เรากับแฟนเก่าคุยกันอยู่เกือบจะทุกวัน ทั้งๆที่รู้ว่าเขามีคนอื่นแล้ว แต่เรากลับยังรักเขาคนนั่นไม่อยากให้เขาหายไปไหน เรายอมให้อภัยเขาทุกครั้งเพื่อจะให้เขากลับตัวเเต่เขากลับทำตัวเหมือนอย่างที่เคยทำ ยอมเป็นศาลาให้เขาพักเวลาเขาเจ็บจากคนนั่นมา เราคงโง่มากสินะ แล้วทำไมเราไม่เลือกที่จะมีคนอื่นยอมเป้นแค่ของตายให้เขามาเล่นกับความรุสึกเราหรอมันจะมีสักกี่คนที่ยอมให้อภัยคนๆนึงเพื่อรอคำว่ารักจากเขา เขากับคนใหม่ก้อรักกันดีทำไมเราถึงยังคุยกับเขาเราทำไมไม่เลือกที่จะถอยให้เราไม่เจ็บละ ก้อเพราะเราคงยังลืมเขาไม่ได้ รักเขามาก กลัวถ้าวันนึงเขาหายไปเราจะเป้นยังไง โง่ไหมทั้งๆที่เขารู้ว่าเขามีคนใหม่แต่เรากลับยังรักเขาคุยกับเขา โดยที่รู้ว่าเขาแค่ต้องการมีที่พักเวลาเขาเจ็บจากคนนั่น
ทำไมเราถึงยอมเป้นศาลาพักใจให้เขา เราทำไมไม่เลือกที่จะเดินหน้าต่อ