สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้แม้แต่สำหรับตัวเจ้าของกระทู้เองก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ไร้สาระ แต่ตอนนี้มันมีผลกระทบต่อจิตใจของเรามากจริงๆ
เมื่อหลายเดือนก่อนเราปิดรายชื่อเพื่อนใน Facebook ให้ตัวเราเห็นคนเดียวเนื่องจากเรารู้สึกว่าเรามีเพื่อนน้อยและไม่อยากให้ใครมาส่องว่าเรามีเพื่อนเป็นใครบ้าง แต่เจตนาของเรามีเพียงแค่นั้น เมื่อวานนี้พ่อกับแม่ของเราทะเลาะกับเราใหญ่มากแค่เรื่องทำไมเราถึงปิดไม่ให้ใครเห็น เราก็บอกเหตุผลของเราไปอย่างที่เราเขียนไว้ข้างบน แต่พวกเขาไม่เชื่อเขาหาว่าเรามีคนคุยอยู่และต้องการปิดบังพวกเขา เราก็บอกว่าเราไม่เก่งเรื่อง Facebook จริงๆ ที่เราปิดได้เพราะเราก็ถามเพื่อนสนิทที่ปิดเหมือนกันให้เขาทำให้ เราเลยไม่รู้ว่ามันสามารถกดเลือกเพื่อนให้ไม่เห็นได้ พ่อเขาบอกว่าเราว่าเพื่อนก็มีไม่เยอะนี่กดเลือกเอาก็ได้ แม่ก็พูดว่าไม่จริงหรอกที่เราไม่เก่งเรื่องพวกนี้เพราะเวลาอยากจะให้เราช่วยอะไรใน Facebook แม่ก็มาขอให้เราช่วยตลอด จริงๆสิ่งที่แม่ขอมันก็แค่ลบเพื่อนออกไปแค่นั้น ซึ่งใครก็ทำได้ แต่เราไมได้คิดว่าจะโกรธเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ ตอนนี้พวกเขาไม่คุยกับเรา มองเราด้วยสายตาว่าเราเป็นคนโกหกและพยายามถามตลอดว่าคุยกับใครใช่ไหม คุยซินะแล้วทำไมไม่ยอมพูดความจริง เราก็บอกไปว่าเพื่อนคนอื่นเขามีเพื่อนใน Facebook เยอะเราแค่ไม่อยากให้เขาเห็นแค่นั้นไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านี้ เขาก็หาว่าเราอยากมีเพื่อนเยอะๆเหมือนคนอื่นเขา ตอนนี้เราเครียดมากเขาบอกว่าจะเป็นแบบนี้กับเราจะไม่ให้อภัยเราจนกว่าเราจะบอกว่าเราคุยกับใคร เราจะหามาจากไหนให้เขาอะ ในเมื่อไม่ได้คุยกับใคร ตอนนี้เราเบื่อชีวิตมาก คำพูดของเรามันฟังดูไม่ขึ้นขนาดนั้นเลยหรอ ขนาดเราบอกว่าจะเอารหัสไปดูเองเลยไหม เขาก็บอกว่าไม่ดูหรอกสงสัยคงลบไปหมดแล้ว
ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อย ไม่หิว ไม่มีอารมณ์ทำอะไร ไม่อยากเห็นหน้าพวกเขาเลย เวลาเราต้องเห็นเขามันทำให้รู้สึกถึงความกดดันและรู้สึกว่าเราเป็นคนโกหกตลอดเวลา เราแต่ไม่เข้าใจว่าเรื่องแค่นี้ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ เราอยากจะถามว่าเราควรจะทำยังไงต่อไปดี อย่าด่าเรานะเราแค่อยากให้ใครสักคนเข้าใจเราแค่นั้น ขอบคุณมากๆค่ะ
เรามีเรื่องไร้สาระอยากปรึกษา
เมื่อหลายเดือนก่อนเราปิดรายชื่อเพื่อนใน Facebook ให้ตัวเราเห็นคนเดียวเนื่องจากเรารู้สึกว่าเรามีเพื่อนน้อยและไม่อยากให้ใครมาส่องว่าเรามีเพื่อนเป็นใครบ้าง แต่เจตนาของเรามีเพียงแค่นั้น เมื่อวานนี้พ่อกับแม่ของเราทะเลาะกับเราใหญ่มากแค่เรื่องทำไมเราถึงปิดไม่ให้ใครเห็น เราก็บอกเหตุผลของเราไปอย่างที่เราเขียนไว้ข้างบน แต่พวกเขาไม่เชื่อเขาหาว่าเรามีคนคุยอยู่และต้องการปิดบังพวกเขา เราก็บอกว่าเราไม่เก่งเรื่อง Facebook จริงๆ ที่เราปิดได้เพราะเราก็ถามเพื่อนสนิทที่ปิดเหมือนกันให้เขาทำให้ เราเลยไม่รู้ว่ามันสามารถกดเลือกเพื่อนให้ไม่เห็นได้ พ่อเขาบอกว่าเราว่าเพื่อนก็มีไม่เยอะนี่กดเลือกเอาก็ได้ แม่ก็พูดว่าไม่จริงหรอกที่เราไม่เก่งเรื่องพวกนี้เพราะเวลาอยากจะให้เราช่วยอะไรใน Facebook แม่ก็มาขอให้เราช่วยตลอด จริงๆสิ่งที่แม่ขอมันก็แค่ลบเพื่อนออกไปแค่นั้น ซึ่งใครก็ทำได้ แต่เราไมได้คิดว่าจะโกรธเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ ตอนนี้พวกเขาไม่คุยกับเรา มองเราด้วยสายตาว่าเราเป็นคนโกหกและพยายามถามตลอดว่าคุยกับใครใช่ไหม คุยซินะแล้วทำไมไม่ยอมพูดความจริง เราก็บอกไปว่าเพื่อนคนอื่นเขามีเพื่อนใน Facebook เยอะเราแค่ไม่อยากให้เขาเห็นแค่นั้นไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านี้ เขาก็หาว่าเราอยากมีเพื่อนเยอะๆเหมือนคนอื่นเขา ตอนนี้เราเครียดมากเขาบอกว่าจะเป็นแบบนี้กับเราจะไม่ให้อภัยเราจนกว่าเราจะบอกว่าเราคุยกับใคร เราจะหามาจากไหนให้เขาอะ ในเมื่อไม่ได้คุยกับใคร ตอนนี้เราเบื่อชีวิตมาก คำพูดของเรามันฟังดูไม่ขึ้นขนาดนั้นเลยหรอ ขนาดเราบอกว่าจะเอารหัสไปดูเองเลยไหม เขาก็บอกว่าไม่ดูหรอกสงสัยคงลบไปหมดแล้ว
ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อย ไม่หิว ไม่มีอารมณ์ทำอะไร ไม่อยากเห็นหน้าพวกเขาเลย เวลาเราต้องเห็นเขามันทำให้รู้สึกถึงความกดดันและรู้สึกว่าเราเป็นคนโกหกตลอดเวลา เราแต่ไม่เข้าใจว่าเรื่องแค่นี้ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ เราอยากจะถามว่าเราควรจะทำยังไงต่อไปดี อย่าด่าเรานะเราแค่อยากให้ใครสักคนเข้าใจเราแค่นั้น ขอบคุณมากๆค่ะ