ล้วน เขาก็คุยแต่เรื่องของเขา ไม่ค่อยคุยกับผม พอผมเงียบก็ถามว่าเป็นไร ผมก็ตอบไปว่าไม่ได้เป็นอะไร จนพักหลังๆ ก็เป็นแบบนี้อยู่เหมือนเดิม ซึ้งในกลุ่ม 10คนทั้งหมด ผมคุยกับ N บ่อยที่สุด (นามสมมติ) จนN เริ่มสงสัยว่าผมเป็นอะไร เขาก็บอกว่าเป็นอะไร บอกกันมาตรงๆเลย เราไม่ว่าหรอก ผมก็บอกๆรายระเอียดให้เขา เขาก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอก มาคุยกับเค้านี้มา ผมก็พยายามคุยกับ Nให้มากที่สุด แต่ก็กลัวเพื่อนสนิทเขาว่าเอา ก็เลยเอาเป็นว่า คุยบ่อยมากสุดในกลุ่ม
ผมคิดตัดสินใจะยายามออกห่างจากกลุ่ม เวลาไปเรียนผมก็ไปคนเดียว เวลากินข้าวผมก็ห่อข้าวไปนั่งกินกับเพื่อนห้องเก่า (ห้อง10 จริงๆก็ประหยัดเงินด้วยแหละ) พอผมเริ่มออกห่าง ก็มีเพื่อนอีกคนทักแชทในกลุ่มมาบอกว่า เป็นไร ช่วงนี้เริ่มห่าง ไม่มาเล่นด้วยเลยนะ ผมก็บอกตามความเป็นจริงไป เขาก็บอกว่าไม่มีใครฟังใครพูดด้วย ก็มาเล่นกัยเรา มาคุยกับเรานะ ผมก็ดีใจ แต่เอาเข้าจริงๆแล้วแทบจะไม่ได้คุยกัน ขนาดวันนี้ผมถาม เรื่องเรียน รด เขา เพราะเขาเรียน รด เขาก็ไม่ตอบผมเมิน มองไปทางอื่น คุยกับเพื่อนคนอื่น ยิ้มแฉ่ง ผมก็เลยไปเดินกับ เพื่อนที่เป็นเพื่อนผมอยู่ห้อง10 ชื่อ Z (นามสมติ ) พอเขารู้เรื่อง เขาก็บอกว่า ออกมาหาเค้าเลย คือจริงๆ กลุ่มZมีความจริงใจสูงมาก ขนาดเพื่อนของ Z หลายคนมาเล่นกับผมมาคุยกับผม เยอะกว่ากลุ่ม10คนที่ผมอยู่ พอผมเริ่ม มาหา มาเล่นกับ Z และเล่นกับเพื่อน ของZ กลุ่ม10คนที่ผมอยู่ เขาก็เริ่ม เปลี่ยนไป ไม่ค่อยพูด คุยบ้างเล็กน้อย แต่บางครั้งเขาพูดกับผม บั้นทอนจิตใจเหลือเกิน  แต่เวลาเรียนผมก็นั่งเรียนกับ กลุ่ม10คนตามปกติ คือเอาจริง Nที่อยู่ในกลุ่ม เขาไม่เคยพูดแรงกับผมเลย ถามผมตลอดมานั่งด้วย เวลาผมเงียบ มาคุย เวลากลุ่มสั่งชานมไข่มุก โดยที่ไม่ชวนผม Nก็จะมาถามผมว่าเอาไรมั้ย แต่คนอื่นๆก็เงียบกริบ ไม่มีแม้แต่คำชวน ผมก็ช่างเถอะ อดทนไว้ สักวัน เราจะมีความสุขเอง ผมเลยชวนเพื่อนสนิทอยู่โรงเรียนเก่าผม ให้มาเรียนกับผม เพราะตอนนี้เขายังไม่ได้เรียน เขาจะเรียน ม.4 ปีหน้า ผมกลัวว่าผมกับเขาจะจบไม่พร้อมกัน ผมเลยชวนให้เพื่อนสนิทผมมาเรียนด้วยกัน ถ้าได้อยู่ห้องเดียวกันก็คงดี ไปไหนจะได้ไปด้วยกัน ผมเลยบอกกับ Zว่า เพื่อนสนิทเก่าเราจะมา เรียนที่นี้ด้วย ผมก็บอกว่า ฝากเขาไว้กับเธอหน่อยนะ เพราะไม่อยากให้มาอยู่เรา กลัวว่าเขาจะตกทุกข์ไปกับเรา Zเขาก็ตกลง เขาก็โอเค::::::::::;;;;;    แต่ปัจจุบัน ผมก็ไปหาเพื่อนห้อง10บ้าง ไปนั่งด้วยบ้าง เขาก็มาหาผมบ้าง เพื่อนคนอื่นๆหนะ ที่ไม่ใช่ GกับB ส่วนเพื่อนสนิทผมที่อยู่ห้อง10 เวลาเจอกกันก็ทักกันตลอด ถามกันตบอดว่าคิดถึงไหม ส่วนเพื่อน ผญ ที่อยู่ในกลุ่มที่ผมอยู่ห้อง ปัจนุบัน ก็เดินกลับบ้านด้วยกันอยู่ทุกวัน บางวันอาจจะไม่ได้เดินด้วยกันบ้าง เพราะเวลาเลิกแต่ละห้องไม่เหมือนกัน เรื่องก็มีเท่านี้แหละครับ5555 อาจจะพูดงงๆอยู่บ้าง เนื่องจากเป็นกระทู้แรกของผมเลย อาจจะยังพูดไม่คล่อง ก็ต้อง ขออภัย อาจจะยาวไปบ้าง ก็ขอโทษด้วย | ยังไม่จบ วันนี้ที่ผม โพสเฟสบุ๊คว่า เสียบเตารีดทิ้งไว้ตั้งแต่ ตี5:40 กลับมาบ้าน 5โมงเย็น ดีนะที่ไม่ไหม้บ้าน55555 (เพื่อนในกลุ่ม10คนคนนึง เขาก็มาแสดงความคิดเห็นว่า ไม่ไหม้ก็บุญแล้ว คือแบบ นี่ประชดกันหรอ ทำไมต้องเอา คำว่าบุญ เอาสิ่งที่เป็นที่ศิริมงคลมาพูดแบบนี้ด้วย ผมก็คิดอยู่หลายอย่างนะ อยู่ห้องเก่า ก็ไม่ดี มาห้องใหม่ก็ไม่ดี จะมีดีอะไรซักอย่างมั้ย ผมเอาปต่คิดอยากจะขึ้น ม.5 เพราะจะได้คละห้องใหม่ ก็ขออย่าได้อยู่ร่วมกับ9คนนี้เลย ยกเว้น N มีวีระกรรมอีกเยอะที่พวกทำไว้ ผมเห็นแต่ไม่พูด ชวนกัน ไม่ชวนผม ไปไหนไม่ค่อยบอก ทั้งเรื่องตอนเรียน บางครั้งก็มาประชดผมอ้อมๆว่า โง่ บ้าง นั่นนี่บ้าง ถ้าได้อ่านก็ขอคำคิดเห็นหน่อยนะครับ คือทุกวันทุกคืน คิดแต่เรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา ไปที่ไหนก็มีแต่คนเกรียดคนชัง แต่คนอื่นเขาก็มองผมดี มีแต่กับบางคนในกลุ่มที่มองผมไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้ #เหนื่อยใจ