สิ่งถูกต้อง กับ สิ่งที่รัก จะเลือกอะไรดี?😔

ขอเกริ่นก่อนนะค่ะ ว่าที่มาที่ไป มายังไง
คือ ว่าตอนนั้น เราอายุ27 จบ ปริญญาตรีมาได้สักพัก มีงานทำ ที่ดี มีเงินเดือน แต่ก็ไม่มั่นคง มีวันนึง ทางบ้านครอบครัว แม่ ล้มป่วย เดินไม่ได้ อย่างหนัก พ่อซึ่งเป็นเสาหลักรับพาระคนเดียวส่วนตัวเรา ค่ากินค่าหอพักก็ เหลือเก็บนิดหน่อย แต่ติดตรงที่ว่าเราเข่าบ้านเค้าอยู่แล้วพ่อเป็นหนี้ นอกระบบ ซึ่งก็เครียดมากๆ เราก็เข้าใจ ท่านที่กระวน กระวาย ใจทุกๆเดือนจนล้มป่วย

เราก็ทุกข์ใจ แกเปัญหายังไงจุดนี้ สงสารพ่อกับแม่มากๆ มีวันหนึ่งก็เลยโทรหา น้า ที่อยู่ ตปท ว่าตอนนี้แย่มาก ทำงานเงินเดือนไม่เหลือใช้หนี้พ่อแม่
ขอยืม เงินน้า มาช่วย แบ่งเบา น้าแกก็ใจดีเมตตา ให้มาตลอด แบ้วเราก็ เกรงใจตลอด ไม่กล้ายืมอีก มีวันนึง
น้าบอก มีเพื่อนนะ เค้าโสด แต่อายุ มากแล้ว คือมากกว่าพ่อเรา แต่เค้าเป็นคนดีมาก เค้าอยากได้ คู่ครอง    
แต่ใจเรา ก็ไม่คิด ถึงว่าจะแต่งงาน กับคนไม่ได้ เจอหน้าตาไม่ได้รัก น้าก็บอกว่า ลองคุยกับเค้าดูก่อนมั้ย
ก็ให้เบอร์ไป จากนั้น เราก็ไม่มีแฟน พี่เค้าโทรมาทุกวัน บางทีเราก็ไม่มีใครที่ปรึกษา คุยกับคนที่น้าแนะนำ คุยกันทุกวัน
แต่พี่เค้าเป็นผู้ใหญ่ มาก ปรึกษาทุกกเรื่องมีวันนึง แม่ ป่วยหนักเดินไม่ได้ พี่เค้าส่งยา มาจากตปท ให้แม่ ส่งของมาให้
เป็นเวลา 2ปีผ่านไป เราก็ทำงาน ไป พี่เค้ามาเที่ยวหาเมืองไทย
พี่เค้ามาขอแต่งงาน กับพ่อแม่ ตอนนั้น เราก็ไม่รู้ว่า พ่อแม่ เป็นหนี้ดอกเบี้ยทบต้น ทบดอก. แอบเห็นท่านร้องไห้
ตือ เราสงสารไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้แก้ปัญหายังไง ไม่กบ้าเอ่ยขอเงินพี่เขาเพื่อมาช่วย เราก็ไม่ได้เป็นไรกับเขา

เรา ก็เลยตัดสินใจ แต่งงาน กัยพี่เค้า เพื่อนาคต ว่า เผื่ออะไร มันจะดีขึ้น แต่เรา รู้สึกผิด เอาจริงๆไม่ได้รักพี่เขาแต่เรา ไม่รู้แก้ปัญหายังไงดี
น้ำท่วมปาก ปรึกษาใครไม่ได้. ยืมเงินใครเค้า จนมุมแล้ว

เคาตัดสินใจแต่งงาน ย้ายมาอยู่พี่เค้าที่ ตปท  เราค่าสินสอดให้พ่อแม่ ใช้หนี้สินจนหมด เอาจริงๆเหมือนเราแต่งงาน เพราะ อยากใช้หนี้
พอเราแต่งงาน มาอยู่ ตปท ใช้ชีวิตที่ ตปทยากแล้วอยู่กับคน อายุห่างกันอีก ภาษา อีก คือ ความอดทน สุดๆ พออยู่ไป พี่เค้า ดีกับเรามาก เีมากหาใครดีด้วยไม่ได้แล้ว ให้เกียรติเรา ดูแลห่วงใย. ใส่ใจ ช่วย ทุกอย่างช่วยได้ ตอนนค้เคาแต่งงาน 8ปี ยิ่งอยู่กลายเป็นความรัก เป็นห่วง สุขภาพทุกอย่าง
เราก็ดูแลเค้า เค้ามี พี่สาวที่ตาบอด  ทุภาการ เดินไม่ได้ 1คน เราอาศัยด้วยกัน พี่เค้าก็ บอก เอาเรามา เพื่อเราช่วย แบ่งเบาภาระ
เราก็เข้าใจ พี่เค้า เราก็ช่วยเค้าบ้าง ที่เราทำได้ ป้อนข้าว บ้าง ช่วยเหลือกัน เพร่ะเค้าช่วยทางบ้านเรา


เป็นแบบนี้มา8ปี จนมาวันนึง เราไปพบ เพื่อนคนนึง ผู้ชายคนนี้อายุห้างเรไม่มาก แต่แหนเราห้าง25ปี
ผู้ชายคนนี้เค้าใจเราทุกอย่าง เค้านิสัยคล้ายเรา พาเราไปที่ๆเราอยากไป แต่แฟนเราไม่ค่อยพาไปเพราะเค้า ก็ติดพี่ส่วที่ป่วย เค้าไม่ชอบทานข้าวนอกบ้าน คือนิสัย ต่างกับเรา เพราะเค้าแก่กว่าเรา เราเข้าใจ แต่พอเราเลือก ลองคุยผู้ชายคนใหม่ ยิ่งถลำลึกนานเข้าเค้าเข้ามาอยู่ในใจ

เรเป็นผู้หญิง ที่ เลวยอมรับ ไม่จริงใจกับแฟน ตัวเอง  เราเลือก ไม่ได้ ที่จะ เลือก ใครดี จนเราคุยกับคนนี้มา4ปี เค้าดีทุหอย่าง ดูแลเทคแคร์  

จนมาวันนึง เราสารภาพ กับแฟน ซึ่งก็สามีตามกฏหมาย ว่าเรา มี อีกคนนะ เราไม่อยากปิดบัง

ทั้งสองคน รับรู้ แฟนเราก็ไม่ว่าเราสักคำ มาด่า ไม่ว่า เรา งง สับสน  ด่าเราก็ได้ ไบ่เราก็ได้ พี่เค้า ดีกับเรามาก ไม่ว่าเรา

ทำให้เราเกรงใจมากขึ้น

ส่งนอีกคน เค้าก็รักเรามากขึ้นทุกวัน ซื้อขิงมาฝาก เรากับสามี ต่างคนต่างรับรู้ เอื้ออารีต่อกัน เราเลยเลือกไม่ได้ว่าจะเลือกใครดี

ระหว่าง ผู้มีพระคุณ รักเป็นห่วงเรา กับ อีกคน ที่เรา รักแบบอายุ เท่าๆกัน
อาจจะเขียน งง สับสน เพราะทุกวันนี้สับสน มากๆ

ไม่กล้าทิ้งสามี เค้าเป็นคนดีจะด่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่เรารู้สึกไม่ทีความสุข เราอายุห่างกันเกินไป แต่เราไม่กบ้าทิ้งเค้า 😕