ทะเลาะกับแฟนเรื่องจะไปอยู่บ้านไหนหลังแต่งงาน เป็นเรื่องอึดอัดใจ สองสามอาทิตมานี้ร้องไห้เกือบทุกวัน

เรากำลังจะแต่งงานอาทิตย์หน้านี้แล้ว ท้องได้สามเดือนกว่า เต็มใจที่จะมีลูก พอรู้ว่าท้องก็บอกทางครอบครัวและเตรียมจัดงานกันเลย

แต่ปัญหามันเกิดขึ้น เพราะพ่อของเราทั้งสองมีปัญหากันกับเรื่องสินสอด ทางพ่อเราเรียกสินสอดมากไปกะเผื่อให้ทางพ่อแฟนเจรจาต่อรอง แต่พ่อแฟนไม่เจรจาต่อรองใดๆ พูดแค่ว่าขอเท่านี้ทางบ้านก็ต้องมีมากกว่านี้ บอกขอปรึกษาทางพี่เขาก่อนวันมาคุยเจรจาสินสอดเลยจบไปด้วยการรอคำตอบจากพ่อแฟนว่าจะตกลงกันยังไง (วันนั้นพ่อเราก็เริ่มขุ่นเคืองแล้วเพราะเป็นคำพูดที่ค่อนข้างดูถูกกัน พ่อเราเรียกเพื่อต่อรองและเจรจากันดีๆ แต่พ่อเราผิดพลาดตรงที่เปิดเป็นเงินไปตรงๆไม่ได้คิดให้เขาได้พูดใดๆก่อน พ่อก็ทำได้แค่รอคำตอบ)

วันต่อมาพ่อแฟนเรียกเราและพี่ไปคุย คิดว่าจะได้คำตอบที่ชัดเจน แต่กลับได้แต่คำพูดที่เอาแต่เปรียบเทียบเรากับบ้านนู้นบ้านนี้ บ้านนั้นมีเท่านั้นๆ ที่เท่านั้นๆ เรียนจบนู่นนี่นั่น บ้านนี้(บ้านแฟนที่จะต้องมาอยู่)พ่อก็ว่าจะให้เจ้าหลานคนโตสองคนนั่น(ลูกของพี่ชายแฟน) หมดไปกับไอ้นี่(ชี้ไปที่แฟน)ไปเยอะแล้ว พ่อไม่ไปงานและไม่ต่อรองใดๆทั้งนั้น กลับไปบอกพ่อแบบนี้นะ ในตอนนั้นพี่เราหน้าชา เราเองก็ชาไปทั้งตัว

เสียความรู้สึกมากๆ เพราะเวลาเรามาบ้านแฟนเราทำดีมาตลอด คิดว่าเขารักและเอ็นดูเราแล้ว และเราก็คิดว่าเราโอเคกับทางบ้านแฟนมากๆเหมือนอีกบ้านนึงแล้ว แต่ตอนนั้นความรู้สึกทุกอย่างมันแตกเป็นเสี่ยงๆ พูดอะไรไม่ออก ได้แต่นั่งสั่นและร้องไห้ออกมาต่อหน้าเขาแบบนั้น เราคิดว่าเขาจะเบาและเห็นใจเราบ้าง แต่ไม่ เขาไม่เห็นใจใดๆเรา เอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น คิดว่าเราจะไปเอาของของเขา จริงอยู่ที่บ้านเราเป็นคนตจว.มาอาศัยอยู่แล้วนี้ ไม่ได้มีฐานะร่ำรวย ไม่ได้มีที่ดิน แต่เราเรียนและเรากำลังเรียนป.ตรีอยู่ถึงแม้จะเป็นการเรียนแค่วันอาทิตย์ เราเรียนวันอาทิตย์เพราะเราอยากออกมาทำงานหาประสบการณ์เท่านั้น ถึงแม้พ่อไม่ได้จ่ายค่าเทอมให้เราเพราะเราหาเอง แต่พ่อเลี้ยงดูเรามาได้แบบนี้ไม่ง่ายเลย ทำไมเขาถึงไม่เห็นแก่เรา ถึงไม่เห็นแก่เราทำไมไม่นึกถึงหลานบ้าง

