ไปเปิดบันทึก เจอกลอนที่ตัวเองแต่งไว้ตอนม.4

กระทู้คำถาม
#ภูทอก
... เขาโดดเดี่ยวเปลี่ยวอกกลางไพรสัณญ์ พนาวันภูผาชั่งแสนสวย
เสียงกระจิบ จิ้บ จิ้บ ใหงงงวย ผาป่าห้วยเพลิดเพลินรื่นฤดี
เดินชมดงดมดอมดอกไม้ป่า เหล่าบุพผาเปล่งปลั่งหลากหลายสี
ขั้นบันไดเรียงรางรายรอบคีรี ให้เปรมปรีด์ปราบปลื้มในกมล
หมู่วิหคบินว่อนร่อนเวหา เวียนวนมาธรรมชาติชื่นสุขสม
สรรพสัตว์น้อยใหญก็เกลียวกลม ผู้เชยชมแลดูก็ปรีดา
จะกล่าวถึงบุคคลผู้สรรค์สร้าง เป็นแบบอย่างชาวไทยในศาสนา
อาจารย์จวนผู้ก่อตั้งนำประชา เสียเวลาสละร่างสร้างความดี
ท่านบรรลุอรหันต์ที่สูงสุด ของมนุษย์ใจบาปหยาบเหมือนผี
สั่งสอนคนมากมายหลายสิบปี ตามวิธีศาสดาผู้อาจารย์
อาศัยค้อนตอกสิ่วเจาะหินผา เหนื่อยกายาแทบาดไม่ขับขาน
สิ่งที่ได้คือสำเร็จกิจการ เพื่อรู้งานแม้ใหญ่ต้องอดทน
ขอภิปรายเรือนรูปบนสิง์ขร ไว้ในกลอนแทรกซ่อนให้น่าสน
พฤกษชาติสวยงามก็ปะปน ทั้งไม้ต้นพุ่มพวงสอดแทรกดี
มีทั้งหมดเจ็ดชั้นตั้งตระง่าน หนึ่งถึงสามพฤกษาชั่งสวยสี
ชั้นที่สี่เสียวไส้ทั้งอินทรีย์ ทำชีวีตื่นเต้นหวาดหวั่นทรวง
ถึงชั้นห้าสอนว่ากายมนุษย์ ต้องสิ้นสุดกลายเป็นดินให้บวงสรวง
แม้อยากดีมีจนตายทั้งปวง กลับเข้าห้วงบ่วงกรรมเป็นวงเวียน
แล้วลัดเลาะเลี้ยวลดไปชั้นหก เห็นหันนกกุญแจเด็นเป็นเศียร
แล้วนั่งลงกราบก้มไม่ผิดเพี้ยน นั่งลงเขียนบันทึกประทับใจ
โอ้ชั้นเจ็ดเป็นผาแลป่าทึบ เสียง กึก กึก เจี๊ยก เจี๊ยก ลิงสงสัย
เสียงคำรนข่มคำรามขู่เราไป เป็นนิลัยของสัตว์ข่มเรากลัว
มองดูวิววามหวามสำราญอก มองดูนกโผยบินก็เสสรวล
มองดูผาหัวอกระรินรวน ให้แปรปรวนป่วนอกในกายา
แสงตะวันค่ำคล้อยละลอยลับ หรีดขานรับขับร้องทั่วทั้งป่า
สุริยันจะเลื่อนให้จันทรา เปลี่ยนเวลากลางวันเป็นกลางคืน
เหล่าวิหคบินว่อนร่อนคืนคอน เข้ารังนอนครอบครัวเพื่อพักฟื้น
พุ่มพฤกษาเงียบสงัดเหมือนถูกกลืน ด้วยความมืดบดบังพนาไพร
จำจากเจ้าภูผาแล้ววันนี้ ลานทีลาเงาไม้ที่อาศัย
ดวงตะวันรอนรานจะหลับไป ในฤทัยซาบซึ้งทุกกาลเอย...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่