สวัสดีทุกๆคนชาวพันทิปนะคะ คือเราจะมาเล่าเรื่อง ความรู้สึกของคนที่แอบรักนะคะ
คือเราได้แอบรักพี่คนหนึ่งที่อยู่ข้างบ้านเราแต่เขาก็อายุห่างจากเราเป็น10ปี ปัจจุบันเราจะอายุ24แล้ว
แต่เค้าก็30กว่าๆแล้ว. ย้อนไปตอนที่เราย้ายเข้ามาอยู่บ้านนี้ใหม่ก็เห็นชอบเดินวนเวียนอยู่แถวหน้าบ้านเราเป็นประจำ
แต่เค้านับถือศาสนาอิสลามนะ ส่วนเรานับถือศาสนาพุทธ ช่วงแรกๆที่เราย้ายมาอยู่ใกล้บ้านเขาเราก็เห็นเค้าไปเล่นกับพี่ข้างบ้านอีกคนทุกวันซึ่งมันติดบ้านเรามากกว่าเค้าก็จะคุยเสียงดังๆทุกวัน ตอนเราก็รำคาญตลอดเวลาเค้ามาคุยทุกๆเช้า ตอนนั้นเรายังเรียนอยู่เลย ส่วนเค้าเป็นเจ้าของธุรกิจแล้ว แล้วพี่เขาก็เป็นหนุ่มโสดที่ญาติๆเค้าทุกคนมองว่าเมื่อไรจะลงจากคานสักที. จนเราย้ายมาอยู่ที่นั่น ทุกคนก็ยุให้เขาจีบเราแต่เค้าบอกว่าเรายังเด็กอยู่เลย. เวลาก็ผ่านไปจนเราเรียนจบ. เราได้ทำงานเราก็ไปมีแฟนตอนนั้นเราอายุ22ไม่เคยมีแฟนมาก่อน เราก็ไปคุยๆกะแฟนเราสักพักเราก็ถูกเทคว่ำเลย
แล้ววันนั้นพี่เค้าก็เดินๆวนเป็นประจำทุกวันเค้าก็เห็นเราอกหัก เค้าก็เค้ามาพูดคุยให้เราสบายใจขึ้น เราก็เริ้มสนิทกันมากขึ้นเรื่อย ๆ เค้าก็ไปรับไปส่งเราที่ทำงานบ้าง เพราะบ่านเราอยู่ลึกก็เป็นเหมือนพี่ที่ช่วยเหลือน้อง แต่พอไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆญาติผู้ใหญ่เค้าก็จับตามองว่าเป็นอะไรกัน เราก็บอกว่าเป็นพี่น้อง. เราก็สนิทกันมาเรื่อยๆนะ เค้าก็ไปรับไปส่งเราอยู่เสมอๆ คนก็จิ้นก็ชงมาตลอด จนเราเริ่มคิดว่าเขาชอบเรป่าววะ หรือจะจริงเหมือนที่คนอื่นจิ้น คนไม่ชอบจะมาคอยดูแลตามรับตามส่งทำไมแล้วผ่านมาหลายปีก็ไม่เห็นไปมีแฟนสักที. จนเราเริ่มชอบเขาขึ้นมาเพราะเขาดูเป็นห่วงเป็นใยพอได้คุยกันทีไรมันก็เป็นความสบายใจทุกที มีเสียงหัวเราะตลอดก็มีถกเถียงกันบ้างแต่ก็มาคุยกันเหมือนเดิม ความใกล้ชิดผูกพันมันก็ทำให้เราหวั่นไหวเหมือนกันนะ. แต่มาคิดว่า คงเป็นไปไม่ได้หรอกเพราะเราคนละศาสนากัน.
# ถ้าเราเล่างงๆวกวนก็ขอโทษด้วยน้าาา เราแค่อยากเล่าให้ฟัง
#เราควรจัดการกับความรู้สึกเรายังไงดี
แอบรักคนข้างบ้าน แต่คนละศาสนา
คือเราได้แอบรักพี่คนหนึ่งที่อยู่ข้างบ้านเราแต่เขาก็อายุห่างจากเราเป็น10ปี ปัจจุบันเราจะอายุ24แล้ว
แต่เค้าก็30กว่าๆแล้ว. ย้อนไปตอนที่เราย้ายเข้ามาอยู่บ้านนี้ใหม่ก็เห็นชอบเดินวนเวียนอยู่แถวหน้าบ้านเราเป็นประจำ
แต่เค้านับถือศาสนาอิสลามนะ ส่วนเรานับถือศาสนาพุทธ ช่วงแรกๆที่เราย้ายมาอยู่ใกล้บ้านเขาเราก็เห็นเค้าไปเล่นกับพี่ข้างบ้านอีกคนทุกวันซึ่งมันติดบ้านเรามากกว่าเค้าก็จะคุยเสียงดังๆทุกวัน ตอนเราก็รำคาญตลอดเวลาเค้ามาคุยทุกๆเช้า ตอนนั้นเรายังเรียนอยู่เลย ส่วนเค้าเป็นเจ้าของธุรกิจแล้ว แล้วพี่เขาก็เป็นหนุ่มโสดที่ญาติๆเค้าทุกคนมองว่าเมื่อไรจะลงจากคานสักที. จนเราย้ายมาอยู่ที่นั่น ทุกคนก็ยุให้เขาจีบเราแต่เค้าบอกว่าเรายังเด็กอยู่เลย. เวลาก็ผ่านไปจนเราเรียนจบ. เราได้ทำงานเราก็ไปมีแฟนตอนนั้นเราอายุ22ไม่เคยมีแฟนมาก่อน เราก็ไปคุยๆกะแฟนเราสักพักเราก็ถูกเทคว่ำเลย
แล้ววันนั้นพี่เค้าก็เดินๆวนเป็นประจำทุกวันเค้าก็เห็นเราอกหัก เค้าก็เค้ามาพูดคุยให้เราสบายใจขึ้น เราก็เริ้มสนิทกันมากขึ้นเรื่อย ๆ เค้าก็ไปรับไปส่งเราที่ทำงานบ้าง เพราะบ่านเราอยู่ลึกก็เป็นเหมือนพี่ที่ช่วยเหลือน้อง แต่พอไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆญาติผู้ใหญ่เค้าก็จับตามองว่าเป็นอะไรกัน เราก็บอกว่าเป็นพี่น้อง. เราก็สนิทกันมาเรื่อยๆนะ เค้าก็ไปรับไปส่งเราอยู่เสมอๆ คนก็จิ้นก็ชงมาตลอด จนเราเริ่มคิดว่าเขาชอบเรป่าววะ หรือจะจริงเหมือนที่คนอื่นจิ้น คนไม่ชอบจะมาคอยดูแลตามรับตามส่งทำไมแล้วผ่านมาหลายปีก็ไม่เห็นไปมีแฟนสักที. จนเราเริ่มชอบเขาขึ้นมาเพราะเขาดูเป็นห่วงเป็นใยพอได้คุยกันทีไรมันก็เป็นความสบายใจทุกที มีเสียงหัวเราะตลอดก็มีถกเถียงกันบ้างแต่ก็มาคุยกันเหมือนเดิม ความใกล้ชิดผูกพันมันก็ทำให้เราหวั่นไหวเหมือนกันนะ. แต่มาคิดว่า คงเป็นไปไม่ได้หรอกเพราะเราคนละศาสนากัน.
# ถ้าเราเล่างงๆวกวนก็ขอโทษด้วยน้าาา เราแค่อยากเล่าให้ฟัง
#เราควรจัดการกับความรู้สึกเรายังไงดี