เรื่องมีอยู่ว่า เราทำงานในแผนกเดียวกันค่ะแต่คนล่ะหน้าที่ คนที่เข้ามาอายุมากกว่าเราค่ะ คือตอนแรกๆเขาถือว่าดีเลยค่ะ แต่พอได้ร่วมงานกันจริงๆกลับไม่ใช่ค่ะ เราเคยร่วมงานกันซึ่งเขาเป็นแม่งานแต่เขากลับมาสาย ตอนนั้นเราอารมณ์เสียมากเลยค่ะเพราะเรามาเป็นคนแรก เราเลยถามเขาไปว่า “ทำไมถึงมาช้า” เขาตอบกลับเราแบบ “ก็ไม่ใช่เขาคนเดียวรึเปล่าค่ะที่มาช้า” แต่ด้วยความที่เด็กกว่าก็เลยไม่พูดอะไรต่อ
หลังจากวันนั้นจะก็ทักไปปรึกษาพี่ๆที่ทำงานว่าเราควรทำยังไง พี่ๆก็บอกให้ขอโทษเพราะเด็ก แล้วก็ทักเฟสไปขอโทษ. เช้าวันทำงานเขาไม่พูดกับเราเลยค่ะไม่รับไหว้ เราก็อ้าว... เลยปรึกษาหัวหน้า หลังจากนั้นก็เฉยๆนะค่ะเพราะเรามีงานที่ต้องทำ เวลาเราทำงานเราก็จะใส่หูฟังไม่มองเขาคือไม่อยากได้ยินเสียง.พอมาวันศุกร์ตอนเที่ยงในห้องนั้นนั่งกันอยู่3คนซึ่งเราก็นั่งอยู่ เขาคนนั้นก็พูดขึ้นว่าเที่ยวแล้ววันนี้เราก็กินข้าวแค่2คนนะสิ ในใจเราแบบเอ้าก็นั่งอยู่อีกคนป่าว แต่เราก็ไม่ได้อะไร พอหลังจากกินข้าวเสร็จ ทีนี้ในห้องมี4คน เขาก็เอารูปมากให้ดู แต่เขาพูดชื่อพี่อีกแค่ 2คนเท่านั้น ซึ่งเรานั่งอยู่ตรงกลางเลยงงมากก แต่ก็ทำไรไม่ได้ อึดอัดมากค่ะ ต้องเจอทุกวัน ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่เลยค่ะ!!
คนที่เพิ่งเข้ามาทำงานพูดกระแทกกระทั้นใส่ ควรทำยังไงดีค่ะ?
หลังจากวันนั้นจะก็ทักไปปรึกษาพี่ๆที่ทำงานว่าเราควรทำยังไง พี่ๆก็บอกให้ขอโทษเพราะเด็ก แล้วก็ทักเฟสไปขอโทษ. เช้าวันทำงานเขาไม่พูดกับเราเลยค่ะไม่รับไหว้ เราก็อ้าว... เลยปรึกษาหัวหน้า หลังจากนั้นก็เฉยๆนะค่ะเพราะเรามีงานที่ต้องทำ เวลาเราทำงานเราก็จะใส่หูฟังไม่มองเขาคือไม่อยากได้ยินเสียง.พอมาวันศุกร์ตอนเที่ยงในห้องนั้นนั่งกันอยู่3คนซึ่งเราก็นั่งอยู่ เขาคนนั้นก็พูดขึ้นว่าเที่ยวแล้ววันนี้เราก็กินข้าวแค่2คนนะสิ ในใจเราแบบเอ้าก็นั่งอยู่อีกคนป่าว แต่เราก็ไม่ได้อะไร พอหลังจากกินข้าวเสร็จ ทีนี้ในห้องมี4คน เขาก็เอารูปมากให้ดู แต่เขาพูดชื่อพี่อีกแค่ 2คนเท่านั้น ซึ่งเรานั่งอยู่ตรงกลางเลยงงมากก แต่ก็ทำไรไม่ได้ อึดอัดมากค่ะ ต้องเจอทุกวัน ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่เลยค่ะ!!