พอเราออกมาได้สักพัก แฟนโทรมาบอกว่าพ่อบอกตกลงสินสอดที่เท่านี้ พ่อบอกจะเอาก็เอาไม่เอาก็ไม่เอา ... เราจะทำอะไรได้ล่ะ งานก็จำเป็นต้องจัดต่อไป เราเสียเปรียบทุกอย่างไปหมดแล้ว พ่อเราก็ดันไปประกาศสะหมดแล้วว่าจะแต่ง เรากับพี่ไม่กล้าบอกพ่อ ว่าเขาตอบกลับมาที่เท่าไหร่

เรา พี่ และแฟน เลยปรึกษากันอีกที ว่ายังไง สรุปคุยกันได้ว่าให้ไปบอกแม่แฟนนะว่า เท่านี้อยู่บ้านแฟน เท่านี้เราอยู่บ้านตัวเอง แฟนก็อือ ออ ไป
แต่ก็ได้สรุปกลับมาเท่าเดิมผลคือ อยู่บ้านเรา เพราะมันต้องตามประเพณี(ประเพณีอะไรไม่รู้แม่เราว่ามา)ว่าแต่งออกเรือนต้องสินสอดเยอะ

(บ้านที่เราจะต้องอยู่นั้น เป็นบ้านพี่สาวเราที่เพิ่งซื้อใหม่เรามีส่วนช่วยในค่าใช้จ่าย แต่ในสัญญาไม่มีชื่อเรา หนึ่งห้องพี่เรายกให้เราเป็นห้องหอไป ตอนแรกพี่เราซื้อบ้านหลังนี้ไว้เพราะอีกไม่นานวันนึงที่พ่อแม่กลับไปอยู่ตจว.เราจะมาอยู่ที่นี่กันสองพี่น้อง แต่เราดันมีสามีก่อนเลยต้องกลายเป็นห้องหอเราไป)

เวลาล่วงเลยมาเป็นเดือน คิดว่าจะเรื่องจะจบและตกลงกันได้ด้วยดี แต่ผลคือ ทะเลาะกับแฟนแทบทุกวัน เพราะแฟนจะให้ไปอยู่บ้านแฟนหลังแต่ง เขาไม่อยากอยู่บ้านเราที่เป็นบ้านพี่ ให้เหตุผลที่ว่าบ้านที่จะไปอยู่นั้นไม่ใช่บ้านเรา เค้ากลัวจะมีปัญหากันในวันใดวันหนึ่ง เรื่องค่าใช้จ่ายก็จะเยอะเพราะบ้านยังใหม่แต่ละอย่างมันยังไม่พร้อม จริงอยู่ที่พี่บอกว่าจะออกค่าใช้จ่ายเองเราไม่ต้องลำบากจ่ายอะไร แต่ตัวแฟนเองไม่สบายใจอยู่ดีที่จะไม่ช่วยอะไร แล้วถ้าวันนึงพี่มีสามีมีครอบครัว เราจะอยู่ไหน แล้วถ้าวันนึงลูกโตจะอยู่กันยังไง บอกที่พ่อพูดว่าบ้านนี้จะให้หลานสองคนโตนั่นเขาก็แค่โมโหไปงั้น ยังไงเขาก็ต้องให้เรา

