ตอนแรกหมดหนี้แล้วแต่พ่อเลือกที่จะกู้เพราะแม่คนไหม่ แต่แม่คนไหม่ไม่รู้ว่าเงินที่ได้มากู้มา

ผมจะมีกำลังใจทำต่อไหมเพราะผมทำไปเขาก็คงไม่เลือกเส่นทางที่ผมอยู่อยู่ดีแต่ที่ผมทำเพราะผมไม่อยากให้แกลำบาก บางทีก็ท้อเพราะไม่มีหนี้แล้วต้องมีมีหนี้อีก แล้วทำไมต้องเอาเงินที่กู้ไปให้แม่ไหม่ด้วยแต่ แต่ตอนแรกบอกเราว่า แม่ไหม่ออกให้หมด แต่พอรู้ทีหลังผมเริ่มหมดกำลังใจเลย เหมือนเป็นแค่คนงานธรรมดาเท่านั้น แม่ไหม่ก็ไม่ได้ปลื้มผมเท่าไหร่หรอก แต่ผมรักเขานะเพราะเขาทำให้พ่อผมมีความสุข แต่ผมเริ่มหวั่นแล้วว่าวันนึงผมจะต้องเหลือคนเดียวจริงๆ