ผมคบแฟนมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น เราอายุห่างกัน 1 ปี พอขึ้นมัธยมปลายแฟนผมย้ายไปเรียนอีกที่หนึ่ง แต่เราก็ยังคบกันดีมาตลอด ผมเข้ากับที่บ้านเขาได้ดีมาก พ่อ แม่เขารักผมมาก จนเราขึ้นมหาลัยเราก็ได้เรียนที่เดียวกันอีกครั้ง แต่ก็มีเรื่องให้เราต้องแยกกันอีก เมื่อแฟนผมสอบติดทหาร เขาก็ต้องย้ายไปเรียนเสาร์ อาทิตย์แทน แต่เราก็ยังรักกันเหมือนเดิมปกติ คือจะบอกเสริมว่า ช่วงเรียนมหาลัยมาไปนอนค้างที่บ้านแฟนทุกวันนะครับ อยู่มาได้สักพักแฟนผมก้เริ่มเปลี่ยนไปเพราะมีพี่ที่ทำงานเขามาติดพัน แล้วดูเหมือนแฟนผมก็จะมีใจด้วย ตอนนั้นผมอายุประมาน 21 -22 อารมกำลังร้อนเลย ไปดักรอเขาในวันวาเลนไทม์เพื่อเอาดอกไม้ไปให้เขาที่หอพัก แต่ไม่เจอ โทไปไม่รับ โทไปบางทีรุ่นพี่เขา ผมรออยู่เกือบเที่ยงคืนเขาถึงกลับมา แต่มาพร้อมกันรุ่นพี่เขา ผมโครตเจ็บเลย เลยต่อยเขาไปทีนึง แฟนผมห้ามผมตลอด สุดท้ายแฟนผมไล่ผมกลับบ้านโดยไม่มีการเครียอะไรทั้งสิ้น ผมก็เริ่มทำตัวประชดเขาบ้างด้วยการคุยกับผู้หญิงคนอื่น ที่เรียนในมหาลัยเดียวกัน จนพี่สาวของแฟนเห็นผมเดินกับผู้หญิงคนที่ผมคุยก็เอามาบอกแฟนผม แต่แฟนผมเหมือนไม่สนใจอะไรเลย เราก็ยังไม่ได้เลิกกันนะครับ ยังคงไปหาแฟนอยู่เหมือนเดิม หลายเดือนผ่านไปไม่รู้เขาทะเลาะกันหรืออย่างไง แฟนกลับมาหาผม แล้วย้ายที่ทำงานไปอีกหน่วยนึงซึ่งจะไม่เจอรุ่นพี่คนนี้ เพื่อที่จะได้ห่างๆกัน โดยที่ผมก็ไม่ได้ถามสาเหตุ หลังจากนั้นเราก็รักกันเหมือนเดิม และมากขึ้น อ่อลืมบอกผู้หญิงคนที่ผมคุยด้วยผมก็เลิกกับเขาไปเพื่อมาหาแฟนผมคนนี้ จนผมเรียนจบ บวช ทำงาน เราก้ได้แต่งงานกัน แล้วก็อยู่กันดีมาตลอด ผมไม่เคยนอกใจแฟนเลยตลอดเวลาที่อยู่กันมา จะมีก็แค่ครั้งนั้นที่ผมเหมือนประชดแฟนที่ไปคบรุ่นพี่เขา อยู่มาวันนึงแฟนผมต้องไปเรียนหลักสูตรอะไรสักอย่างของทหารนี่แหละ ก้ได้เจอกับทอมคนนึง แรกๆๆเราก็เล่าให้ผมฟังว่ามีทอมมาจีบ มาคอยเอาน้ำเอาข้าวมาให้ตลอด ผมก็ยังไม่ได้อะไร เพราะส่วนตัวเชื่อว่าแฟนผมไม่น่าเอาทอมแน่ๆ มาสักระยะเริ่มแปลกๆไป เริ่มมีการโทรคุย มีคุยเชท