การที่แฟนคลับไอดอลเกาหลีในไทยเอาเงินไปขึ้นป้ายรูปไอดอลตามที่ต่างๆในไทยทำให้คนทั่วไปมาเป็นแฟนคลับไอดอลได้จริงๆหรือคะ

ปกติเวลาเดินผ่านป้ายบิลบอร์ด เคยมีซักแว้บว่ามีความอยากอันแรงกล้าในการซื้อสินค้าบนนั้นมั้ยละ เกิน 85% อะไม่ซื้อแน่นอน
แล้วงี้พวกแผนกมาเกตติ้งทำไปเพื่ออะไรล่ะ เอาป้ายขึ้นก็ไม่ได้อยากซื้อนี่ เปลืองตังเปล่าๆ

การโฆษณา สัดส่วนสำคัญแรกๆคือการประชาสัมพันธ์ว่า ฮัลโหลสวัสดี ขายรถนะคะ ขายไก่ทอดเจ้าค่ะ
มันก็จะสร้างสิ่งที่เรียกว่า brand awareness หรือเอาง่ายๆ ให้คนมันรู้จัก เพราะว่าเวลาคนเลือกซื้อของ ก็ต้องเลือกจากสิ่งที่ตัวเองรู้จักด้วยส่วนนึง
ว่าเออเฮ้ย เคยได้ยินว่าแบรนด์นี้ขายไก่ทอดนี่นา วันนี้อยากกินไก่ทอด ไหนมาลองดิ้ ประมาณนี้

ปรับใช้กับการขึ้นป้ายไอดอล ก็คือให้ผู้คนเขาคุ้นหน้าค่าตา อะเดี๋ยวงงอีกว่าคุ้นแล้วมันทำไมวะ จำลองเหตุการณ์สมมติให้
วันนี้เดินผ่านป้ายนึงในสถานีรถไฟ มีรูปผู้ชายหน้าตาดีมากอยู่ บนป้ายเขียน "โจซึงยอน สู้ๆนะ เดบิวต์ให้ได้"
แต่คุณก็ไม่รู้จักอยู่ดีว่าโจซึงยอนมันใครวะ แล้วคุณก็ปล่อยผ่านไป เพราะตอนนั้นคุณคงไม่ได้ว่างขนาดเสิร์จชื่อโจซึงยอน
ต่อมาหลายๆวันเข้าเลย มีลิ้งข่าวหน้าเฟสบุ้คเขียน "โจซึงยอน ชนะการแข่งขัน ได้เดบิวต์แล้วที่เกาหลี!"
มันก็อาจจะมีซักแวบที่คุณ เอ้ย คุ้นๆ ไหนมาดูดิ้ มันใครวะ และเพราะมีลิ้งข่าว คุณก็มีข้อมูลให้อ่านได้
คุณอาจจะอ่านแล้วประทับใจซึงยอนแล้วไปตามเขาต่อก็ได้ ใครจะรู้ หรืออาจจะไม่ใช่คุณ อาจจะคนอื่นก็ได้
แต่ถึงอย่างนั้น ถึงคุณจะไม่ได้ตามต่อ ตอนนี้คุณจำได้ยังว่าชื่อที่เราใช้สมมติเหตุการณ์คือโจซึงยอน
เนี่ยก็คือการที่คุณ aware แล้วว่ามีโจซึงยอนอยู่บนโลกนะ เป็นไอดอลอยู่ที่เกาหลี ป้ายมันก็ทำหน้าที่ประมาณนี้แหล่ะ

ป้ายพวกนี้มันสร้างโอกาสในการโปรโมทในลักษณะแบบนี้ เป็นการสร้าง awareness ให้ผู้บริโภคได้รับรู้ถึงตัวตนของแบรนด์
ถึงมันจะไม่สามารถดึงลูกค้าได้ทันทีที่เห็นป้าย แต่มันสามารถสร้างโอกาสเมื่อเหตุการณ์มันเป็นใจ อธิบายประมาณนี้คงไม่งงเนอะ
และป้ายแบบนี้ไม่ว่าจะประเทศไหน ถ้าประเทศนั้นมีคนให้ประชาสัมพันธ์ มันก็ทำหน้าที่ได้ จะไทยหรือเกาหลีก็เหมือนกัน

ปล. สำหรับแฟน PDX100 ที่เดินผ่านมา ค่ะ ดิฉันเอาเมนมาขาย ขายตรงๆเนียนๆเงี้ยแหล่ะ