วันนี้ไปดู Annabelle Comes Home ครับที่โรงหนังเเห่งหนึ่งในเครือ SF ไม่เกี่ยวกับโรงหนังนะ คือคนทั้งโรงก็กรี้ดผีกันปกติอยู่เเล้วอะเนอะ ก็หนังผีอะ ตั้งเเต่ต้นเรื่องเลยมันก็เป็นสีสันดี พอถึงประมาณกลางเรื่อง เสียงตะโกนของผู้หญิงคนนึงดังขึ้นมา(น่าจะเป็นเด็ก ม.ปลายนะฟังจากเสียง)"อะไรกันนักหนา" ผมก็นึกว่าเค้าคงกลัวผี เเบบเห้ยจะอะไรกันนักกันหนากูกลัว พอเเปปนึงเท่านั้นเเหละดังขึ้นอีกว่า "จะกรี้ดทุกครั้งที่ผีออกเลยเออ" คิดว่าคงไม่มีทางว่าเพื่อนข้างๆเค้าหรอก คนทั้งโรงได้ยินเเน่นอน เสียงน่าจะมาจากเเถวล่างๆครับ ผมนั่งอยู่เเถว Aบนสุดยังได้ยิน เเน่นอนทั้งโรงต้องได้ยินเสียงเธอคนนี้ ผมหันไปพูดกับเพื่อนว่า เค้ากล้าขนาดนี้เลยหรอ เพื่อนผู้หญิงผมที่นั่งข้างๆเลิกกลัวทันที เเล้วพูดกันว่ามันก็สิทธิกูปะวะ เอาจริงๆผมเเทบอยากลุกออกไปอะ เเต่เเบบเสียดายเงินเเล้วก็เพื่อนที่นั่งข้างๆก็เลยต้องดูจนจบ คือมันเเย่กว่าการที่ คนนั่งเล่นโทนศัพท์จนเเสงเเยงตาอีกนะ ผมคิดว่าเค้าคงจะพูดโชว์เพื่อนมั้งนะในความคิดผม ผมก็เก็บอารมณ์กับความกล้าของเธอคนนี้มาได้ จนหนังจบ ถือว่าเป็นการดูหนังที่เเย่ที่สุดในชีวิตเลยครับผม...เซ็งโว้ยเซ็ง..!!555
ปล.หมดกันเเอนนาเบลกู
เปิดประสบการณ์การดูหนังที่เเย่ที่สุดในชีวิต(ไม่ได้ด่าหนังนา)
ปล.หมดกันเเอนนาเบลกู