อะในส่วนนั้นเราก็เห็นด้วยนะในความจำเป็นที่ต้องอยู่หลายๆอย่าง แต่เราเองรู้สึกไม่สบายใจที่จะอยู่บ้านแฟนแล้ว เพราะต้องอยู่กับพ่อแม่เขา เราไม่โอเคกับพ่อเขาไปแล้ว รู้สึกแย่มากๆ บอกบ้านนั้นเป็นบ้านเขาซึ่งสักวันนึงจะเป็นของลูกเรา แต่เรารู้สึกไม่เชื่อสักนิดเพราะขนาดเขาเองพูดกลับไปกลับมาได้เราจะเชื่ออะไรได้และไม่ได้หวังว่าจะอยากได้อะไรจากบ้านนั้นด้วยซ้ำ เราแค่อยากอยู่ที่ที่เราสบายใจ เราเลยขอคนละครึ่งว่าอยู่สองบ้านได้มั้ย เขาก็ไม่ยอมไม่ฟัง ตะคอก ด่า ทะเลาะกันตลอดที่คุยเรื่องนี้ เขาไม่ยอมทำตามข้อตกลงตั้งแต่แรกยันข้อตกลงใหม่ก็ไม่ฟังไม่เอาอะไรทั้งนั้นเลย ทะเลาะกันตลอดที่คุย 

เรื่องเลี้ยงลูก เราและแฟนต้องทำงานหลังหมดลาคลอดไป เราบอกว่าแม่เราอยากเลี้ยงหลานพ่อแม่เราพร้อมที่จะเลี้ยงหลาน แฟนก็ไม่ยอมอีก บอกจะให้ลุกอยู่ที่บ้านเขา ให้แม่เขาเลี้ยง ซึ่ง แม่แขาก็ทำงานเราก็งงว่าจะเอาเวลาไหนมาเลี้ยง ทำไมขอคนละครึ่งก็ไม่ให้ จะเอาไปอยู่กับฝั่งเขาอย่างเดียวเลย ไม่คุยกับพ่อแม่เราสักนิดหรอ พ่อแฟนทำตัวไม่ให้เกียรติกับครอบครัวเรามากไม่มาคุยกันสักนิดด้วย ทะเลาะกันแบบนี้ทุกๆวันอะหรอ 

แฟนพยายามหาเหตุผลมากมาย ที่จะเอาทั้งเราและลูกอยู่ด้วย ทั้งๆที่เราอึดอัดใจมากที่จะไปอยู่บ้านเขา เราไม่สบายใจ เราจะพูดกับพ่อแม่เรายังไง พ่อเราลำบากใจ เสียใจ ผิดหวังกับเรามาเยอะแล้ว หลานคนแรกของครอบครัวเราด้วย พ่อแม่พี่เราหวังไว้เยอะมากจัดเตรียมที่ทางจะให้เราไปอยู่ด้วยแล้ว พ่อเราไม่อยากให้ไปอยู่บ้านแฟนสะด้วยซ้ำ แต่เรากับแฟนมีปัญหากันแบบนี้มาตลอด ทะเลาะกันตลอด ถ้าเราไม่ไป เราก็จะทะเลาะกับแฟนแบบนี้ตลอด 

แบบนี้จะทำยังไงดี ไม่รู้จะปรึกษาใคร จิตตก ร่างกายอ่อนเพลีย ทะเลาะกันทุกวัน ร้องไห้ทุกวัน พยายามไม่ร้องแต่ก็อดไม่ได้ เราไม่อยากเสียใจร้องไห้ให้ลูกในท้องเราต้องมาได้ยินเราร้องไห้กลัวจะส่งผลต่อลูก แต่เราอึดอัดลำบากใจ เหมือนมันตันๆอยู่ที่อกที่คอ จะทำอะไรก็ไม่เต็มที่ไม่สบายใจสักอย่าง จะครึ่งทางแฟนก็ไม่เอาอะไรเลย ลำบากใจมาก

ถ้าพิมพ์ไม่รู้เรื่องอ่านไม่รู้เรื่องต้องขออภัยด้วย มันเป็นความรู้สึกและเรื่องราวที่เราไม่รู้จะพุดยังไงกับใคร บอกใครก็ไม่ได้เพราะบอกไม่ค่อยถูกและไม่อยากจะให้คนใกล้ตัวต้องมาลำบากใจกับเรา เราเสียใจอะ เราอึดอัด เรารู้สึกแย่ไปหมด