จนผมสงสัย ผมก็เลยไปส่งเขาที่อบรมทุกวันๆๆ ทอมนั่นมันก็เห็นผมนะว่าไปส่ง นานวันยิ่งหนักขึ้นๆๆ ผมเลยโทไปหาทอมบอกเขาแต่งงานแล้วนะ คุรจะมาทำให้เราแตกกันหรา ทอมก็รับปากจะไม่ยุ่งอีก แต่ก็ไม่ใช่ ทอมมันก็ยังคุย ยังทำเหมือนเดิม ในขณะที่แฟนเราก็หนักกว่าเดิม ดูมีใจให้เขาเพิ่มขึ้นตลอด พอแฟนผมเรียนหลักสูตรจบ ก็กลับมาทำงานที่เดิม เหมือนจะดีแล้วนะ แต่ว่าอีทอมคนนั้นมันดันทำงานอยู่ใกล้กับผมผมอีก ทุกเที่ยงมันมากินข้าวกับแฟนผมตลอด เพื่อนในแผนกแฟนผมเขาก็รุ้นะว่าแฟนผมแต่งงานแล้ว มีบางคนเตือนแต่เขาก็ไม่ฟังกัน จนวันนึ่งผมไปดักรอเขาที่ทำงานเจอเลย เดินออกมากลับบ้านด้วยกัน ผมโวยวายใส่แฟนผม แต่แฟนผมไม่สนใจอะไรเลย กลับไม่พูดอะไรกับผมสักคำ อีทอมนั่นก็รอยหน้ารอยตาใส่ผมตลอด กลับมาบ้านเราทะเลาะกัน แฟนก็บอกไม่มีอะไร แค่เพื่อนกันเท่านั้นเอง เป็นอยู่แบบนี้มาเกือบปี จนผมทนไม่ไหวกลับมาอยู่บ้านตัวเอง แล้วรู้ไหมแฟนผมไปอยู่ไหน ก้ไปอยู่บ้านอีทอมไงหล่ะ เจ็บสุดๆเลย  ในที่สุดเราก็หย่ากัน แต่หลังจากหย่าผมก็ยังคงวนเวียนอยู่กับครอบครัวเขาอยู่นะ ไปช่วยเหลือพ่อแม่เขาทุกอย่าง บ้านเขาไม่มีผู้ชายเลย มีแต่ผู้หญิง  จนเราได้คุยกับแฟนอีก แฟนสัญญาจะเลิกกับทอมกลับมาอยู่กับผม ให้ผมรอนะ เครครับ ผมก็รอ ระหว่างรอผมสารภาพเลยผมมีผู้หญิงอีกเยอะมาก แต่ผมไม่ผูกมัดกับใครเลย เพื่อรอแฟนผมกลับมา 1 ปี 2 ปี 3 ปี ก็ยังไม่มา แต่ระหว่างนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่แต่น้อยมาก แล้วก็บอกคำเดิมว่า จะกลับมา รอก่อนนะ 4 ปี 5 ปี และ 6ปี ก็เหมือนเดิม  ผมเลยตัดสินใจที่จะไม่รอ ทั้งๆที่ผมรักเขามาก จนเข้าสู้ปีที่ 8 ผมมีลูกกับผู้หญิงคนนึ่ง เขาก็ยังคงอยู่กับทอมเหมือนเดิม โดยที่ผมไม่ได้ติดต่อเขาอีกเลย แต่ผมยังคงติดต่อดูแลพ่อแม่เขาอยู่ตลอด ทั้งๆที่แฟนผมคนปัจจุบันก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่เพราะพ่อแม่แฟนเก่าเขาดีกับผมตลอด อยู่ข้างผมมาตลอด  รักผมเป็นลูกเขาคนนึ่ง ผมก็รักเขาเป็นพ่อแม่ผมคนนึ่ง ครับ  ผมเลยมาแชร์ประสบการณ์ การแพ้ทอม มาให้อ่านกันครับ